Bugün bir veda sözcüğü döküldü dilimden,sana ulaşamadan savruldu rüzgarda. Alışmalısın dedim kendi kendime. Beyazlar içinde simsiyah olmaya alışmalısın. Ama olmuyor. İnsan gözleri görürken hayata kör olmaya alışamıyor.
Gururum ayaklarımın altında eziliyor seni özledikçe. Sessiz feryatlar dökülüyor gözlerimden,sen yine uzaksın. Sahi sen uzun zamandır uzaksın değil mi?
Bırak artık yüreğimde ki yerini,nefesim yetsin ufacık bedenime. Boğulmak mı bu? Adını koyamıyorum. Ama yanıbaşıma koyuyorum seni,dokunacağım kadar yakınıma. Korkudan uzatamıyorum ellerimi. Bu nasıl acı tanrım,canım ayrı bir köşeye çekilip kendi boğazını sıkıyor. Bu hüzün tüm dünyaya yeter,birazını sen al benden. Bir kez gel dağılsın kara bulutlarım. Belki benden bir adım bile uzaklaşamazsın yine hissedersen kalp atışlarımı. Ah bu kalp! Nasıl oluyor da sus dedikçe adını haykırıyor bana.
Yorulmadın mı sende? Ayağa kalkmaya çalıştıkça düşmüyor musun hiç? Dizlerim parçalandı benim sen ne anlarsın. Kirleniyor yeryüzü,bembeyaz karlara kan damlıyor parmaklarımdan.
İçimde senin olduğun her yere hıçkırıklarım ulaştı bugün. Baktım kanıyor iyileşti sandığım yaralarım. Ah sevdiğim! Meğer hiçbir yara iyileşmiyormuş.
Öğrendim,insanın bedeni ayaktayken içi nasıl yıkılır öğrendim sayende. Şimdi sana, "İşlediğin en güzel cinayet oldum,sağlıcakla kal." mı demeliyim?
Pamuk ipliğine bağladım varlığımı,bugün yarın kopacak hissediyorum. Sahi o zaman dokunur muyum içinde bir yerlere? Gücüme gidiyor bu boşluk,anlamıyorsun. Sen bilmiyorsun ki ağlayarak öleceğini sanmanın ne demek olduğunu. Kırgınım sana,ellerini benden esirgediğin için çok kırgınım. Ellerin güneşimdi,biliyordun.
Baktıkça intihara sürükleyen bir fotoğrafın var bende,yine gülmüşsün. Ah gülüşüne öpücükler bırakayım adam,ne güzel gülüyorsun.
Eşsiz sevişler bırakıyorum buraya,belki gelip usulca koyarsın başını omzuma.
Saat 03:07,kaçıncı intiharım oldu saymadım. Kapatacağım gözlerimi,uyurum nasıl olsa. Acısı olan uyuyamazmış hani,yalan. Hiç uyanmayacak gibi uyuyorsun için kanadıkça.
Bu şehirden gittiğimde ne yapacaksın merak ediyorum. Geçecek misin birlikte yürüdüğümüz sokaklardan? Gelecek miyim aklına ilk sarıldığımız yere bakarken?
Ben çok dolaştım o sokakları,ilk sarıldığımız yerde oturup ağlayarak bekledim seni,karşılaşırsak özledim dersin diye. Hiç karşılaşmadık. Karşılaşsak dahi özledim demezdin biliyorum,iyiki karşılaşmamışız.
Birlikte bakmadığımız gökyüzüne bak,dolunay var bu gece. İç çekersin belki ben duyarım uzaklardan. Her zaman saracağım seni. Aramızda yıllar olsa bile ruhumu örteceğim üzerine.
Kayboldum ellerin nerede? Usulca kaldır beni yerden,sonra arkanı dönüp gitsen bile yetişirim sana.
Ama gitme olur mu? Artık gitme adam,inan bu sızıyla nefes alınmıyor.-hüzünsarmaşığı

ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Kül Kokusu"
PoetryParmaklarımı birbirine geçirip bakıyorum yürüdüğün yollara. Sesim çıkmıyor,fısıldıyorum sen yine de duymaya çalış: "Vedaları sevmediğimi biliyorsun,hoşçakal diyemem sana. Hem,gidene hoşçakal denir mi hiç?" -hüzünsarmaşığı -yanıkkokulukadın