W pewnej chwili zdarza się coś co raz na zawsze zmienia człowieka. Coś czego nie jest wstanie opisać żadne słowo. Kocham cię wydaje się wtedy kłamstwem bo to za mało. Uczucia szaleją i wciąż do ciebie lgną. Gdzie byś nie był moje serce zawsze będzie...
Pierwsza lekcja zleciała mi zaskakująco szybko. Razem z Gaarą ruszyliśmy pod koleją klasę.
-All the girls we watch. (Wszystkie dziewczyny nam się przyglądają.) - zagadał
-Are you surprised? You're the healthy type, and they are just jealous that it was talking to me, not them. (Dziwisz się? Jesteś ciachem, a one są tylko zazdrosne że to ze mną rozmawiasz, a nie z nimi.)
Zaśmiał się i objął mnie ramieniem. Spojrzałam na niego speszona.
-You're beautiful, and I only ornaments. (To ty jesteś piękna, a ja tylko do ozdoby.)
Poczułam że się rumienię. Spuściłam wzrok i zaśmiałam się. Nie mogłam z siebie wykrztusić ani słowa. Po chwili spostrzegłam Temari.
-Hej Tema
-Ooo Sakura, a kim jest ten przystojniak?
-To Gaara. On nie zna naszego języka, ale świetnie mówi po angielsku.
-Nice to meet you Gaara. I'm Temari. (Miło mi cię poznać Gaara. Jestem Temari.)
-Me too is nice, but then it is sound and do not want to attract attention immediately on the first day of exchange. (Mnie też jest miło, ale zaraz jest dzwonek i nie chcę podpaść odrazu pierwszego dnia wymiany.)
-Okay it can meet all the school? (Okay to może spotkamy się wszyscy po szkole?)
-Sure (Jasne)
Ruszyliśmy dalej, kiedy byliśmy pod drzwiami klasy zadzwonił dzwonek.
-You were right (Miałeś rację)
-You see (No widzisz) - zaśmiał się i weszliśmy do środka.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
[ Sasuke ]
Nie miałem ochoty iść do szkoły. Leżałem na łóżku a przez moje myśli przewijało się wyznanie mojego przyjaciela. W dalszym ciągu nie mogłem wyjść z oszołomienia. Pukanie do drzwi wyrwało mnie z zamyślenia.
-Kto tam?
-To ja twój brat.
-Wejdź
Drzwi się otworzyły i zobaczyłem mojego starszego brata.
-Sasuke coś się stało? Czemu nie jesteś w szkole?
-Jest okay. Nie poszedłem bo źle się czuję.
-Dobra zrobię ci herbaty i jakiś obiad bo zaraz muszę lecieć do pracy.
-Dzięki
Uśmiechnął się i poczochrał mi włosy. Itachi pracował w policji. Ciągle mi tłumaczył że to jego pasja. Uśmiechnąłem się. Wstałem i wyszedłem na taras. Moje myśli zaczęły mnie już męczyć. Westchnąłem i wróciłem do środka. Ubrałem się i zszedłem do kuchni. Na lodówce wisiała kartka.
