KARMASIK

Lütfen gel!

Multimedia:Ali

Duyduğum o lanet şeyden sonra elimdeki ayran yeri boyladı.Sanki cehennemdeymişim gibi hissetmiştim kendimi.Neden dedim neden ben de normal insanlar gibi mutlu olamıyorum? Çok bişey istemiyorum ya sadece bir parça mutlu olmak. sevdiklerimin yanında korkusuzca gülümseyebilmek ama kahretsin ki ben her güldüğümde sonum ağlamaklı oluyor artık gülmenin bana haram olduğunu düşünmeye başlıyorum.

Oturduğum masadan destek alarak ayağa kalktım ama bir anda başımın dönmesiyle masaya pat diye tekrardan oturdum.

" Sevda iyi misin?"

" Korkutma bizi kızım"

Kızların söylediklerini beynim algılamıyor gibiydi sanki bir bataklığın içindeyimde bir daha hiç kurtulmayacağımı bile bile yine de çırpınıyormuşum gibi hissediyordum kendimi.

" Kızlar beni burdan götürün"

Diyebilmekle yetindim sadece.Kızlarda beni masadan kaldırdılar ve gözde hesabı ödeyip tekrardan yanımıza geldi.Kendimi nedense çok yorgun hissediyodum ve yürümeye bile mecalim yoktu.Kızlar da bunu anlamış olsalar gerek hemen önümüzden geçen taksiyi durdurdular ve bizde bindik.

Mahalleye geldiğimizde kızlarda benimle gelmek istediklerini söylediler ama ben yanlız kalmak istiyorum diye onları ikna edip evlerine yolladım.Şu an ise odamda kapım kilitli kafamı dizlerimin üzerine koymuş bir sekilde sadece düşünüyorum.Biliyorum belkide yanlış yapıyorum ama elimden düşünmekten başka birşey de gelmiyor.

Aliye çok ihtiyacım var sadece onu görmek istiyorum onun o benzersiz kokusunu içime çekmek ve yeni çıkmış sakallarında ellerimi gezdirmek istiyorum.Allahtan bu akşam gelecektide bende ondan mahrum kalmayacaktım.

Hem acaba ali semihin hapishaneden kaçtığını öğrenmişmidir? Buse umuttan öğrendiğine göre Ali de çoktan öğrenmiştir kesin.Daha fazla dayanamayarak masamın üstündeki telefonumu alıp aliyi aradım ve onun sesini duymamla derin bir oh çektim.

" Efendim güzelim"

Kilitlenip kalmıştım cevap veremiyodum çünkü biliyordumki konuşsam ağlayacaktım.Ali karşıdan iyice merak etmiş bir sekilde adımı sayıklarken bende daha fazla onu endişelendirmeden konuştum;

"Alii?"

" Sevda iyimisin niye cevap vermiyosun sabahtan beri.Bak getirtme beni oraya!"

" Hayır hayır merak etme ben iyiyim zaten gece geliceksin buraya.Yani geliceksin dimi Ali?"

" Gelicem tabi seni görmek için sabırsızlanıyorum zaten "

" Senin haberin varmı peki?"

" Neyden?"

" Şey?"

" Neyy?

" s...semih hapishaneden kaçmış"

O pislik herifin ismi dudaklarımdan dökülünce daha fazla kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım.

" Haberim var.Lan ! Niye ağlıyosun sen o p*ç için güzel gözlerinden yaş niye akıtıyosun bak sinirleniyorum sevda!! Hem merak etme bu akşam o pezevengin işi bitecek ve daha sonrada bende senin yanına gelicem tamam mı?'

" Hayır ali! Lütfen gitme onun yanına bak ben seni kaybedemem sana birşey yapar diye çok korkuyorum lütfen gitme!"

Zar zor yutkundum ve gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim.

" Merak etme güzelim hiç bişey olmayacak.Ben yine gece senin yanına gelicem söz! Bilirsin ben sözümden dönmem.Allahın izniyle bu gece yanındayım "

" Ali lütfen!"

" Seni seviyorum sevdam "

Dedi ve kapattı.Sanki son konuşmamız gibi olmuştu.Kötüsünü düşünmek istemiyorum ama yinede yapamıyorum.Aliye bişey olursa biterim ben.Hayatım biter nefesim tutulur. Zaten bu adam her türlü varlığıylada yokluğuylada benim nefesimi kesmeyi başarıyodu.Simdi hepten nefessiz kalmıştım.Şu an ise tek yapabildiğim Alinin gece sağ salim yanıma gelmesi için dua etmekti.

Annemin iknasıyla zorda olsa yemeğe oturdum.Bişey yemek gelmiyordu içimden zaten aptal aptal önümdeki yemeğe bakıp duruyodum taki babamın sesini duyup ona bakana kadar!

"Kızım sana bişey söyleyeceğim"

" Söyle baba"

" Şu seni kaçıran it varya hapishaneden kaçmış!

Babamın söylediklerini bildiğim için sadece öyle bakmakla yetindim ama annem babam o cümleyi söylediği an çatalı yere düşmüştü ve ağlayarak bağırıp çağırıyordu.Babamla mert annemi sakinleştirmeye çalışırken bende daha fazla duramadım ve odama girip kapımı kilitledim.

Artık herkes yatmıştı ve bende hala aliyi bekliyodum.ona mesaj atmıştım ama hala mesajıma dönmemişti kötüsünü düşünmemeye çalışarak birazdan gelicek diyerek içimden sayıklayıp duruyodum.

Gelmeliydi ya! sevdasını bekletmeden gelmeliydi hem sözde vermişti zaten o sözünden dönmezdiki.Yavaş yavaş gözlerim kapanıyodu ama ben uyumak istemiyodum ben onu istiyodum ben serserimi istiyodum.

~~~~

Gözlerimi açtığımda kimse yoktu Allah kahretsin gelmemişti işte her gece gelen çocuk bu gece gelmemişti.Kalbimin hızlı çarpıntılarına artık dayanamıyodum.Lütfen gel Ali! Lütfen gel!

Hemen yataktan kalktım formalarımı giydim ve saçlarımıda kendi halinde açık bıraktım zaten şu an onlarla ilgilenecek vaktim yoktu.Banyoyada gidip elimi yüzümü yıkadım ve okul çantamıda alıp annemin söylemlerini kulak arkası edip evden çıktım.

Bana " yemek ye " diyordu.Ama o bilmiyoduki benim canımın diğer parçası yokken yemek yiyemediğimi.

Koşarak buselere gittim ve o aşağı iner inmez hemen yakasına yapıştım.

" Buse dünden beri aliden haber alamıyorum.En son semihin işini bitirmeye gidiyorum ama gece senin yanına gelicem dedi fakat gelmedi.Çok korkuyorum buse umutun numarası bende yok sen bi ararmısın onlar yakın arkadaşlar umut alinin nerde olduğunu bilir Lütfen! "

" Tamam tamam sakin ol hemen arıyorum "

Buse umutu arar aramaz hemen telefonu elinden aldım ve aptal umutun telefonu açmasını bekliyodum.Bir an önce açmalıydı yoksa yemin ederim şuracıkta düşüp bayılabilirdim.

" Efendim buse "

" u..umut b ben sevda ali yanındamı ondan haber alamıyorum yanındaysa telefonu ona verirmisin biraz kızıcamda "

" Sevda biz hastanedeyiz "

" Hastanedemi? Kime ne oldu? Ali o iyi dimi?"

" Sevda ali vurulduu!!!"

Bu sefer gerçekten bitmiştim! Yavaşça telefonun elimden kaymasına izin verdim ve gözlerimin kapanması bir oldu.