Dedicated to @AnonymousBlackSwan . Sorry for dedicating this so late. Thank you.
----------//-//-/-------/--/--/--+-/--------
Madaling araw ng magising ako. Pakiramdam ko babaligtad ang sikmura ko at any moment ay magsusuka ako. Pinakiramdaman ko muna ang sarili ko at maya maya lang ay agad akong tumakbo sa cr.Mehnnn, ano ba to? Ito na ba yung tinatawag na morning sickness??
"Are you okay?" Narinig kong tanong ni Namjoon mula sa pinto.
Banas akong tumingin sa kanya. Muka siyang ewan. Sarap niyang barilin, kainis. "Muka ba akong okay?" Dahan dahan akong tumayo mula sa pagkakaupo sa harap ng toilet bowl at nakasimangot na tumingin sa kanya. "Bakit ka nandito? Di ba nasa kabilang kwarto ka?"
Agad kumunot ang noo niya. "I was checking you out here. Narinig kasi kita mula sa kabilang kwarto." Sagot niya na halatang inaantok pa.
Sa kabilang kwarto ko na siya pinapatulog at hanggat maaari ayaw ko siyang nakikita. Kasi naman badtrip ako sa kanya eh, pag nakikita ko siya para bang gusto kong sumabog at katayin siya. Pero love ko pa rin siya, super. Di ko lang sinasabi.
Lumabas ako ng cr at tinulak siya, di naman siya nanlaban pero halatang naiinis siya sa mga ginagawa ko sa kanya nitong mga nakaraang araw. "Dun ka, ayaw kitang makita!!!" Sigaw ko sa kanya.
Nagulat ako ng bigla siyang humarap at tinitigan ako. Problema ng bakulaw na to???
"Can I sleep here?"
Umiling ako.
"Please."
He used that tone again. Its as if he was begging for something that if he couldnt have it he might die. Ewan ko pero kumakalma ako kapag ganito na siya. Wala na akong nagawa ng akayin niya ako pahiga sa kama at tabi kaming natulog ulit. Actually siya lang pala. Kasi nanatili akong gising at masusing pinagmamasdan lang siya.
Sinimulan kong itrace ang outline ng muka niya. Mula sa mga mata, papunta sa bridge ng ilong niya, sa mga labi niya. Parang kailan lang nung una kaming nagkita, hanggang sa maghiwalay kami, at hanggang sa muli kaming nagkita.
Unti unting dumaloy ang mga luha ko, pero di ko alam kung bakit? Basta sobrang umaapaw ako sa emosyon ngayon. Trinace ko ang hugis ng mga labi niya gamit ang hinalalaki ko. Di ko alam kung ano na ang buhay namin kung hindi kami nagkitang muli. Baka isa pa rin siyang rapper at composer, tapos ako isang hamak na may-ari lang ng Heaven's Place at baka hanggang ngayon, kasama ko parin sila Jimin at Taehyung, mga pare pareho kaming loveless.
Hinalikan ko ang tungki ng ilong niya pababa sa mga labi niya. Smack lang kasi baka magising, pero mukang nagising ko siya.
"Anong ginagawa mo?" Biglang tanong niya. Di ako nagpahalata na nagulat ako. Pero di ako sumagot at basta lang tinitigan siya habang nakapikit. "Anong iniisip mo?" Tanong niya muli pagkalipas ng ilang minuto. Still, nakapikit pa rin siya.
"Bakit ang pangit mo?" Seryosong sagot ko.
Napangiti siya bigla. "Pangit ako ngayon sayo. Pero humanda ka kapag nakapanganak ka, makakalimutan mong pangalan mo."
Ewan ko pero bigla akong nakaramdam ng init. Pisting nilalang ito. Sarap niya reypin.
"Seriously, what are you thinking?" Dumilat siya at humarap sakin. Magkaharap kami ngayon. Sheeetttt, ang gwapo niya talaga, parang lalo lang akong naiinlove sa kanya.
I blinked. Nagmalfunction ata ang brain cells ko dahil sa nakikita ko ngayon. Itinaas baba niya ang mga kilay niya at ngumiti siya, showing off his ohhh soo sexy dimples.
YOU ARE READING
DANGER (NamJin FanFic)
Fiksi PenggemarTrying to forget someone that is always on your mind is something that is hard to do. I tried to forget but I end up remembering those times when were together. Im always the loser. I cant resist him- he seemed to be irresistable to me, and I cant d...