İstanbula geldiğimizde uçaktan inip yürümeye başladık. Kimliği verip bavulları aldığımızda hemen benim arabama bindik. Gitmeden arabamı, Allah'tan hava alanının garajına bırakmıştım.
Evime doğru sürmeye başladım. Esila'ya göz ucuyla baktım.
"Telefonunu ver!"
Şaşkınca bana baktı.
"Ama abla.."
Sesim, istem dışı yüksek çıkmıştı. Bu durumda normal çıkması beklenilmezdi zaten.
"Esila beni ikiletme sürekli . Ver dediysem o telefonu vereceksin."
Yüzü önüne düşürken telefonunu ona doğru uzattığım elime koydu.
"Artık telefon falan kullanmayacaksın. Mardin'e giderken geri veririm. Burada olduğumuz sürece yerimizi belli etmememiz gerekiyor. Her ihtimale karşı."
Kafasını salladı.
"Tamam. "
Elimde ki telefonu kapatıp torpidoya koydum...Yola odaklanmıştım.
Kapının önüne geldiğimizde arabayı park ederek dışarı çıktım. Esila'da inince bavulları alıp arabayı kilitledim. Beraber eve girdik.
"Esila yukarda benim odam var. Yanında da boş yatak var. Orada yatarsın. İstemezsen benim yatağımda da yatabilirsin. Ben oturma odasında yatarım. "
Sıkıntıyla yüzüme baktı.
"Yok abla, beraber yatalım. Ben seninle uyumayı özledim."
Kafamı salladım.
"Tamam, sen istersen git duş al. Yorgunsundur."
Merdivene yöneldi.
"Tamam. Sonra uyurum biraz. "
Arkasından uzunca bakıp, mırıldandım.
"Sen rahatına bak. Bende yemek yapayım."
Başını sallayınca bende yukarı çıkıp gecelik giydim. Saçlarımı topuz yapıp mutfağa geçtim.
Ocağa çay koyup patates kestim. Soyuca tavaya yağ koyup ısıttım. Birazda tuz atıp patatesleri tavaya döküp ağzını kapattım.
AZAD'dan
Berfu kaçtığından beri çok kötü olmuştum. Annem duyunca kalp krizi geçirmişti. Cüneyt'ede çok sinirliydim. Böyle bir sey olması kan davasına giderdi. Ama berdel isteniyordu. Cüneyt ne kadar yirmi yedi yaşında olsada kardeşim daha yirmi iki yaşındaydı.
O daha küçüktü. Tüm hıncımı üstlerine kusmak istiyordum. Hayatımdan vezgeçiyordum resmen. Bugünde berdel olacak kızı seçecektim. Sinirlerimi adamlardan çıkartacak kadar kükredim.
"Babama haber verin. Berdel bugün seçilecek."
Arabaya hızla binip, Ahmet Ağanın konağına sürdüm.
&
Konağa geldiğimizde adamlar kapıyı açtığı gibi içeri girdim. Ahmet ağayı buldu bakışlarım.
"Ahmet Ağa kızlar nerede?"
Bana bakarken gözleri seğirdi.
"Avluda oğlum. Gel gidelim."
Beraber avluya girdik. Birsürü kız duvara yaslanmış bekliyorlardı. Tek tek baktım. Telefonumun sesi kulaklarımı doldurunca cebimden alarak hemen açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Berdel'in Göz Yaşları
General FictionGenel Kurgu içinde ilk 100. °(Sürekli değişiyor.) Gücünü yörenin gerçeklerinden alan ve uzak geçmişin kokusunu taşıyan bir töre...Hızla değiştirilen kızlar.. Ben hiçbir zaman o kızlar gibi olmamıştım. Şuana kadar Töre denen saçmalığa hiç boyun eğmem...