KARMASIK

Sen benimsin.

" Iyi misin? "

" Bilmiyorum "

Issız sokakta çaresizce yürüyoduk emirle beraber yağmur yağıyodu normalde yağmura aşık olan ben şimdi kafama düşen her bir damlasına lanet ediyodum çünkü yağmurun tadı Ali yanımdayken çıkmalıydı hem alinin müptelası olduğum kendi kokusu hemde yağmurun şiddetle akan huzur verici sesi inanılmaz yakışırlardı birbirine.

Ama işler yolunda gitmiyodu çünkü yanımda ali değil emir vardı zaten şu an yanımda alinin olmasını istiyomuydum bilmiyorum ona kızgınmıydım onu da bilmiyodum sanırım kırgındım yani tamam bu olay sonuçta benden önce yaşanmıştı ama yine de alinin böyle bişey yapması çok koymuştu bana benim tanıdığım serserim asla böyle bi hainlik yapmazdı.Ama emirin anlattıkları da çok samimi geliyodu.

Hem artık emire eskisi kadar kızamıyodum onun içindeki yumuşak kalbini görmüştüm ve iyi niyetli olduğunu anlamıştım sadece o dışarıya kendini kapatmıştı bu da sanırım geçmişteki olaydan kaynaklanıyodu.

Daha iki saat önce nefret ettiğim adam şimdi sanki benim en yakınım gibi olmuştu bana barda anlattıklarından sonra kendimi iyi hissetmediğimi söyleyip eve gitmek istemiştim ama emir bana biraz yürümenin iyi geleceğini söylemişti ve bizde yağmura yakalanmıştık aslında yağmur iyi geliyodu bana en azından gözyaşlarımı onun sayesinde gizleyebiliyodum.

" Bence iyi değilsin sevda "

" Sanırım "

" Sencede yağmur da yürümek aptallık değil mi? "

" Dünyanın en güzel şeyi olsa gerek "

" Ciddi misin? "

" Evet.neden ki sen yağmuru sevmezmisin?"

" Ben güneşi yağmura tercih ederim "

Gülümsedim. Sanırım emirle yürümek iyi gelmişti en azından onun aslında göründüğü gibi olmadığını farketmiştim.O iyi biriydi geçmişte aldığı yaralara rağmen hala sağlam durmayı başarabiliyodu.

" Açmayacak mısın?"

" Neyi?"

" Telefonunu "

Emir söyleyene kadar telefonumun çaldığını fark edememiştim.cebimden çıkarıp arayan kişiye baktım Aliydi.

Ne yapsaydım açsamıydım acaba? Ama onunla konuşmaya hazır değildimki.Bi taraftanda onu çok özlemiştim onun sesini duymaya ihtiyacım vardı.

" Alimi ? "

" Hıhı "

" Açsana "

Telefonu kapattım.

" Hayır konuşmaya hazır değilim"

" Bak bu olay geçmişte yaşanmış bişey yani senden önce bu yüzden aliyi suçlayamazsın tamam sağolsun kendisi hayatıma sıçmış olabilir ama yine de aliyle bozuşmanı istemem "

" Sen değilmiydin intikam için beni aliden almaya çalışan şimdi ne değişti."

" Sanırım yoruldum.Artık aliye o kadar kızgında değilim zaten unuttum gitti."

" Emir sen çok iyi birisin"

Dayanamayarak sarıldım emire ama o tepki vermedi aksine kendini benden geri çekti.

" Böyle samimi olmamız doğru değil bi daha aliden dayak yemek istemiyorum malum piçin eli çok ağır."

Yine gülümsedim. Sanırım artık emirle baya iyi anlaşacaktık bu duruma ali ne derdi bilmiyorum ama ben emiri sevmiştim hem ayrıca alinin geçmişte yaptıkları çokta iyi şeyler değil bu yüzden bana kızmasına da hakkı yoktu.