DANGER (NamJin FanFic)

CHAPTER 4

Annyeong.
---

"Hi. Im Kim Namjoon. And you are?" I heard someone asked behind me. Inayos ko ang eyeglasses ko at masusing tiningnan kung sino yun. I rolled my eyes, its the same guy who always follows me around.

"What do you need?" I asked back. Nasa school canteen kami kaya ayokong gumawa ng gulo, alam kong masyado akong maganda para maging eskandalosa. He smiled in a teasing way. Di ko talaga alam kung bakit di na niya ako tinantanan simula pa kahapon.

"I only need is. . .you." Deretchong sagot niya. Napakunot noo ako.

Si Kim Namjoon ay isang transfeer student galing sa ibang bansa. This month lang siya nakapasok. Alam mo yung feeling na simula ng makilala mo siya di na natahimik ang buhay mo. Lagi akong nakakarinig ng mga kung ano-anong salita mula sa mga babaeng naiinggit sa ganda ko.

Tumayo ako at di ko pinansin ang huling sinabi niya. Malapit na rin magbell kaya nagmadali na akong pumasok sa next subject namin. Masungit pa man din yung prof dahil matandang dalaga na.

Pagpasok sa loob ng classroom ay napansin kong konti oa lang ang estudyante rito , lunch break pa naman kasi. Umupo ako sa harapan para makita ko ng malinaw ang sulat ng prof namin na kasing laki ata ng muta sa mata. Naglabas agad ako ng notebook para prepared. Habang papasok kasi sa room yun nagdidiscuss na agad yun, ganon niya kaayaw masayang ang oras.

"So, were on the same class." Its not a question. Its a statement. I dont need to turned around to see who was it.

"Ano na namang ginagawa mo rito? Stop fooling me around." Mataray kong sabi sa mahinang boses. Naramdaman kong ilan sa mga classmates namin ay nakatingin na sa side namin, actually kay Namjoon lang.

"Im Kim Namjoon, and you are?" He asked again. Napipikon nako sa kalokohan nitong taong to ah.

"Fine. Im Kim Seokjin. Happy? Now leave me alone." I said. He smiled sarcastically. He leaned himself and whisper to my ear.

"Yeah happy. But not contented. I want you Jin." After he said that his lips touch my ear. An imaginary electric runs through my body. Bigla din sa pagbilis ang tibok ng puso ko sa hindi ko malamang dahilan.

I averted my gazed to him, and cleared my throat. Aatakihin ako sa puso dahil sa taong to. Di na siya nagsalita pa , at nagsimula na rin ang klase. Medyo nakakagulat nga ang reaction ng prof namin na kadalasang nakakunot noo at laging nakasigaw. Ngayon ngumingiti na siya at panay ang tingin sa side ko- which is si Namjoon. Mukang nagdadalaga na ang prof namin.

Pagkalabas ng prof ay agad kong kinuha ang mga gamit ko dalidaling lumabas ng room. Di ko alam pero feeling ko dapat ko talagang iwasan ang Namjoon na iyon.

"Jin ayos ka lang ba?"

Nabalik ako sa reality sa tanong na yun ni Kyungsoo- ang head chef at partner ko sa shop. Tumingin ako sa kanya at ngumiti sabay tango. Halatang nagtataka siya sa inaakto these past few days. Lumabas na siya ng office kaya mas nagkaroon pako ng time makapagisip.

Napabuntong hininga tuloy ako, ilang araw na ang lumipas mula ng huli kong makita si Namjoon. Its not that I missed him, but I just cant take off this feeling of longingness. Ewan ko ba, bumabalik ata ang dating Jin, yung tanga.

"Jin I have to go, tumawag si Jongin. Somethings went wrong." Kyungsoo said hurriedly passed through the door. Gosh, mamatay ata akong gulat sa mga taong nakapaligid sakin. I nodded signaling he can go.

Buti pa si Kyungsoo happily married na kay Jongin at may anak pa sila. Samantalang ako magisa pa rin hanggang ngayon, maganda naman ako eh, seksi, maputi at magaling pang magluto. Wala ka nang hahanapin pa. Malas ata ako pagdating sa lovelife. Siguro nung past life ko, worst enemy ako ni kupido. Baka ako yung evil witch.