ANGELS

Angels\20

2.sınavlar biter bitmez yazacaktım fakat devamı getiremedim. Bir önceki bölümde çok aceleye getirmişim işleri. Buradan bağlamaya çalıştım olayları. Umarım sıkmamışımdır. Yorum eksik etmeyin lütfen. Teşekkür ederim.(Çok ciddi oldu ama 1k olduk be . Gerçekten teşekkürler)

''Lauren sen delirdin mi? Nasıl kıza yumruk atarsın!''

Evet arkadaşlar, doğru duydunuz. Daha ilk günde kavga ettim ve yeni okulumun ilk gününün ilk dakikasında disipline gittim. Yeniyim diye yırtsam da Camila'nın koca çenesinden kurtulamamıştım. Sanırsam Tanrı boyundan almış çenesine vermiş. Ellerimi sakinleşmesi adına salladım ve

''Sakin ol Camz''

dedim. Camila aniden durdu ve kaşlarını daha da çatarak konuşmaya devam etti. 

''Sakin mi olayım? Aklını kaçırmışsın. Sen tam bir delisin Lauren! Sağın solun belli olmuyor. Ne zaman ne yapacağını kestiremiyorum.Kendini kontrol edemiyorsun. Sen aklını kabadayılıkla bozmuşsun''

Gülümseyip yürümemi devam ettirirken havayı içime daha çok çektim.

 ''Teşekkür ederim''

Camila da yürümeye devam ettiğinde 'ben demiştim' edasıyla başını salladı.

''Normalde seni de şimdi dövmem lazımdı ama bak şu işe kendimi kontrol edebiliyorum.''

Haklıydım. Sonuna kadar. İlk defa düzgün cümle kurup soru yönelttiğim kız bana 'sanane' dediğinde tabiki de karşılığını verecektim. Dua etsin ki daha fazlasını yapmadım.

''Tamam bu konuyu unutalım ''

Adeta hırlayan Camila bu kelimeleri soluyunca neden bu kadar kafasına takmış olduğunu düşünmeden edemedim. Alt tarafı ... Her neyse. Belki biraz abartmış olabilirim.

''Zayn hakkında konuşalım''

Bir anda kızarmama neden olan bu ismi taşıyan kişiyi çok özlemiştim. Kötü olmayan ve her zaman neşeli olan bu çocuk kısa zamanda kalbimi çalmıştı. 

Sıradan bir aşk gibi bir şeydi bu. Aşk konularında fazla iyi olmadığımın farkında olsam da biz sıradandık. Buna eminim. 

Bir anda beni öpen sıradan bir erkek ve sevgiye muhtaç sıradan bir kız. Kim bilir bu türde daha ne kadar aşk vardır. Eşsiz değildik belki ama duygularımız eşsizdi. Kişiliklerimiz , hislerimiz eşsizdi...

Ona nasıl ulaşacağımı, ulaşınca neler diyeceğimi bilemiyordum. Bataklığa çakılı kalmıştım.

Hayat bir sınavdı ve bu an sınavın en kazık sorusu.