OKULLAR AÇILDI. LANEEEEETTT OOLSUN :) Bide bugün aklıma hiçbir yerde görülmeyen harika bir kurgu geldi. Ama ilk önce Angels. Kısa olabilir fakat okul var :) İthaf isteyen varsa yapabilirim. İyi okumalar. Birde az küfürlü yapmaya çalıştım ama sanırım çok küfürlü olmuş :) sANSÜÜÜÜRRRR cghhg
Çok çabuk zaman geçmişti. Kahvaltı, maç, oyun derken gece vakti gelip çatmıştı ve şu an ben , Harry ve Zayn bardaydık. Bedenimi uyuşmuş gibi hissetsem de güçlü olmalıydım. İyice iç tarafa girdiğimizde Zayn elini belime yerleştirdi. İrkilsem de belli etmedim ve karşı çıkmadım.
İlerledikçe o geceyi daha iyi hatırlıyordum. Mide bulantım da tetikte olduğundan bir an önce şu işi bitirmek istedim. Tam olarak burada olduğundan bile emin değildim ama olmak zorundaydım. O çocukla karşılaştığım yere küçük umutlarla gittim. Belki o tarafta karşılaşırım.
Yanılmamıştım . İlerde barmen kısmında oturup gülüyordu. Bir an aklımı yitirip hızlıca ona doğru yürüdüm. O hala beni fark etmemişti fakat iyiydi. Pataklanacağını bilmeden dövülmek daha acıtır. Hızlıca ilerlerken Harry'nin seslenmesiyle durdum. ''Lauren ne yapacağından emin misin?''
Başımı salladım ve olaylara karışmamaya çalışan Zayn'e bakışlarımı yönelttim. ''Bana güvenin. Ne yapacağımı çok iyi biliyorum''
Bodrumda yalnızca biz vardık . Fakat kalabalıkta olsak ta fark etmezdi. Tekmemle bütün etlerini ezecektim. Zayn ve Harry kenarda durup karışmayacaklarını söylemişlerdi ama gözlerinden belliydi. Onlarda tekme atıp küfür savurmak istiyorlardı.
Bakışlarımı hedefime uzattım ve yaralı yüzüne iyice baktım. Birilerinden baya dayak yemişe benziyordu. Fark etmez. Ben yine de döveceğim.
Kendimi hazır hissettiğimde konuşmaya başladım. ''Merhaba ! Görmeyeli yüzünde değişiklikler yapmışsın'' dedim yaraları vurgulayarak.
Ağzından sadece ağlama sesleri geliyordu. Elimi boğazına doğru götürdüm ve nefessiz kalmasını sağlayacak şekilde sıktım. ''Sen nasıl bana bunu yaparsın be adi herif''
Ayağa kalktım ve tekmemi bacağına doğru savurdum. Ardından dinlenmek için bekledim ve içimdeki öfke birbirini kovaladı.
Hayatıma büyük bir kötü darbe bırakmıştı.
İki ayağımı da sağa sola fırlatırken laflarımı söylemeyi de ihmal etmiyordum. ''Seni ucuz fahişe kılıklı şerefsiz. Sen bana bunu nasıl yaparsın''
Saçlarımın savrulmasını ve arkamda bir biriyle bu olay dışında konuşan Harry ve Zayn'i umursamadım. Bu adamın her parçasını lime lime doğrayıp köpeklere atmak istiyordum.
Ağzından bağırmak değil de bir şeyler söylemeye çalıştığında umursamadım ve testislerine tekme attım. ''Bu mu seni erkekliğin?''
Ardından aynı yere tekrardan atıp ''piç kurusu'' diye küfür ettim. Ne yapsam yaramıyordu. Yatışamıyordum. Saçlarımı geriye attım ve laflarını duymak için ağzındaki bezi çektim.
''Bekle . lütfen dur. Bilmediğin şeyler de var''
Zar zor konuşuyordu. Nefessiz kalmıştı. Ama umrumda değildi.
Yüzüne yumruk yerleştirdim ve umursamadan bağırmaya devam ettim.
''Neyi bilmiyorum? bana yaptıklarının dışında ah nefret ediyorum senden sikilmiş cehennem tazıısı''
Tekrar yumruklarımı yüzüne savurdum.
''Ben sana dokunmadım''
Nefes nefese kalmış dediklerini algılamaya çalışıyordum.
Ama o gece olmuştu.
''Yalan söylemeyi bırak ve dürüstçe ölmeyi dene''
Harry ve Zayn'in bakışları da bize yönelmişti.
''Hayır yemin ederim ki yalan söylemiyorum. Tam zamanında sakallı bir adam içeri girdi ve adamlarına beni dövdürttü. Yüzümdeki yaraların sebebi hepsi o ''
Sözünü bitirir bitirmez kapı açıldı ve konuşmanın asıl kişisi geldi. John.
Ne yapacağımı bilmiyordum. Beni kurtarmıştı. Leke falan yoktu. Onun sayesinde.
''Beni kurtardın '' dedim ona yaklaşarak. O daha da yaklaştı . ''Seni sevdiğimi fark ediyorsundur artık umarım. ''
Ne yapacağımı bilemiyordum. Zayn bizi dikkatle göz ışıltısıyla izliyordu. Sanırım ışıltının sebebi gözyaşıydı ama hiç bir şey düşünmeden koşup John' a sarıldım ve ''çok teşekkür ederim, çok teşekkür ederim'' diye fısıldadım. ''Meleğime kimse dokunamaz'' dediğinde yanda göz altına bir kaç damla gözyaşı düşmüş olan Zayn'i gördüğümde içim parçalandı. Ama hiçbir şey yapamadım.
(Aklıma tabikide ilk sezonlardaki Lydia & Jackson sarılmasındaki Stiles gelmedi ama kamkacımlar 5 . sezonun son bölümünde Lydia'nın ''Stiles beni kurtardı'' sözünü hatırlatırım yaniiii anladınız işte :))
(Sikilmiş cehennem tazısı mı ? acilen yeni küfürler üretmem lazım. Birde ilk aklıma Parrish geldi :=))
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
