HAKİ

Bölüm 14

''Emre.'' öpücük. ''Uyan aşkım.'' öpücük. Derken öpücüklerle uyandırdım. İşe gidecekti. Gece çok terlediği için duş alması gerekti ve o duşa girince bende kahvaltı hazırladım. Duştan çıkıp giyindi ve kahvaltıya geldi.

''Aşkım ben evi boyamaya karar verdim. Ayrıca bütün evi değiştireceğim.''

''Tamam birlikte yaparız sen karar ver.''

''Ben oturma odama paletlerden oturma grubu yapmak istiyorum. Evim zaten çok küçük. 2-3 paletten hem yatılacak hemde oturulacak bir şeyler yapmak istiyorum. Bunun için bahçe bulmalıyız. Onları kendim boyamak istiyorum.''

''Tamam yaparız ben ayarlarım.''

Birikmiş 10.000 lira param vardı ve 5.000 lirayı evime harcayacaktım. Ayrıca ev işi bitince işe başlayacaktım. Güzel bir hayat beni bekliyor. Bu arada kahvaltımız bitti ve Emre evden çıktı. Müzik açtım ve temizliğe başladım. Temizlik bitince boya ve fırça alacağım. Palet bulmam lazım. Onlar için tasarım yapmam lazım. Hemen bunları planladım ve işlere koyuldum.

Hakan'dan Kesit

Daha dün yanımdayken bugün onunla. Cemre'ye kızmalı mıyım? Kızmaya hakkım var mı? Aşık olduğumu ben bile bilmiyordum ki. Onu şimdiden özledim. Onun yanımda olmaması çok acı. Bitecek bir ilişkinin kollarında olması çok kötü bir şey. İsterdim ki benim olsun. Cemre ve Hakan olalım. Biz olalım. Herkesin yakıştırdığı gibi olalım. Ama olamadık. Günler Cemre'siz geçecek ve ben bekleyeceğim. Onu bekleyeceğim. Bana gelmesini, benim olmasını...

Düşünceler arasında boğuluyorum. Sıkılıyorum hayattan. Okulu bitirmem ve düzen kurmam lazım Cemre'ye açılmam için. Bu halde açılamam. Düzenim olursa hadi benimsin der götürürüm. Ama ona bakamayacaksam onun yanında olmamın ne anlamı var ki.

Cemre'nin Anlatımı

Eve geldim ve kendimi koltuğa salıverdim. Çok rahatladım ya. Alışveriş, temizlik, yeni başlangıçlar falan tam bana göre. Önce Emre'yi arayayım sonra Hakan'ı.

''Alo aşkım. Napıyorsun?''

''İyi aşkım çalışıyorum sen napıyorsun?''

''Her şeyi bitirdim. Bu gece gelsene evi boyayalım.''

''Tamam aşkım gelirim. Bana yemek yapar mısın? Bir saate evde olurum.''

''Yaparım bitanem öptüm hoşça kal.''

''Hoşça kal aşkım.''

Dedik ve kapattık. Mutfağa geçip ocağa su koydum. Pilav ve çorba için. Yanına da karnı yarık yaptım. Birde cacık. Tam akşam yemeği oh mis.

İşleri bitirince Hakan'ı aradım.

''Alo Hakan naber?''

''İyi diyelim iyi olur belki. Sen?''

''Ben iyiyim. Hemde çok iyiyim ama senin neyin var?''

''Hiç Cemre ya. Okuldan sıkıldım. Çok baydı. Biran önce bitse de kurtulsam.''

''Biter meraklanma. Bende hemen bitsin istiyorum ama bitmiyor işte. Üstelik dönemimde uzadı. Hayırlısı olur ya bunlarla yorma kafanı. Her şey olacağına varır.''

''Sahi her şey olacağına varır mı Cemre?''

''Varır varır. Neyse şimdi Emre gelir. Yemek yaptım sofra kurayım sonra görüşürüz.''

''Görüşürüz. Kendine iyi bak.''

''Sende.'' dedim ve telefonu kapattık. Zil çaldı ve Emre geldi. Hemen koştum kapıyı açtım. Onu saatlerde bile özlemişim. Görmeden gün geçirmek çok kötü olsa gerek.