Kulise kusmamın ardından iki gün geçmişti ve ben hala olayın şokunu tam olarak atlatamamıştım .Artık beni görenler 'kulise kusan kız değil mi?' 'tam bi korkakk olduğunu duydum' 'Harrye marul kafa diyen kız işte'gibisinden bir sürü söylenti çıktı hakkımda ve bunlar benim gittikçe kabuğuma çekilmeme neden oluyordu.İki gündür kendimi sadece dansa verdim çok alışıyodum ,çok çalışmalıydım da zaten içimdeki boşluğu doldurmak,kalbimin sızısını dindirmek için çalışmalıydım.Bu zor zamanlarımda en büyük destekçim Tyler'ın bana doğum günümde aldığı üzerinde 'Everything has changed' yazan turuncu günlük günlük oldu.Herşeyimi ona anlatıyorum kimseye söyleyemediklerimi hatta bazen kendime bile...Çantamda günlüğümü çıkardım tam yazmaya başliyacakken dinlenme odasına biri geldi .Bu Harry'di.'Nasılsın?çok çalıştığını duydum' 'buraya dans etmeye geldik demi?' 'elbette öyle ama bazen eğlenmelisinde ben buraya seni akşam birbirimizi daha iyi tanımak içiin dansçılarla gideceğimiz yemeğe çağırmaya geldim yanlız takıldığın için haberin yoktur diye düşündüm haksız mıyım? 'evet,bilmiyodum ama gelebileceğimi sanmıyorum ' 'aa hadi ama eğlenceli olucak' 'hayır ben gerçekten..' elimdeki günlüü alıp koşmaya başladı 'akşam gelirsen alırsın bunu 'dedi ve koşmaya devam etti ...
