HAKİ

Bölüm 19

O gece Aysel'de kaldım. Onunla birlikte uyudum. Ertesi gün hastaneye gittik. Sonuçları almaya. İyi değildim. Ruhen ve bedenen iyi değildim. Sonuçları merak ediyordum. Aysel bana eşlik etti ve birlikte gittik.

''İyi kötü günler geçirdik. Üzerimde çok hakkın var. Seni üzmek istemiyorum ama ben yapamıyorum artık. Burada seninle yaşamak gerçekten güzeldi. Seninle çok değerli vakit geçirdik ama artık olmuyor. Ben ayrılmak istiyorum.''

''...'' Sadece sustum. Gözlerim dolmadı içim hele hiç acımadı.

''Cemre bir şey söyle. Susma. Bağır çağır istersen vur.''

''Söyleyecek bir şeyim yok. Hoşça kal. Senden son ricam lütfen bir daha karşıma çıkma. Sebebini sormuyorum. İstemiyorum. Dudaklarından değil söz bir harf bile çıkmasın bu saatten sonra. Hemen çık git.''

Yatak odama geçtim kapımı kilitledim ve aynaya baktım.

''Hani bugün konuşmuyorsun? Sustun. Sende sustun değil mi? Şu suratıma bak. Ne kadar aciz görünüyorum. Sana böyle baktığım için özür dilerim ayna. Sana böyle bakmamalıydım. Bükülme dudaklarım. Kayma aşağıya doğru. Hey sesim! Kaçma içime. Boğazım sende düğümlenmeyi kes. Kesin şunları. Yapmayın. Ağlamak istemiyorum.''

Yatağa uzandım ve yorganıma sarıldım. Onun yastığı karşımda gözlerimin içine bakarak ''Bana sarılabilirsin.'' derken ağlamadım. Tuttum kendimi. Ben güçlüyüm evet çok güçlüyüm. Ağlamam ki ben ağlamam yani. Ağlamamalıyım...

***

Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Mutfağa gittim ve kahve yaptım kendime. Kahvaltı yapmayacağım. İstemiyorum. İşe gitmem lazım. Giyinip çıktım.

Aysel'in Anlatımı

''Günaydın Cemre.''

Yüksek sesle seslendiğim halde beni duymadı. Yanına gidip konuşmaya başladım.

''Cemre iyi misin?''

''Galiba iyiyim. Sen nasılsın?''

''İyiyim. Ama sen iyi değilsin. Hissederim ben Cemre. Üniversiteden beri arkadaşız. Yapma böyle. Gözlerinden anlarım.''

''Akşam benimle kalır mısın?''

''Emre nerede?'' dedim ama demez olaydım. Gözleriyle öyle derin baktı ki.

''Emre yok. Gitti.''

''Nasıl gitti?''

''Uzatma Aysel. Gitti dedim.''

''Tamam birlikte gideriz eve.''

Yanından uzaklaştım. Emre nasıl gider? Nereye gider? Bu kız onunla evleneceğini düşünüyordu. Çok güveniyordu. Kendini teslim edebilecek kadar çok. Anlamıyorum bu erkekleri. Sebebi ne olabilir ki? Çok merak ediyorum.

9 Saat Sonra

İşten çıktık ve Cemre'nin evine gidiyoruz. Cemre susmuş durumda. Ağzını bıçak açmıyor. Yemek yemiyor. Çok kötü bir durumda. Taksiyle eve geçtik.

''Cemre yemek yiyelim mi?''

''Iı ııı.''

''Ama bugün hiç bir şey yemedin. Hasta olma bak. Çok halsiz duruyorsun.''

''İstemiyorum.''

''Tamam. Gel buraya.'' dedim ve sarıldım. Ağlamaya başladı. Çok şükür dedim.

''Aysel ben ne yaptım ki böyle oluyor? Sebebini bile bilmiyorum. Yapamıyorum dedi ve gitti. Bu kadar basit mi? Ben ona her şeyimi verdim. Bedenimi, ruhumu, geleceğimi... Ona bütün hayatımı verdim. Madem gidecekti neden erteledi bu kadar. Neden bunca vakit yanımda kaldı? Madem evlenmeyecektik neden tek vücut tek yürek olduk. Yada hata bende. Ben öyle sandım. O yanımda değildi ama ben yanımda gibi hissettim. Saçma her şey saçma Aysel. Ölmek istiyorum.''

''Cemre yüzüme bak. Geçecek her şey.''

''Geçecek diye diye ömrü yarıladık be Aysel. Ömrüm bitti geçecek diye diye ama hiç bir şey geçmedi. Hiç bir acım eksilmedi.''

''Haklısın.'' dedim ve sarılıp ağlamaya başladık. Can yoldaşımın canı yanıyordu. Kalbim acıyordu haliyle. Cemre'yi böyle görmek çok kötü.

''Hadi banyoya.''

''...''

''Haydi Cemre. Bahane yok. Seni yıkayacağım sonra uyuyacağız.''

''Tamam.'' dedi burnunu çekerek. Cemre'yi yıkadım ve uyuduk. Birbirimize sarıldık iki yavru kedi gibi ve uyuduk. Sabah doktora gideceğiz sonuçları almak için. gitmek istemeyecek biliyorum. O yüzden taksiye binip direk hastanede ineceğiz. Ona söylemeyi düşünmüyorum çünkü kabul etmez. Biliyorum gelmez."