Μια Σταγόνα Έρωτας

Όλα Τ Αστέρια Τ Ουρανού

"Και δε ξέρεις πόσο ήθελα εκείνη τη μέρα στη βροχή να με αρπάξεις από το λαιμό και να με φιλήσεις ... "

Σοβαρά τώρα Αμάντα θα στείλεις κάτι τέτοιο; Δε θα ακουστεί κάπως;

Όλα η τίποτα είπαμε όμως.

Αποστολή.

Το μήνυμα σας παραδόθηκε.

Ωραία.

Όλα η τίποτα λοιπόν...

Αχ γιατί δεν απαντάει; Ωχ Θεέ μου. Παίζει να έχω γίνει τρομερό ρεζίλι! Μα ήταν ηλίου φαεινότερο ότι δεν αισθανοταν τίποτα για εμένα... Τελικά όπως φαίνεται θα μου μείνει το τίποτα...

Μα είμαι εγώ για αυτά;

ΑΧ γαμωτο Ακη στείλε κάτι επιτέλους!
Πληκτρολογει... Ναι! Ωχ... Μου ήρθε ένα μήνυμα. Μαντέψτε από ποιον...
Όχι δε θα το κοιτάξω. Κλείνω το κινητό μου και το ακουμπώ στο κομοδινο. Μα θέλω να το δω... Άρπαζω το κινητό στα χέρια μου και διαβάζω

" Είμαι κάτω "

Ενώ οι παλμοι μου εκτοξεύονται στους 160 πληκτρολογω"

" Τι εννοείς; "

Πες μου ότι δεν είναι εδώ. Και εννοώ... ΕΔΩ! πρέπει να κρατηθώ να μην βάλω τις τσιριδες...

" Άνοιξε το παράθυρο σου και θα καταλάβεις τι εννοώ "

Η έκφραση του προσώπου μου πρέπει να είναι ξεκαρδιστικη γιατί πραγματικά παλεύω να μην τσιριξω...

Κάνω όπως μου λέει και τον βλέπω να στέκεται όρθιος. Μένουμε στον τρίτο όροφο οπότε μοιάζει κάπως σαν μυρμηγκακι. Ελπίζω μόνο να μην φωνάξει...

Τι ήθελα και το πα... Ακούω την τσιριχτη φωνή του να λέει Αμάντα και να κουνάει το χέρι του. Λες και δεν τον είχα προσέξει...

" Μπορείς να σταματήσεις τις φωνές; είναι αργά το βράδυ έχεις σηκώσει όλη την πολυκατοικία στο πόδι. Και γιατί ήρθες τέλος πάντων; " του στελνω

Και αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι παραπονιεμαι. Το βρίσκω φουλ τελιο που ήρθε μέχρι το σπίτι μου και ξεσήκωσε όλη την πολυκατοικία στο πόδι... Αλλά θα προτιμούσα αυτό να μείνει μεταξύ μας...

" Ήθελα να στο πω από κοντά " μου στέλνει.

" Τι ακριβώς να μου πεις; " γραφω με χέρια που τρέμουν ενώ μες το κεφάλι μου βουίζουν φωνές που λένε ' τώρα θα στο πει Αμάντα τώρα θα στο πει'

" Κοίτα μη βγει παραεξω αλλά έχω μια πολύ ισχυρή υποψία ότι είμαι ερωτευμένος με μια κοπέλα... "