Βεντέτα

Νέο ξεκίνημα

Σήμερα είναι η πτήση μου για Φλωρεντία. Έχω ξυπνήσει από τις 8 και ετοιμάζομαι για να πάω στο αεροδρόμιο μαζί με την Ζωή και τον Δημήτρη.
Ήμουν έτοιμη όταν ακούστηκε το κουδούνι της εξώπορτας.
"Καλήμερα. "
" Καλήμερα. Είσαι έτοιμη να φύγουμε? "
" Ναι ο Δημήτρης που είναι?"
"Μιλάει στο τηλέφωνο με τον πατέρα του. Α να τος έρχεται."
" Κλειώ τι κάνεις? "
" Καλά είμαι. Λοιπόν πάμε θα χάσω την πτήση. "
" Ναι. "
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο και αποχαιρέτησα τα παιδιά και περίμενα την πτήση μου. Όσο περίμενα σκεφτόμουν αν είχα πάρει την σωστή απόφαση. Από τις σκέψεις μου με έβγαλε μία γνώριμη φωνή. Γύρισα και είδα τον Άρη.
" Άρη τι θες εσύ εδώ?"
" Ήθελα να σε δω και να σε αποχαιρετήσω. "
" Αααα"
"Αυτό είναι για σένα."
" Ευχαριστώ. "
" Ανοιξέτο όταν φτάσεις στην Φλωρεντία. "
" Εντάξει τα ξαναλέμε στο τηλέφωνο για να σου πω για την γέννα."
" Όπως θες. "
Μετά από λίγο είχα μπει στο αεροπλάνο και κοίταζα το φάκελο που μου είχε δώσει ο Άρης. Μπήκα στον πειρασμό να τον ανοίξω αλλά δεν το έκανα.
Δεν κατάλαβα ποτέ φτάσαμε στην πόλη που πάντα ήθελα να έρθω. Σκέφτηκα να καλέσω τον αριθμό που μου είχαν δώσει από την δουλεία μου για να έρθουν να με πάρουν και να με πάνε στο καινούργιο μου σπίτι. Προτού πληκτρολογήσω ολόκληρο τον αριθμό μπροστά μου ήταν ένας άντρας το πολύ 5 χρόνια μεγαλύτερους από εμένα με καστανά μαλλιά και μελλιά μάτια.
"Είσαι η Κλειώ Παυλάκη που ήρθε από την Ελλάδα? "
" Ναι εγώ είμαι."
"Παύλος Αντωνίου είναι ο γιος του Αντωνίου που κλείσατε το συμβόλαιο για να έρθετε εδω και διευθυντής σας. "
" Χάρηκα για την γνωριμία. "
" Επίσης. Λοιπόν θέλετε να σας πάω στο σπίτι σας ή να σας πάω.... "
" Καλύτερα σπίτι να ξεκουραστώ και πάμε μετά στην εταιρεία. "
" Όπως θέλεις. Μπορώ να σου μιλάω στον ενικό. "
" Και βέβαια."
Μετά από λίγο φτάσαμε μπροστά σε ένα καινούριο δυόροφο λευκό σπίτι.
"Ελπίζω να σου αρέσει και να το απολαύσεις όσο μείνεις εδώ. "
" Φαίνεται υπέροχο από έξω ανυπομονώ να το δω. "
" Ορίστε τα κλειδιά. "
" Ευχαριστώ. Θα έρθεις κι εσύ μέσα. "
" Βεβαίως θέλω την γνώμη σου. Το διακόσμησε η σύζυγός του αδερφού μου. "
" Αλήθεια? "
" Ναι αυτά είναι γυναίκες δουλειές. Ανοίξτε την πόρτα τώρα. "
" Με το δεξί. "
Όταν άνοιξα την πόρτα είδα ένα υπέροχο σαλόνι και στο βάθος μια μεγάλη κουζίνα και μια μικρή σκάλα που λογικά θα πήγαινε στο δεύτερο ορόφο. Οι αποχώρηση που κυριαρχεί είναι το λευκό ενώ υπάρχον πολλές λεπτομέρειες με καφέ.
" Πως σου φαίνεται? "
" Είναι υπέροχο διακοσμημένο."
