Six

2K 46 0
                                    


Gising na ang girlfriend ni Dustin kaya naman super saya na nito. Sus halos dun na nga siya tumira sa hospital, nakalimutan na niya yung pagiging CEO. Ang masakit pa, nandoon ako ng magising ito.

Sinilip ko lang naman ang room ni Elle, then I saw Dustin holding her hand. He keep on saying to that Elle, that she needs to wake up, he missed her. It breaks me, seeing Dustin care and look for other girl like her. She's not even beautiful, simple nga lang niya. Ano kayang pinakain niya kay Dustin at nagustuhan siya nito. Hands on din siya sa pag-aasikaso dun sa pag-iimbestiga ng kaso. Ako lang ang dapat tinitingnan ni Dustin ng ganyan.

Papasok na ako nang bigla naman magsalita ulit si Dustin, pero pinagsisihan  ko na nakinig pa ako.

"Sweetheart, thank God your awake!", masayang utas ni Dustin. "I'm so worried about you, wait I'm going to call the doctor okay!", dagdag pa nito at hinalikan ito sa noo. Hindi na ako nakagalaw sa kinatatayuan ko, kaya nakita ko ang pagka-gulat sa mukha ni Dustin.

"Anastazia, since nanjan ka na. Can you call her doctor please!",nakakaloka, ang manhid naman ni Dustin. Inutusan pa ako, nakasimangot na tinawag ko ang nurse at sinabe na gising na ang pasyente.

Pagbalik ko roon ay masayang binalita ni Dustin kila Tita Marie na gising na si Elle. Nakalimutan na yata ni Dustin na nag-eexist ako. Ni hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin.  All of his attention was with her, hindi ko mapigilan makaramdam ng selos. I envy her, bakit nasa kanya na ang lahat ng atensyon ni Dustin. Kahit sila TitaMarie ay nasa kanya na ang atensyon.

I went there the next day, nagngingit-ngit ako sa galit dahil sa selos. Dustin never said I love you with me, what do I expect I was like a little sister to him. Pero hearing those word from him saying to other girl made me sad. It broke my heart, masukista siguro ako kasi nakinig pa ako sa usapan nila.

"Take good care of yourself okay! I will always be here for you, I'll protect you sweetheart. I love you.", nakakadiring pakingan ang sinasabe ni Dustin, he even hug the girl. Ang swerte naman ni Elle.

"Nasaan pala si Mama at Papa?", hindi ba nia alam.

"Sweetheart, magpahinga ka muna. Pag-okay ka na then sasama kita sa kanila. They're okay now!", Liar, bakit kailangan na magsinungaling si Dustin rito. Hmmm, well I'm still a good person so I won't prolong her agony. If Dustin don't have the guts to say it to her, well I do I have all the guts to say it. Masasaktan din naman siya, bakit kailangan pang patagalin.

I waited for Dustin to go home first, before ako nagdecide na pumasok sa kwarto nito.

Gising ito ng mapasukan ko, kita ko pa ang pagka-gulat sa mukha nito. Well she's pretty naman pala, but I'm prettier. She looked so innocent, fragile and afraid of anything. I gave her a warm smile, then she did the same. She smiled and she has an angelic smile. No wonder why Dustin like her, but wait I'm much more than her.

"Anastazia!", anito na kinagulat ko, how come that she know me. "Wha-what  brought you here?", tanong nito, why is she stammering. Is she afraid of me, maybe she knows that Dustin is mine. Mukha namang alam niya bakit kailangan pa na pasukin niya ang buhay ni Dustin.

"I just want to pay you a visit, I heard what happened. I'm really sorry for your lost.", my gosh pwede na akong magka Oscar award. Tila naguluhan naman ang mukha niya, "I hope makarecover ka agad Elle, I know masakit ang pinagdadaanan mo. But you have to be strong.".

She just nod but still the confusion in her face was visible. "Yeah I will, thanks. I just want to clear one thing, the one you said earlier?".

"Which one?", tanong ko rito, ang slow.

"You said sorry for my lost, naguguluhan ako.", anito so since yun naman ang pakay ko kaya ako narito, sinabe ko na rin dito.

The Light Of My LifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon