Γιατί?

420 33 0
                                    

Πέντε μήνες μετά είμαι στον 7 μήνα. Η κοιλίτσα μου είναι εμφανής και μεγάλη.

Κάθομαι στον καναπέ του σπιτιού της Ζωής και προσπαθεί να μου αλλάξει γνώμη για τον χωρισμό μου με τον Άρη.

Πριν 1μισή μήνα

Είχαμε πάει με την Ζωή να αγοράσει ένα δώρο για μια συνεργάτιδα της που παντρευόταν την άλλη εβδομάδα.
"Ζωή είναι το τελευταίο μαγαζί που μπαίνουμε για να διαλέξεις δώρο. "
" Εντάξει αλλά αν δεν βρώ τι θα κάνω θα πάω με αδια χέρια? "
" Θα της πάρεις αυτό που είδαμε στο προηγούμενο μαγαζί ή θα της δώσεις χρήματα τα αγοράσει ότι θέλει αυτή."
"Ότι πει η φίλη μου. "
" Άντε να τελειώνουμε πείνασα. "
" Ρε Κλειώ έχεις φάει τον αγλέορα πριν φύγουμε από το σπίτι. "
" Το θέλω νομίζεις? "
" Άστα αυτά η αδυναμία σου στο φαγητό ήταν πάντα εμφανής. "
" Καλά πάω πάσο. "
" Έτσι μπράβο λοιπόν θα μπούμε? "
" Ναι. "
Η Ζωή ανοίγει την γυάλινη μεγάλη και βαριά πόρτα του καταστήματος. Με γρήγορες κινήσεις ανεβαίνουμε στον πρώτο όροφο όπως μας καθοδήγησε η πωλήτρια. Αυτό που βλέπουν τα μάτια μου είναι τόσο αβάσταχτο που κάνει τα πόδια μου να λυγήσουν.
" Κλειώ τι έπαθες? "
" Κοίτα μπροστά από την τραπεζαρία στο βάθος . "
" Τι είναι δεν βλέπω καλά μακριά χωρίς τα γυαλιά μου. "Ο Άρης φιλιέται με μία και την έχει αγκαλιά του. "
"Τι λες Κλειώ είσαι στα καλά σου ο Άρης είναι Κρήτη μαζί με τον Δημήτρη. "
" Για τον Δημήτρη δεν ξέρω αλλά τον Άρη τον βλέπω καλά. "
" Ηρεμία Κλειώ σκέψου τα μωρά. "
" Πάμε. "
" Που? "
" Να τους μιλήσουμε. "
" Τρελάθηκες? "
" Όχι, όχι ακόμα. "
" Σε παρακαλώ πάμε να φύγουμε. "
" Όχι. "
" Κλειώ σε παρακαλώ. "
" Μου είπε ψέματα το καταλαβαίνεις? "
"....."
"Μίλα πες κάτι. "
" Δεν μπορώ σε παρακαλώ πάμε μην μας δούνε. "
" Ναι και τους κάνουμε χαλάστρα. "
" Έλα φεύγουμε και δεν ακούω κουβέντα πρέπει να ηρεμήσεις. "
" Πάμε σπίτι μου έχω να κάνω μια δουλειά. "
" Γιατί σε φοβάμαι αυτή την στιγμή? "
" Γιατί έτσι. "
" Τι έχεις στο μυαλό σου. "
" Θα δεις. "
Στο αυτοκίνητο έκλαιγα χωρίς σταματημό δεν μπορούσα να πιστέψω πως μου είχε κάνει κάτι τέτοιο ο Άρης. Έλεγε ότι με αγαπάει αν ήταν έτσι η αγάπη ευχαριστώ δεν θέλω. Φτάσαμε στο σπίτι και με γρήγορα βήματα μπήκαμε μέσα.
" Κλειώ τι θα κάνεις? "
" Θα τον χωρίσω πρώτον και θα τον δίωξω δεύτερον. "
" Τι να πω. "
" Τίποτα,να με βοηθήσεις να μαζέψουμε τα πράγματα του ώστε όταν γυρίσει από την υποτιθέμενη Κρήτη να τα πάρει και να εξαφανιστεί από την ζωή μου. "
" Άστον να σου εξηγήσει τουλάχιστον. "
" Αποκλείεται. Τον είχα συγχωρέσει τότε στην Μάλτα αλλά όχι και τώρα. "
" Θα πάρω τηλέφωνο τον Δημήτρη να του πω τι έγινε και να μου πει που είναι. "
" Όχι δε θέλω να μάθει τίποτα μπορεί να το πει στον Άρη. "
" Όπως θες. "
Μετά από 2 ώρες έχουμε μαζέψει όλα τα πράγματα του Άρη και τα έχω μπροστά στην πόρτα. Καθομαι μαζί της στον καναπέ χωρίς να μιλάμε.
" Ποτέ γυρνάνε? "
" Ο Δημήτρης μου είχε πει για αύριο αλλά όπως εχουν τα πράγματα τώρα δεν μπορώ να σου πω με σιγουριά. "
" Θα τον πάρω τηλέφωνο. "
" Όχι μπορεί να καρφωθείς. "
" Έχε μου εμπιστοσύνη. "
" Κάνε ότι θες. "
" Τον καλώ μην μιλάς. "
" Οκ"
"Δεν το σηκ... "
" Αγάπη μου τι κάνεις?"
"Καλά είμαι εσύ που είστε?"
"Δεν ακούγεσαι όμως καλά τι έχεις?"
"Τίποτα δεν έχω. Πότε γυρνάτε? "
" Το απόγευμα κατά τις 5 θα είσαι σπίτι? "
" Ναι που να πάω θα σε περιμένω. "
" Φιλάκια. "
" Τα λέμε. "
Όταν έκλεισα το τηλέφωνο τα νεύρα μου δεν ήταν καθόλου καλά. Ανέβηκα τις σκάλες προς το δωμάτιο μου και έσπαγα ότι έβρισκα μπροστά μου.
" Κλειώ φεύγω. "
" Καλά τα λέμε σε καμιά ώρα έρχεται και ο Άρης θέλω να είμαι μόνη μου. "
" Αν χρειαστείς κάτι πάρε τηλέφωνο. "
" Οκ. "
Όταν έφυγε η Ζωή μάζεψα τα σπασμένα γυαλιά από το πάτωμα και πήγα στο σαλόνι να κάτσω σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Μετά από κανά τέταρτο άκουσα κλειδιά στην πόρτα αυτομάτως σηκώθηκα και πήγα σε αυτή.
" Παίρνεις τις βαλίτσες σου και φεύγεις. "
" Κλειώ τι έπαθες? τι είναι αυτά που μου λες? "
" Δεν θα το αναλύσουμε πάρε τα πράγματα σου και δρόμο. Χωρίζουμε. "
" Τι λες? γιατί να χωρίσουμε?"
"Σε είδα. "
" Που με είδες? τι είδες? δεν κατάλαβα. "
" Να φιλιέσαι με μία σε ένα μαγαζί στην Ερμού. "
" Κλειώ είσαι στα καλά σου?Εγώ ήμουν στην Κρήτη."
"Σε είδα και εγώ και η Ζωή. "
" Κλειώ.... "
" Δεν ακούω κουβέντα φύγε χωρίζουμε δεν θέλω να σε ξανά δω. "
" Κλειώ πρέπει να σου πω κάποια πράγματα. "
" Δεν θέλω φτηνές δικαιολογίες. "
" Άσε με να σου εξηγήσω. "
" Δεν θέλω φύγε. "
" Όπως θες. "
Ήμουν έξω φρενών όταν έφυγε ήθελα να σπάσω ότι έβρισκα μπροστά μου εκείνη την στιγμή. Προσπαθούσα να συγκρατιθώ μα μάταια,λίγα λεπτά μετά το σπίτι είχε γεμίσει από γυαλιά και εγώ τα μάζευα δεν είχε μείνει γυάλινο για γυάλινο αντικείμενο στο σπίτι.

ΒεντέταWhere stories live. Discover now