"Θες να σου το δείξω? Κάποτε εμένα εγώ σε αυτό το σπίτι και ξέρω τα κατατόποια καλά. "
" Και τώρα που μένεις?Ελπίζω να μην σε ξεσπίτωσα. "
" Όχι καλέ. Μένω δύο τετράγωνα ποιο πάνω. "
" Θα αρχίσουμε την ξενάγηση?"
" Ναι πάμε να σου δείξω την κουζίνα και τον πάνω ορόφο."
Μετά από 30 ώρα είχα δει όλο το σπίτι και είχα ενθουσιαστεί.Το παιδικό δωμάτιο με ειχε ξετρελάνει κάτι που κατάλαβε και ο Παύλος.
"Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι αν επιτρέπεται? "
" Βέβαια και μπορείς."
" Απότι βλέπω και ξέρω είσαι έγκυος. Ο πατέρας των μωρών δεν είχε πρόβλημα να έρθεις σε μία άλλη χώρα για δουλειά. "
" Έχω χωρίσει με τον πατέρα των παιδιών μου σχεδόν δύο μήνες. "
" Και γιατί δεν τα ξαναβρήκατε? "
Δεν του απάντησα απλά χαμήλωσα το κεφάλι μου.
" Συγνώμη δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση. "
" Δεν πειράζει δεν φταις εσύ."
"Και πάλι συγνώμη. Εγώ να φεύγω τώρα να σε αφήσω να ξεκουραστείς."
" Θα μπορούσες αύριο να έρθεις να με πάρεις για να πάμε στη εταιρεία? "
" Μα δεν θα ξεκινήσεις την δουλεία προτού γεννήσεις. "
" Σε παρακαλώ θέλω να μπω στον ρυθμό μου και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι η δουλειά μου. "
" Όπως θες. Θα περάσω αύριο κατά τις 9 να σε πάρω."
"Εντάξει θα σε περιμένω. "
Με το που έφυγε άρχισα να τακτοποιώ τα πράγματα μου και έφτιαξα δύο τοστ για να φάω. Όπως καθόμουν θυμήθηκα τον φάκελο που μου είχε δώσει ο Άρης στο αεροδρόμιο. Πήρα την τσάντα και άνοιξα το φερμουάρ για να τον βγάλω έξω. Μεσα στον φάκελο υπήρχε ένα βιβλιάριο τραπέζης στο οποίο είχε 6.000€ και ένα σημείωμα που έλεγε <θέλω να δεχτείς αυτά τα χρήματα. Θα μιλήσω με έναν δικηγόρο ώστε να σου στέλνω κάθε μήνα χρήματα.>
Δεν ήθελα να κρατήσω τα χρήματα θα προσπαθούσα να σταθώ στα πόδια μου.
Πήρα τηλέφωνο την Ζωή να της πω τι έγινε και να μου πει την γνώμη της.
"Κλειώ έφτασες? "
" Ναι απλά δεν σε πήρα πιο πριν γιατί τακτοποιούσα τα πράγματα μου. "
" Πως είσαι? "
" Καλά θέλω να σε ρωτήσω κάτι και να μου πεις την άποψή σου. "
" Άμα μπορώ να βοηθήσω. "
" Μπορείς λοιπόν άκου όταν φύγατε από το αεροδρόμιο όση ώρα περίμενα ήρθε ο Άρης και μου έδωσε έναν φάκελο και μου είπε να τον ανοίξω οταν φτάσω Φλωρεντία. "
" Και τι είχε μέσα ο φάκελος?"
"Ένα βιβλιάριο με 6.000€ και ενα σημείωμα που έλεγε να τα δεχτώ και ότι θα μου στέλνει κάθε μήνα χρήματα. "
" Και που είναι το πρόβλημα θέλει να σε βοηθήσει. "
" Ναι αλλά δεν θέλω εγώ έφυγα από την Ελλάδα με την προϋπόθεση να κάνω ένα νέο ξεκίνημα. "
" Κοριτσάκι μου μην απορρίπτεις κάθε του κίνηση για να σε βοηθήσει. "
" Μα... "
" Δεν έχει μα Κλειώ ο Άρης έχει απέναντι σου μια υποχρέωση και αυτή είναι να σε στήριξει έστω οικονομικά."
