Βεντέτα

Το ταξίδι

"Επιτέλους" αναφώνησε η Κλειω μπαίνοντας στο σπίτι της. Πήρα άδεια από την δουλεία της και θα πήγαινα διακοπές στα Χανιά μαζι με την κολλητή μου την Ζωή.Τι κιαν είχα ρίζες από εκεί θα πήγαινα για τέταρτη φορά στην ζωή μου . Τηλεφώνησα στην Ζωή
"Έλα Ζωή μόλις γύρισα από την δουλεία δεν έρχεσαι από εδώ να φάμε? "
"Βεβαίως και θα έρθω τι καλό έχεις φτιάξει?"
"Κοτόπουλο με πατάτες που αρέσει στην κολλητή μου"
"Σε 15 λεπτά θα είμαι εκεί"
Έκλεισα το τηλέφωνο και στην συνέχεια άλλαξα ρούχα έβαλα μια φόρφα και ενα μπλουζάκι πήγα στην κουζίνα και ετοίμαζα το τραπέζι όταν άκουσα το κουδούνι της πόρτας.Δεν πρόλαβα να ανοίξω την πόρτα και η Ζωή μπήκε μέσα σαν σίφουνας με κατεύθυνση την κουζίνα. Την Ζωή την γνώρισα πριν 6 χρόνια. Έβγαινα από την σχολή και καταλάθος έπεσα πάνω της και αμέσως γίναμε κολλητητές ήταν πολύ όμορφη κοπέλα ψηλή, αδύνατη με καστανά κυμματιστά μαλλιά και γαλάζια ματια.
Κάτσαμε στο τραπέζι και αρχίσαμε το φαγητό ενώ συζητήσουμε για διάφορες βλακίες. Κατά τις 6 αποφάσισε να φύγει τελικά περνάει γρήγορα η ώρα άμα περνάς καλά. Κανονίσαμε να ερχόταν αύριο από δω και να πηγαίναμε μαζί στο αεροδρόμιο.
Μόλις έφυγε πηγα στο μπάνιο άνοιξα τη βρίση για να γεμίσει η μπανιέρα. Έβγαλα την φόρμα και την μπλούζα μου και κοιτάζουν στον καθρέφτη.Δεν ήμουν πολύ ψηλή άλλα ούτε και κοντή αδύνατη με καστανά μαλλιά και καφέ μάτια. Το νερό ήταν έτοιμο έβγαλα τα εσώρουχα κια μπήκα μέσα είχα ανάγκη να χαλαρώσω. Βγήκα μετά από καμιά ώρα όταν πια το νερό είχε κρυώσει.Πήγα στο δωμάτιο κια έβαλα τα καθαρά εσώρουχα και τις μπιτζάμες. Πηγα στο σαλόνι και άρχισα να κάνω δουλειές δεν ήθελα να φύγω και να αφήσω το σπίτι αχούρι θα έλειπα 2 βδομάδες. Όταν τελείωσα ημουν πτώμα έλενξα τις βαλίτσες μην τυχόν και είχα ξεχασει κάτι και έπεσα για ύπνο. Το επόμενο πρωί ξύπνησα κατά τις 9 έφαγα πρωινό και έκανα κάτι τελευταίες ψιλοδουλειές. Στις 11 ήρθε η Ζωή και φύγαμε με προορισμό το αεροδρόμιο η πτήση μας ήταν στις 12 και θεέλαμε να εχουμε χρόνο μην και συμβεί τίποτα. Την τελευταία φορά που πήγαμε διακοπές μείναμε απο λάστιχο στο βουνό ακόμα το θυμάμαι και τρελένομαι. Φτασαμε στο αεροδρόμιο και μετά από 15 λεπτά φωνάξαν από τα μεγάφωνα ότι η πτηση για τα Χανιά αναχώρει. Δεν καταλάβαμε πότε φτασαμε στα Χανιά. Πήραμε ταξί και πηγαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο και παραγγείλαμε να φάμε και να ξεκουραστούμε.

Είναι η πρώτη μου ιστορία ελπίζω να σας αρέσει και να την αγαπήσετε