HAKİ

Bölüm 21

1 Hafta Sonra

Cemre Ankara'ya gitmek için bavul hazırlıyordu. Avşa adasından dönmüşlerdi ve Aysel ile birlikte Ankara'ya gideceklerdi. Alel acele bir düğün yapılıp Hakan'ın istediği yerden ev tutulacaktı. Eşyalar alınıp, yeni bir hayat kurulacaktı.

Hakan buna hazırdı, Cemre kaza geçirdiğinde onu ne kadar çok sevdiğini anlamıştı. Peki ya Cemre? O hazır mıydı bir ilişkiye? İçi acımış bir kadın tekrar sevebilir mi? Karnında sevdiği adamın çocuğunu taşıyan bir kadın başka bir adamı sevebilir mi ki? Hele ki çocuğunun babasına benzeme ihtimalini düşündükçe...

Bavullar hazırdı. Artık yola çıkılacaktı.

''Aysel ben hazırım. Sen?''

''Bende hazırım aşkoo. Hadi çıkalım.''

''Dur ben Hakan'ı arayayım öyle çıkalım.''

''Tamam.''

Cemre, Hakan'ı aradı.

''Alo Hakan biz çıkıyoruz. Sabah orda oluruz.''

''Tamam Cemre. Ben ararım seni zaten.''

''Tamam hoşça kal.'' dedi ve telefonu kapattı.

''Çıkalım Aysel.'' dedi.

Aysel bavulları aldı ve yola koyuldu. Cemre evdeki son kontrolleri yaptı ve evden çıktı. Kapıyı kilitledi arabaya bindi. Aysel ile birlikte yola koyuldular.

8 Saat Sonra

''Anne biz geldik.'' dedi elindeki anahtarı yerine bırakırken.

Aysel'i alıp odasına geçti ve yerleşti. Aysel odayı inceledi ve:''Ne güzel bir odan varmış.'' dedi. Bu sırada Fatma Hanım onlara katıldı.

''Hoş geldiniz kızlar. Gelin bir sarılayım.''

Önce Cemre'ye sonra Aysel'e sarıldı. Mutfağa geçti ve onlara yiyecek bir şeyler hazırladı.

*Hakan Arıyor

''Efendim Hakan?''

''Cemre Aysel'i de al Kahverengi Cafeye gel. Plan yapalım bir an önce. Bebek büyümeden düğünü yapmamız lazım. Bir ay içinde halledelim.''

''Tamam. Bir saate oradayız. Hoşça kal.''

''Görüşürüz.''

Telefonu kapattı ve Aysel'e hazırlanmasını söyledi. Hazırlanıp kafeye gittiler. Hakan köşedeki masalardan birine ilişmiş bir çay söylemiş onları bekliyordu.Cemre'yi görünce gülümsedi ve ayağa kalktı. Masaya doğru yürüdü kızlar ve Hakan ile selamlaşıp oturdular. Konuşmaya başladılar.

Hakan:''Nasılsın Aysel?''

Aysel:''İyiyim sağol. Beni boş verin hadi şu planları yapalım.''

Hakan:''Tamam. Şimdi ben şöyle düşünüyorum. Yarın istemeye gelelim. Bir hafta içinde kına yapalım. İkinci haftada resmi nikahı halledelim ve üçüncü haftada düğün yapalım. Ne dersiniz?''

Cemre:''Kına istemiyorum. Ayrıca düğünde istemiyorum. Sade bir nikah yapalım.''

Aysel:''Olu mu öyle şey saçmalama Cemre.''

Cemre:''Olur olur. Şaşalı bir şeyler istemiyorum sonuçta bu evlilik bir oyun. Bu kadar abartmayalım. Asıl önemli olan biz nerde oturacağız?''

Hakan:''Sen nasıl istersen öyle yaparız Cemre. Düğün yapsak iyi olurdu ama sen istemiyorsan tamam yapmayalım. Ev olayında ben her şeyi hallederim. Sen sadece şehir seç ve nasıl bir ev istediğini söyle.''

Cemre:''Benim evimde kalabilir miyiz?''

Aysel:''Cemre her şeyi basite indirgedin farkında mısın?''

Cemre:''Ben her şeyin farkındayım ama sen bu evliliğin oyun olduğunun farkında mısın?''

Aysel:''Haklısın. Ben karışmıyorum siz aranızda halledin.''

Cemre:''Ne dersin Hakan?''

Hakan:''Olur benim için fark etmez. Ben giderim her yere.''

