IEWAG-57: Never Give Up

20.5K 475 7
                                    

IEWAG-57: Never Give Up

"Miss Pres, kailan ba 'yong meeting natin para sa Christmas Fair ng school? December 1 na bukas, ah." Sabi ni Kiko habang naglalakad kami patungong SSC office.

Napahinto ako sa paglalakad.

The days really gone fast. Paano ko ba sasabihin sakanyang hindi ko na maaasikaso iyon dahil hindi na ako magpa Pasko dito simula ngayong taon?

"Sobrang busy ako ngayon, Kiko. Can you do it instead?" I glanced at the papers in my arms. Kailangang kumpleto na ito para makauwi ako ng maaga ngayon. I want to visit Levi on the hospital. I really missed him.

"Ano ba kasi 'yang pinagkakaabalahan mo?" Medyo inis na tanong nya. Nagsimula ulit ako sa paglalakad at tiningnan sya.

"Papers..." Hindi ko na dinugtungan. Please, Kiko? Don't ask further questions!

"Like what?" Huminga ako ng malalim.

"W-Wala! Basta busy nga ako..." I looked away.

"Busy sa pagpapatransfer ng school sa Canada?" Napalingon ako sakanya.

Lumunok ako ng isang beses bago nagsalita. "D-Don't tell anyone. Please..."

Ngumisi lang si Kiko. "Aalis ka pala? Kahit ba sina Isha hindi alam 'to?"

I nodded weakly. "Ikaw palang ang nakakaalam."

I heard her sighed deeply.

"So, anong plano mo? Aalis ka nang wala man lang nakakaalam? You are so selfish! Alam mo 'yon? Wala kang pakialam sa mararamdaman nila!"

She's frustrated and I deeply understand. It's already my decision. Ayokong makita sila sa araw ng pagalis ko. Ayokong may ganito akong alaala sa kanila. I don't like the idea of leaving them. Sobra sobra lang akong nasasaktan.

Cherish every moment while it last. At ang natitirang dalawang linggo na makakasama ko sila ay pupunuuin ko lang ng saya. I want to make great memories in two weeks. Hindi iyong sisirain lang ng ideya ng pag alis ko.

"I care for them more than anything, Kiks. Yes, I'm selfish. Tama ng ako lang 'yong nasasaktan habang magkakasama kami wa'g lang sila." Uminit ang mga mata ko at mabilis na pinunasan ang takas na luha.

Napayuko sya at huminga ng malalim.

"Iyakin ka... but I saw how brave you are." She's still bowing her head while saying those words.

Bigla syang natawa. "I remember how Zeke slowly entered your life. You don't how I see your braveness to deal with a gangster para lang maprotektahan si Kevin noon..."

She does know something even before. I was strucked by the idea. Bakit hindi ko man lang napansin?

"Nung naengage ka at nawala si Kevin sa buhay mo... I thought iiyak ka na lang forever. But look at you now? You learned to dance in the storm instead of waiting for it to pass. Marami ka ng pinagdaanan, Marie. Ngayon mo pa naisipang sumuko?"

Naluha ako sa mga sinabi nya. Oo. Pakiramdam ko malapit na kong sumuko. I'm not even a soldier to fight for this love that became so tragic for me.

"Never give up the things that once made you smile, Miss Pres. Fight for it. You had it in you. Alam kong magagawa mo 'to."

Kiko's words was still playing in my head when Mama Eun texted me. According from her...

Mama Eun:

Don't come to hospital anymore. Zeke already discharged, ok?

Sobra akong natuwa sa balita nya. Wow. So Levi's recovering too fast. I hope this will be good and continuous.

I'm Engaged With A Gangster [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon