Βεντέτα

Δεν μας χωρίζουν

Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα ο πατέρας του. Εγώ αυτομάτος έκανα μερικά βήματα προς τα πίσω και άρχισα να τους ακούω.
"Άρη τι γίνεται εδώ? Ακόμα με αυτήν είσαι? "
" Πατέρα δεν θα σου δώσω και λογαριασμό. "
" Μίλα καλύτερα. Αυτή και η οικογένεια της δεν κάνει για σένα. Σκότωσαν των αδερφό του παππού σου."
"Πατέρα το έχετε παρακάνει με την βεντέτα. Ξεκολλήστε έχουν περάσει δεκαετίες. "
" Τόσο εύκολα ξεχνάς γιε μου. "
" Να σου θυμίσω ότι δεν ζούσα ούτε γω αλλά ούτε και συ. "
" Αυτό δεν έχει σημασία. "
" Έχει και παραέχει. Πατέρα στο λέω για τελευταία φορά θα είμαι με την Κλειώ και σε όποιον αρέσει αλλιώς... "
" Αλλιώς τι? μας απειλείς κιόλας? "
" Θα σας ξεγράψω όλους όπως έκανε και η Κλειώ. "
" Τι περιμένεις από ένα τσουλάκι που την ενδιαφέρει μόνο το πήδημα. "
" Ξεπερνάς κάθε όριο μίλα καλύτερα γιατί αυτή που εσύ την αποκαλείς τσουλάκι σε λίγο θα...."
"Άρη πονάωωωω πολύ γρήγορα τον γιατρό. "
" Κλειώ τι έπαθες???"
"Δεν ξέρω αλλά πονάω. "
" Τι συμβαίνει εδώ πέρα? "
" Πατέρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή φύγε . "
Εκεί που τους παρακολουθούσα ένιωσα έναν δυνατό πόνο μου με έκανε να διπλωθώ στα δύο. Με όση δύναμη μπορούσα είπα στον Άρη να φωνάξει έναν γιατρό. Μετά από λίγο έχει έρθει ο γιατρός και με έχει εξετάσει.
" Γιατρέ πως είναι το μωρό και η Κλειώ ? "
" Είστε ο πατέρας? "
" Ναι. "
" Δεν διατρέχει κάποιον κίνδυνο ούτε το μωρό αλλά ούτε και η μητέρα. "
" Από τι μπορεί να συνέβη αυτός ο πόνος? "
" Έντονο στρες και στεναχώρια. "
" Άρα ειναι ψυχολογικό. "
" Ναι. Καλό θα ήταν να μην πιέζεται πολύ. "
" Ευχαριστώ πολύ γιατρέ. "
" Τίποτα είμαι στην διάθεση σας οπότε με χρειαστεί η Κλειώ. "
Ήμουν ακόμα ξαπλωμμένη και άκουγα τον Άρη και τον γιατρό να μιλάνε. Αφού ο γιατρός έφυγε ο Άρης ήρθε κοντά μου.
" Πως νιώθεις? "
" Δεν μπορώ να το εξηγήσω."
"Ο γιατρός είπε ότι το έπαθες από στρες και στεναχώρια. "
"Σε παρακαλώ θέλω να πάω σπίτι δεν παίρνεις την Ζωή να ρθει να με πάρει γιατί θα έχει φύγει ?"
"Ναι βέβαια και εγώ θα πάω να πάρω το εξιτήριο για να βγω σήμερα. "
" Θα σε περιμένω εδώ. "
" Εντάξει καρδιά μου. "
Είμαι μόνη στο δωμάτιο και περιμένω τον Άρη ώστε να φύγουμε. Εκεί που παώ να ανοίξω για να περάσει η ώρα το κινητό μου αναβοσβήνει και ένδειξη με το όνομα της μητέρας μου κάνει την εμφάνιση του. Το σηκώνω και της μιλάω απότομα αν και δεν μου αρέσει αυτή η συμπεριφορά.
"Λέγε μαμά τι θες. "
" Κλειώ πρέπει να σου πω κάτι σοβαρό. "
" Τι?? "
" Ο πατέρας σου έπαθε καρδιακή προσβολή ευτυχώς που ήρθαμε γρήγορα στο νοσοκομείο. "
" Ελπίζω να μην είναι κανά κόλπο. "
" Κλειώ ότι και να συνέβη δεν θα χρεισιμοποιούσα την υγεία του πατέρα σου."
"Σε ποιο νοσοκομείο τον έχεις πάει?"
"Στον Ευαγγελισμό. "
" Έρχομαι. ".
Τι έρχομαι δηλαδή εδώ είμαι. Κλείνω το τηλέφωνο και με πιάνουν τα κλάματα,ενώ εκείνη την ώρα μπαίνει μέσα ο Άρης.
" Αγάπη μου γιατί κλαις?"
"Με πήρε τηλέφωνο η μητέρα μου και μου είπε ότι ο μπαμπας μου έπαθε καρδιακή προσβολή. "
"Μήπως είναι κάποιο κόλπο για να μας χωρίσουν?"
"Όχι με την υγεία του δεν θα έκανε κανένα κόλπο ειδικά μετά από όσα έχει περάσει στο παρελθόν. "
" Που τον έχουν σου είπε? "
" Ναι εδώ στον Ευαγγελισμό. Σε παρακαλώ θέλω να τον δω. "
" Έλα σήκω να σε πάω και να φύγω. "
" Όχι θα πάμε μαζί σε θέλω κάντο για το μωρό μας. "
" Καλά όπως θες."
Πήγαμε και ρωτήσαμε που είχαν τον πατέρα μου. Αφού μας είπαν πήραμε το ανσασέρ και ανεβήκαμε στον ορόφο. Ανοίγοντας η πόρτα του ανσασέρ είδα την μητέρα μου να κάθεται σε μια καρέκλα με τα χέρια να καλύπτουν το πρόσωπο της. Την πλησίασα και της μίλησα.
"Μαμά πως είσαι? "
" Καλά είμαι εσύ? "
" Έχω υπάρξει και καλύτερα. Ο μπαμπάς πως είναι? "
" Οι γιατροί λενε ότι θα γίνει γρήγορα καλά. "
" Μαμάκα μου μην κλαις εγώ είμαι εδώ. "
" Κλειώ συγνώμη για ότι έχει συμβεί το ξέρω έκανα λάθος συγχωρέστε με και εσύ και ο Άρης βλέπω είστε μαζί για να είναι εδώ τώρα. "
" Σε συγχωρώ μαμά μου όσο για τον Άρη πρέπει να μιλήσουμε έχει συμβεί κάτι και πρέπει να το μάθεις εξάλλου θα χρειαστώ και βοήθεια. "
" Όλα θα τα συζητήσουμε στην ώρα τους αρκεί να γίνει καλά ο πατέρας σου. "

Έχουν περάσει 5 μέρες από την μέρα που ο πατέρας μου μπήκε στο νοσοκομείο και σήμερα όπως μας είπαν οι γιατροί μπορεί να βγει αρκεί να προσέχει την διατροφή του. Στην μαμά μου δεν έχω πει ακόμα για την εγκυμοσύνη αν και ο Άρης με πιέζει να το κάνω. Έχω πάει άλλη μια φορά στο γιατρό μου και μου είπε ότι περιμένω δύδιμα, στον Άρη δεν το χω πει ακόμα. Η μαμά μου έχει δεχτεί το γεγονός ότι είμαι με τον Άρη αν και στην αρχή της ήταν δύσκολο όπως και ο μπαμπάς μου.
"Μαμά είναι όλα έτοιμα πάμε. "
" Κλειώ μου δεν φαίνεσαι πολύ καλά δύο μέρες τώρα έχεις συνέχεια τάση για εμετό και ζαλάδες. Μήπως είσαι.... "
" Μαμά δεν είναι η καλύτερη στιγμή για την κουβέντα αν και πρέπει να την κάνουμε κάποια στιγμή. "
" Όπως θες άντε πάμε μας περιμένει ο Άρης. "
" Σε ευχαριστώ. "
" Για ποιο πράγμα? "
" Που δέχτηκες τον Άρη. "
" Σε κάνει ευτυχισμένη και μου αρκεί."
