Cancer

12

2 maanden verder
~Chelsea's point of view~
Ik heb nu een half jaar kanker en Jelle is al twee maanden dood. Er is geen moment dat ik niet aan hem denk. Ik ga voor de spiegel staan. Ik ben mager, wit, en haarloos. De kans word steeds groter dat ik het niet overleef. Ik mag niks meer, ik mag zelfs niet naar school. Ik zucht. Ik pak mijn computer en zoek wat funny moments van 5sos op om mezelf wat op te vrolijken.
FEMKUHH: trek iets leuks aan ;)
Trek iets leuks aan wtf? Wat wilt ze nu weer gaan doen.
You: why?
FEMKUHH:😏
You: fy😐
Ik zucht en trek mijn kast open. Ik pak een zwarte strakke broek met wat gaten erin die tot mijn middel komt, een wit shirtje met een soort kat erop en dat leg ik in een knoop net boven mijn broek, een rood geruit bloesje erover en mijn all stars eronder. Ik doe een zwart petje op en doe mijn slang om. Dat ding heb ik steeds vaker nodig voor zuurstof. Ik loop naar de trap en ga op de traplift zitten. Het ziekenhuis heeft er extra korting voor gegeven omdat hij anders onbetaalbaar was maar ander kom ik de trap amper op. Charlotte komt rennend naar me toe toe en springt op mijn schoot. 'Voorzichtig Charlot' zeg ik kreunend. Ze giechelt. Als we beneden zijn pakt ze mijn hand en lopen we samen naar de woonkamer. 'Jij ziet er leuk uit!' Zegt mijn moeder overdreven enthousiast, wtf. 'Goeiemorgen' zeg ik droog. Ze komt naar me toe en geeft me een kus. Wtf is hier aan de hand? Haar grijns is niet van haar gezicht te krijgen. De bel gaat. 'Chels doe jij even open?' Roept mijn moeder. Dat zou ze nooit aan me vragen omdat het een uur duurt voordat ik überhaupt bij de deur ben. 'Jaa' zeg ik zuchtend. Ik loop naar de deur toe en als ik er eindelijk ben moet ik eerst een eeuwigheid op adem komen, dan doe ik open. 'VERASSING!' Gillen Femke, Sanne, Dean, Lukas en Bryan. 'Oh damn' zeg ik geschrokken. Ze geven me 1 voor 1 een knuffel. 'We moeten even iets aan je doorgeven' zegt Femke terwijl ze naar de woonkamer loopt. Dean tilt me op en zet me op de bank neer. De rest gaat ook zitten. Mijn moeder staat samen met Charlotte vanuit de keuken te kijken. 'Goed' begint Femke. 'We weten allemaal hoe erg fan je bent van 5 seconds of summer'. 'Ja natuurlijk, ze praat bijna nergens anders over' zegt Roy. 'Shut up' zegt Femke. 'Maar goed, we weten ook allemaal dat je heel graag naar het concert van ze wilde' zegt Femke terwijl haar grijns steeds groter word. Omg, mag ik naar het concert?! 'Helaas kan je ze niet horen zingen want dat is te druk voor je' gaat ze verder. Niet dus, komen ze het er nu ook nog lekker inwrijven ofwat? 'We hebben een meet and greet geregeld'. 'WAT?!' Gil ik. 'OMFG'. 'Ja zoiets verwachtten we al' zegt Femke weer, 'We gaan vanmiddag met zijn zessen naar de Ziggo dome, Luke rijdt. We hebben het gevraagd aan je dokter en het mag, we moeten alleen wel extra medicijnen meenemen en je moet rustig doen. Er mag maar 1 iemand mee naar binnen en aangezien ik de enige ben die ook fan is ga ik mee. De rest wacht buiten'. 'Zo erg bedankt' zeg ik terwijl ik ze allemaal omhels. Ik kijk naar mijn moeder. 'Je wist het en je hebt niks gezegd!' Zeg ik terwijl ik naar haar toe ren. 'Ja ik weet het' zegt ze lachend. We knuffelen elkaar. 'Je rolstoel gaat mee. Jullie vertrekken zo meteen al en als jullie er zijn ga je eerst rusten, Sanne belt me of dat jullie veilig zijn aangekomen. Als het niet goed gaat bel je mij ook' zegt ze. 'Is goed mam' zeg ik. 'Nou, ga nu maar je spullen pakken' zegt ze. Na een tijdje zijn we klaar en gaan we naar de auto. 'Succes schatjes!' Roept mijn moeder. Ik geef haar een kus. 'Dank je mam' zeg ik. Ik stap in de auto. Ik zwaai naar mijn moeder en zusje tot de auto begint te rijden. Op weg naar de Ziggo dome.