"Έχεις δίκαιο. "
" Να σου πω σε πειράζει να κλείσω γιατί με περιμένει ο Δημήτρης? "
" Όχι καλέ. Να σε ρωτήσω κάτι ο Δημήτρης έχει γίνει μόνιμος κάτοικος στην Αθήνα ή είναι ιδέα μου? "
" Κατά κάποιο τρόπο ναι. "
" Τα λέμε καληνύχτα. "
" Καληνύχτα φιλενάδα μου. "
Με το που έκλεισε το τηλέφωνο πήγα για ύπνο σκεπτόμενη τα λόγια της Ζωής.
Την άλλη μέρα ξύπνησα στις 7 είχα δύο ώρες μπροστά μου μέχρι να πάω στην δουλειά και έτσι έκανα ενα μπάνιο και περίμενα να έρθει ο Παύλος για να με πάρει.
Όταν άκουσα κορνάρισμα πήρα την τσάντα μου και βγήκα έξω για να φύγουμε.
"Καλήμερα. Πως είσαι?" "Καλήμερα και σε σένα έχω λίγο άγχος. "
"Δεν χρειάζεται όλα θα πάνε καλά."
Μετά από λίγο βρισκόμασταν έξω από ένα 5 όροφο κτίριο.
"Εδώ είναι τα γραφεία της εταιρείας μας. "
" Τα αμπέλια που βρίσκονται? "
" Θα κανονίσουμε να σε ξεναγήσουμε μία άλλη μέρα εκεί αν δεν έχεις πρόβλημα. "
" Δεν θα σου κρύψω ότι μου αρέσει περισσότερο το βα είμαι εκεί πάρα σε ένα γραφείο κλεισμένη. "
" Δε σου φαίνεται. "
" Το ξέρω. "
" Λοιπόν θα σου γνωρίσω τους συναδέλφους σου και τον αδερφό μου."
"Εντάξει. "
Μετά από κανά μισάωρο είχαμε τελειώσει την ξενάγηση και είχε μείνει να γνωρίσω τιν αδερφό του. Βγαίνοντας από το ανσασέρ στον 5 ορόφο μου είπε
" Η πόρτα αυτή οδηγεί στην αίθουσα συσκέψεων ακριβώς δίπλα είναι το γραφείο του πατέρα μου. Στο βάθος είναι το δικό μου και του αδερφού μου."
"Θα τα μάθω με τον καιρό. "
" Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Λοιπόν πάμε να γνωρίσεις τον αδερφό μου."
"Ναι. "
Με μερικά βήματα ήμασταν έξω από την πόρτα και ο Παύλος χτύπησε την πόρτα."Περάστε" ακούστηκε μια φωνή που έμοιαζε αρκετά με του Παύλου.
"Καλήμερα Μιχάλη ήρθα να σου γνωρίσω την καινούργια μας οινολόγο."
"Καλήμερα αδερφέ μου."
"Επ Κλόντια και εσύ εδώ?"
"Ναι ήρθα να πω κάτι στον Μιχάλη. "
"Τι??"
"Είμαι έγκυος? "
" Αλήθεια? "
" Ναι!! "
" Λοιπόν μετά από αυτό το ευχάριστο γεγονός να σας γνωρίσω την Κλειώ. Κλειώ από δω ο Μιχάλης και η σύζυγός του Κλόντια. "
" Χάρηκα "
" Κι εμείς. Ελπίζω να σου άρεσε το σπίτι. "
" Ναι μου θυμίζει αρκετά το δικό μου. "
" Χαίρομαι πολύ. "
" Λοιπόν εμείς Κλειώ να φεύγουμε να σε πάω και στον πατέρα μου να σε δει που με ενημέρωσαν ότι σε θέλει. "
" Ναι πάμε αν και πρώτα θέλω να σας προσκαλέσω για φαγητό στο σπίτι του. "
" Με μεγάλη μας χαρά. "
" Θα σας περιμένω αύριο."
Αφού πέρασα και από το γραφείο του κυρίου Αντωνίου ο Παύλος με επέστρεψε στο σπίτι.