Cemre:''Tamam o zaman plan hazır. Hafta sonu herkesi toplayalım ve evlenmek istediğimizi açıklayalım. Sonraki hafta sonu nikah yapalım ve bitsin. Sonra İstanbul'a gidelim hep birlikte. Kabul mü?''

Hakan:''Tamam bana uyar.''

Aysel:''Benim için fark etmez ben değil siz evleniyorsunuz.''

Cemre:''Anlaştık o zaman. Hadi eve dönelim.''

''Tamam.'' dediler Hakan ve Aysel. Hep birlikte eve doğru yola çıktılar. Yaklaşık bir saat sonra eve vardılar. Cemre ve Aysel birlikte uyudu.

4 Gün Sonra

Cemre'nin Anlatımı

Bugün günlerden cumartesi. Bir haftadır Aysel ile birlikte uyuyorum. Çok güzel bir hafta geçirdik ve kafamı topladım. Bugün çok önemli Hakan'la evlenmek istediğimizi ailelerimize açıklayacağız. Ben anneme çıtlattım zaten haberi var. Hakan da kendi ailesine çıtlattı. İki tarafında haberi var ve sorunsuz bir gece umuyoruz.

Yataktan kalktım ve aynama 'Günaydın.' dedim neşeyle. Sonra Aysel'i uyandırdım.

''Hadi kalk bugün büyük güm(!)''

''Tamam tamam uyandım. Saat kaç?''

''09.30. Hadi kalk kahvaltı yapalım temizlik yapalım akşama hazırlık yapalım.''

''Tamam yapalım.'' dedi ve öptü yanağımdan. Aysel ne güzel bir dost. Dost değil ya kardeş. Kardeşten öte hatta. Aysel ve ben mıymıntılık yaparken Azra da bize katıldı.

''Abla abla.'' diyerek yatakta zıplamaya başladı. Yataktan kaktık ve hep birlikte zıplamaya başladık. Sonra hafif ağrı hissettim ve yataktan indim. Azraya sarılıp kokusunu içime çektim. Kardeşlerimle hiç vakit geçirmediğim geldi aklıma. Ben 18 yaşında evden ayrılınca eskisi gibi olamadık bir mesafe oluştu zamanla. Ve o arayı hiç kapatamadık.

Odadan çıktık be kahvaltı yaptık. Akşam için mutfağa geçtik. Hakan'ın sevdiği şeylerden yaptım ve Aysel de kanepe falan yaptı. Saat akşam yedi oldu ve herkes toplandı. Çay yaptık ve hep birlikte salonda oturduk. Hakan öksürerek herkesin dikkatini çekti. Beni yanına çağırdı, bende gittim oturdum. Sonra birden elimi tuttu. Babalarımız şok oldu ve Hakan konuşmaya başladı.

''Benim okulum bitti biliyorsunuz. Artık bir düzen kurmak istiyorum. Hayatımı paylaştığım bir kadın olsun istiyorum.'' dedi, derin bir nefes aldı ve devam etti ''Biz Cemre'yle evlenmek istiyoruz. Tabii müsadeniz varsa.''

Babam Hakan'a baktı gülümsedi ve:''Bir kara vermişsiniz. Artık karşı koymanın bir anlamı yok. Bütün mahalle sizi birbirinize çok yakıştırırdı zaten. Çokta iyi bir dostluğunuz var. Evlenin oğlum. Ben izin veriyorum.'' dedi.

Hakan'ın babası Mehmet amca ifadesiz bir şekilde konuşmaya başladı.

''Sizin birbirinize aşık olduğunu hiç bilmiyordum. Ahmet Bey onayladıktan sonra bize pek söz düşmez. Evlenin oğlum.''

''Çok sağ olun teşekkür ederiz.'' dedim ve kalkıp babamın ve Mehmet amcanın elini öptüm. Sonra anneme ve Hatice teyzeye sarıldım, ellerini öptüm. Çayları tazeledim ve Hakan düğün planını anlattı annemlere. İki tarafta acele etmeyin dedi ama Hakan ikna etti. Bir hafta sonra nikahım var. Artık bebeğimi ilan edebilirim. Bir ay sonra annemlere anlatırım. Bir torununuz olacak derim ve her şey daha düzenli ilerler.

***

Umutlarla yaşıyordu hâlâ. Neyse ki hayatın onunla çok işi kalmamıştı. İçindeki cam kırıklarını bildiği için hayat acıyordu ona. Daha fazla yüklenmeyecekti. En azından Cemre bunları umut ediyordu. Artık güzel bir hayatının olmasını...