The NAMJIN will sail now. I hope you all like it.
----
JIN'S POVSimula pa kanina di na ako mapakali, para akong naiihi na ewan na natatae. Gosh, I dont like this feeling again. Kanina pa ako tingin ng tingin sa wall clock, chinecheck kung anong oras na. Argh, ano ba to, parang tanga na ako. I decided to go to the restroom, since under construction pa yung cr para sa employees ay sa restroom muna ako ng first floor nagpunta.
I washed my face, as if washing all my worries. I looked at myself on the mirror, gosh ang haggard ko na. Im getting ugly, di ko to bet.
"How are you?" I heard someone asked. That voice was very familiar, the voice that Ill never forget. I looked at him, with a blank expression.
"Fine. Still fulfilling my dreams." I answered plain, averting my gaze to him. I was about to turned my back when I heard him whispered.
"I missed you, Jin." He said. Hearing those words coming from him, it makes me shiver. He even dared to calk my precious name.
"But the feeling is not mutual, Namjoon." I sarcastically said, then left.
"Ill leave now, Jimin ikaw muna bahala dito." I said, di pwede kay Taehyung baka pagbalik ko wala na ang restaurant. I hurriedly run to my car and drive far away from the restaurant, far away from him."
Nagstop ako sa gilid ng maramdamang nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa luha. I let my tears to flow , as if theres no tomorrow. How dare him, asking me how am I? Bakit iniisip niya bang miserable ako dahil sa ginawa niya! F*ck him to hell...
Para akong nabingi sa mga salitang binigkas niya.
"Huh?" I managed to asked while looking at him dressing himself. He looked at me mockingly, as if Im just a trash to him.
"You heard me Jin, forget what happened. I didnt know why it all happened in the first place. Its all a mistake Jin. Dont take it too seriously." He said without looking at me.
Nagbihis agad ako at hinarap siya. Forget what had happened. Is he kidding me?
"Pero bakit? May... may ginawa ba akong mali?" Tanong ko habang tuloy tuloy lang sa pagtulo ang mga luha ko, last night was amazing. He made me forget everything, and make me feel how was it in heaven. Tapos ngayon sasabihin niyang kalimutan ko ang lahat?
"Why need to explain it Jin. It was just plain sex, and please dont tell anyone. Ayokong mapahiya." Sabi niya at umalis na ng kwarto ko.
I cried again because of those memories that I cant forget even a second. He make me believe he loved me, na wala siyang pakialam sa sasabihin ng iba. But all of it was all lies, just to get what he wants. That nerve, ang kapal ng muka niyang magtanong kung kamusta nako.
I wiped my tears as if wiping my feeling too. Nagdrive nako pauwi. Makalipas lang ng dalawangpung minuto ay nasa bahay nako. Pagpasom sa loob ay bigla akong nalungkot. Kasi naman, dito nangyari ang lahat. Lahat lahat...
---
Maaga akong nagising ngayon dahil kailangan ko pa palang maggrocery para sa stocks ko sa bahay at ilang ingredients na rin para sa restaurant.Pagkatapos kong ilista lahat ng kailangang bilhin ay pumunta na agad ako sa grocery store na walking distance lang sa bahay. Syempre suot ko ang signature gown ko habang rumarampa sa kalsada. Hehehe jowk lang, baka mainggit pa yung mga babaeng makasalubong ko.
Buti na lang pala at konti lang ang tao ngayon dito, pumunta muna ako sa meat section, papaliko na sana ako ng mapahinto sa taong nakita kong na busy sa pagtingin sa isang canned good. Napalunok ako sa biglang kabang naramdaman ko. Bakit ba parang pinagtatagpo kami ngayon? Umatras ako kaya nabunggo ko yung taong nasa likod ko, medyo masungit pala kaya sobra sobra ang paghingi ko ng sorry.
"May problema po ba?" Tanong niya. Si Namjoon. Napapikit ako pagkarinig ko sa boses niya. Why does it affects me so much?
"Tatanga tanga kasi to eh, alam naman niyangay tao sa likod niya aatras pa." Sabi nung babae. Ay grabe gawin bang big deal yun, di naman siya nabalia ah. Baka insecure lang sa ganda ko kaya nagsusungit.
"Pagpasensyahan mo na tong asawa ko. Nagmamadali kasi eh." Namjoon answered, emphasizing the last part, parang double meaning ah. I looked at him questioningly? Asawa? Kelan pa!!! Nung bilog ang buwan!
"Ah ganon ba, sige bahala ka na jan sa asawa mo." Sabi nung babae at umalis na agad. Pero may something eh lagkit ng tingin sa katabi ko, typed ata si Namjoon. Eh di magsama sila.
Lumiko ako at di ko pinansin ang pagtawag ni Namjoon. Bahala siyang maghingalo kakatawag. Nasa counter nako at magbabayad na kaya hinanap ko kung nasan ang wallet ko. Uhoh! Di pwedeng nawawala ang wallet ko, shemms ang dami kong pinamili tapos di ko mababayaran! Pinagtitinginan na tuloy ako ng mga nasa pili. Oh no ang maganda kong muka naeexposed na! This cant be! Di pako nagmamakeup!
"Use it, miss." Narinig kong sabi ng isang bakulaw sa tabi ko. Nagulat ako sa pagkataranta ng babae sa pagooperate sa cash register. Eh, nalutang na siya sa ngiti ni Namjoon!? Eh halimaw kaya to. Ay mali, ano bang naiisip ko, halimaw ba san Jin? Hala, ayoko ng maalala. Gosh nagbublush ata ako, skin white lang yan.
After mabalot ng mga pinamili ko ay dumeretcho nako sa exit. Masyado ata akong napahiya ngayong araw. Di ko pa naman suot ang favorite kong Tback. Kaya siguro minamalas ako eh.
"Thank you is enough." I heard someone said behind me. Di ko na kailangan pang lumingon para malaman kung sino yun. I turned to him, para tapos na tong laban na to.
"Thank you? Is that what you wanna hear. Then, thank you." Mataray kong sagot sabay talikod. Pinigilan niya ako sa balikat ko. Hoy bawal humawak , strict ang parents ko.
"Im sorry, Jin." He said in a low voice. Di ko makita expression niya kasi nakatalikod ako. I laughed sarcastically at hinarap siya. Medyo nawala ang confidence ko ng makita ko ang lungkot sa mga mata niya. Its all lie, Jin. Dont believe to this freak again.
"Sorry for what? I didnt remember you did something bad to me. Kasi kung may maaalala ako, para makatay lang kita. Stop pestering me, Mr. Kim." I said then took my leave.
Sorry wasnt enough. After all those things he did to me, sorry indeed was not enough...
---
Thats for now. Medyo lame pa ulit. Sorry naman hehehe. I need more ideas. But thanks for supporting. Saranghae chingus. ♥
YOU ARE READING
DANGER (NamJin FanFic)
Hayran KurguTrying to forget someone that is always on your mind is something that is hard to do. I tried to forget but I end up remembering those times when were together. Im always the loser. I cant resist him- he seemed to be irresistable to me, and I cant d...