Cancer

11

De begrafenis

~Chelsea's point of view~
'Mam' zeg ik voorzichtig. Ze komt naar me toe lopen. 'Is dit goed wat ik aan heb?' Vraag ik. Ze knikt. 'Prachtig'. Ik pak mijn papiertje waar ik alles op heb geschreven wat ik wilde zeggen en loop naar de auto. Mijn vader helpt me met mijn slangetje en ook hij gaat in de auto zitten. Ik kijk op mijn telefoon, niemand die me een berichtje heeft gestuurd.
Als we aankomen zijn er al een paar mensen. Ik probeer me door de mensen heen te wurmen op zoek naar Jelle's ouders. Dan zie ik zijn moeder staan met dikke rode ogen, zijn vader waarbij de wangen vochtig zijn maar zichzelf groot probeert te houden, en zijn kleine broertje van 3 jaar. Hij heeft heel vaak over zijn broertje verteld en het is leuk om zijn broertje te zien, maar niet met deze omstandigheden. Ik loop voorzichtig en langzaam naar ze toe. Cynthia merkt me als eerst op. Ze zet gelijk een fake smile op, net als ik. 'Heey Chelsea!' Probeert ze zo vrolijk mogelijk te zeggen. 'Heey' zeg ik schor. Ik heb zijn ouders heel vaak gezien en heb een sterke band met ze gekregen. Mijn onder lip begint te trillen. 'Ik vind het zo erg' zeg ik terwijl ik in tranen uitbarst. Cynthia trekt me in een knuffel. Huilend lig ik tegen haar aan terwijl ze over mijn rug wrijft. Sander, Jelle's vader, loopt weg. Na een tijdje richt ik me op zijn broertje. 'Dus jij bent Quinten?' Zeg ik tegen hem. Hij grijnst en knikt hard van ja. Ik wrijf over zijn hoofd. 'Je broer is trots op je' zeg ik. Hij glimlacht, net als ik. Ik hoor iemand achter me overdreven kuchen en ik draai me om. Daar staan Sanne, Femke en Dean. 'Wat the fuck doen jullie hier nou weer?' Vraag ik grijnzend terwijl ik mijn tranen van mijn wangen veeg. 'We komen je steunen' zegt Sanne. Ik geef ze een knuffel. De deuren gaan open als teken dat we naar binnen kunnen om een plaats te zoeken. 'Ik wil dat je bij ons komt zitten' zegt Cynthia. 'Je voelde als zijn zusje'. We glimlachen, dat proberen we dan, en lopen samen naar binnen. Ik zit op de voorste rij samen met mijn ouders, Quinten zit naast me. De kist van Jelle staat voor ons met duizenden bloemen ernaast en erop. Een grote foto van Jelle staat naast de kist tussen de bloemen. Hij had net kanker, ik maakte de foto een paar dagen voor zijn eerste chemo. 'We zitten achter je' fluistert Femke. Ik krijg onwillekeurig een glimlach op mijn gezicht. Cynthia begint te praten, daarna Sven, zijn vader, iemand namens de rest van zijn familie en vrienden. Ondertussen komen op het grote scherm achter de kist een paar mooie foto's van Jelle. Dan ben ik. Onzeker loop ik naar de microfoon toe en ga ik op de verhoging staan. Ik leg mijn blaadje neer en haal diep adem.

~Sanne ' point of view~
Ik zie hoe zenuwachtig ze is. Een grote foto van haar en Jelle komen op het grote scherm achter haar. Gelijk beginnen er mensen te snikken. Dan begint ze te praten. 'Lieve Jelle, ik weet nog goed toen ik je voor het eerst zag. Ik had een hekel aan je' begint ze waardoor een paar mensen beginnen te lachen. Ik ook. Aangezien ik die dag nog op bezoek kwam. 'Maar toen bleek dat we iets gemeen hadden werd het minder, uiteindelijk kregen we steeds meer gemeen. Langzaam ben ik van je gaan houden zoals je houd van een grote broer. We waren bijna altijd samen en dachten over alles hetzelfde' gaat ze verder. 'Ik weet nog goed toen we allebei kaal waren en ik in paniek raakte omdat ik nog geen mutsje had, we waren de hele dag aan het shoppen naar alleen petjes en mutsjes' zegt ze grijnzend. 'Ook hebben we samen opgetreden en is het filmpje inmiddels 656.729.292 keer bekeken, je bent beroemd maatje' zegt ze, en schraapt haar keel. 'Ik zal nooit het moment vergeten dat je me belde'. Oke, nu begin ik ook te huilen en zelfs bij Femke en Dean rolt er een traan over hun wang. 'Ik was bij de laatste momenten van je leven' ze sluit haar ogen om zich groot te houden. 'Ik zal mijn belofte nakomen maatje, Ik ga van mijn ziekte winnen' zegt ze terwijl ze in de zaal kijkt en een traan over haar wang rolt. Na een paar mooie liedjes en nog wat verhalen over Jelle is de begrafenis klaar.