Σήμερα δεν θα πάω στην εταιρεία έτσι έχω αρχίσει και ετοιμάζω το φαγητό για το τραπέζι. Έχω βάλει το χοιρινό να γίνεται και κάνω δουλειές όταν ακούω το τηλέφωνο να χτυπάει.
"Καλήμερα φιλενάδα τι κάνεις? "
" Καλά είμαι να εδώ μαγειρεύω. "
" Τι καλό? "
" Χοιρινό. "
" Αχ πόσο θα ήθελα να είμαι εκεί. "
" Αμάν βρε Ζωή. Πάλι πείνας."
" Δεν το σχολιάζω. Πως είσαι έχεις τακτοποιηθεί? "
" Ναι μάλιστα χθες πήγα στην εταιρεία και γνώρισα μερικούς εργαζόμενους και την υπόλοιπη οικογένεια. "
" Τι εννοείς υπόλοιπη οικογένεια? "
" Όταν έφτασα Φλωρεντία ήρθε και με πήρε ο ένας από τους 2 γιους του αφεντικού μου και εχθές γνώρισα και τον δεύτερο και τον πατέρα τους"
"Καλοί? "
" Ζωήήήή. "
" Έλα μωρέ λέγε. "
" Ο Παύλος είναι αρκετά ωραίος και ο Μιχάλης σχεδόν ίδιος παντρεμένος και περιμένει και
το πρώτο του παιδί. "
" Ααααα. Ο Παύλος πως είναι?"
"Ζωήή. "
" Γιατί κανείς έτσι κακό είναι να σου αρέσει? "
" Είναι το αφεντικό μου."
"Το πρόβλημα δεν καταλαβαίνω. Ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία. "
" Ζωή δεν θέλω να μπλέξω πάλι με έρωτες και χαζομάρες. "
" Κλειώ πρέπει να συνεχίσεις την ζωή σου. "
" Καλά να σου πω να σε κλείσω γιατί θα μου καεί το φαγητό? "
" Αποφεύγεις την συζήτηση αλλά δεν θα την γλιτώσεις. "
" Όπως θες τα ξαναλέμε φιλιά πολλά. "
Δεν ήθελα να συνεχίσω την συζήτηση και έτσι βρήκα μια δικαιολογία για να το κλείσω. Δεν λέω σαν άντρας ο Παύλος ήταν γοητευτικός και πολύ όμορφος αλλά και αφεντικό μου δεν θα μου άρεσε να έκανα κάτι μαζί.
Ήταν όλα έτοιμα στο τραπέζι όταν ακούστηκε το κουδούνι πήγα άνοιξα και ήταν ο Παύλος.
"Καλησπέρα καλός ήρθες. "
" Καλησπέρα πως είσαι? "
" Καλά πέρασε μέσα. "
" Ευχαριστώ. "
" Ο Μιχάλης και η Κλόντια? "
" Θα έρθουν σε λίγο είχαν πάει στον γιατρό. "
" Αααα. Θες να σου βάλω κάτι να πιεις? "
" Αν έχεις κόκκινο κρασί θα ήθελα ένα ποτήρι. "
" Και βέβαια έχω. Ορίστε. "
" Ευχαριστώ. "
" Ελπίζω να σας αρέσει το χοιρινό κρέας? "
" Χοιρινό έφτιαξες? "
" Ναι! γιατί δεν το τρώτε? "
" Όχι το ακριβώς αντίθετο τρελένομαι και εγώ και ο Μιχάλης. "
" Είμαι τυχερή τελικά. "
" Όπως φένεται. "
Μιλάγαμε για λίγη ώρα όταν ξαναχτύπησε το κουδούνι και πήγα να ανοίξω.
" Καλησπέρα. Περάστε."
"Ευχαριστούμε. "
Μετά από λίγο καθόμασταν στο τραπέζι και τρώγαμε ενώ συζητούσαμε.
Όταν ποια τα παιδιά φύγανε ο Παύλος μου ζήτησε να πάω μια μέρα σπίτι του να μου κάνει το τραπέζι. Στην αρχή δίστασα να του απαντήσω θετικά αλλά το έκανα.