Πήγαμε στο σπίτι των γονιών μου και αποφασήσαμε να κάτσουμε εκεί για φαγητό. Στο τραπέζι πήρα την απόφαση να τους το ανακοινώσω και να τους κάνω μία έκπληξη ακόμα.
"Θέλω να σας πω κάτι σοβαρό είναι δύο ανακοινώσεις . "
" Και πολύ το άργησες, τι εννοείς δύο?"
" Άρη μπορείς να μην με διακόπτεις όταν μιλάω?! "
" Καλά συγνώμη. "
" Λοιπόν με τον Άρη είμαστε μαζί και από τι βλέπω το έχετε δεχτεί. Αυτό που δεν ξέρετε μπαμπά και μαμά είναι ότι είμαι έγκυος."
"Δηλαδή θα γίνω παππούς? "
" Ναι και μάλιστα εις διπλούν. "
" Τι εννοείς εις διπλούν? "
" Άρη πολλές ερωτήσεις δεν έχεις κάνει τώρα τελευταία?"
" Συγγνώμη αλλά δεν κατάλαβα τι ακριβώς γίνεται αγάπη μου. "
"Προχθές που πήγα με την Ζωή στπν γυναικολόγο μου είπε ότι περιμένω δύδιμα. Έγινα πιο κατανοητή?"
"Αγάπη μου να σε φιλήσω. "
"Κοριτσάκι μας δεν ξέρεις τι χαρά μας δίνεις με αυτό το πράγμα."
"Μπαμπά μου είσαι έτοιμος να γίνεις παππούς? "
" Μ'αρέσει που τον ρωτάς κιόλας δεν βλέπεις πως είναι πετάει. "
" Μαμά μην τον κοροϊδεύεις."
"Δεν τον κοροϊδεύω τον πειράζω. "
" Δηλαδή θα τα έχουμε όλα δίπλα. Διπλό κλάμα, διπλό μπάνιο, διπλό ξενύχτι? "
" Αγάπη μου μην πανικοβάλεσαι. "
" Όπως το πάρει κανείς. "
Μετά από 2 ώρες ώρες αφού είχαμε φάει αποφασήσαμε να φύγουμε. Με το που πήγαμε σπίτι ο Άρης έπεσε για ύπνο και εγώ πήρα τηλέφωνο την Ζωή. Όταν το έκλεισα πήγα και γω στο δωμάτιο.
" Άργησες που ήσουν? "
" Μηλούσα με την Ζωή. "
" Μία ώρα και ένα τέταρτο? "
" Είχαμε πολλά να πούμε. "
" Οκ. Έλα να ξαπλώσεις."
"Βάζω μπιζάμες και έρχομαι."
"Άντε θέλω να σε πάρω αγκαλιά. "
Έβαλα μπιζάμες και χάθηκα στην αγκαλιά του. Την επόμενη μέρα ξύπνησα αλλά χωρίς τον Άρη. Τα χέρια μου αυτόματα πήγαν στην κοιλιά μου και άρχισα να την χαϊδεύω. Εκείνη την στιγμή μπήκε και ο Άρης.
" Ξύπνησαν τα μωρά μου? "
" Πριν λίγο. "
" Μπορώ?? "
" Τι?? "
" Να σε χαϊδεύψω στην κοιλιά? "
" Και βεβαίως μπορείς δεν χρειάζεται να με ρωτάς. "
Καθόμαστε έτσι αρκετή ώρα όταν τπυ λέω.
" Άρη πρέπει να πάω στην δουλειά θα αργήσω. "
" Ποιά δουλειά? "
" Δουλεύω ξέρεις σαν οινολόγος. "
" Συγνώμη απλά με όλα αυτά τα έχω παίξει. "
" Αρχή είναι ακόμα. "
" Σήκω έχω έτοιμο πρωινό. "
" Μμ και πεινάω σαν λύκος. "
" Για αυτό θα φας για τρεις. "
" Αν φάω για τρεις όπως λες θα σκάσω. "
" Δεν ακούω κουβέντα. "
" Μάλιστα αρχηγέ."

Πέντε μήνες μετά είναι στον7 μήνα και.....