Ilang araw na mula ng magkabalikan kami ni Namjoon but up until now di pa din siya nagpapakita sakin. Aaminin ko, medyo takot nako- no hindi lang pala medyo kundi sobra. Sobra akong takot na baka pinagtitripan lang niya ako.
"Eomma Jin, baka nakakalimutan mong ngayon yung meeting mo." Paalala ni Taehyung. Gulat akong napatingin sa kanya. Himala natandaan niya ata. Lately, napansin kong mas masigla siya, na kabaliktaran naman ni Jimin. Para ngang nakikipag iwasan si pandak kay alien? May silent war ba kaya hindi ko alam.
Tinanguan ko siya at inayos na yung mga gamit ko. Sa ibang restaurant kami magmemeting dahil mas gusto niyang pag usapan ang catering sa ibang lugar. Pumasok nako sa kotse at nagdrive, halos inabot din ako ng 1 hour bago nakarating sa meeting place. Nakita ko agad siya- si Mr. Oh Sehun. Ngumiti agad ako at nilapitan siya.
"Im sorry for being late." I bowed as I speak.
"No actually kakarating ko lang din. Lets have a seat then." Sagot niya at umupo na nga kami. Lumapit agad ang waiter at kinuha ang mga orders namin. Green tea at pancake lang ang inorder ko kasi on diet ako eh.
"So lets start na discussion, Mr. Oh." Formal kong sabi na siyang ikinatawa niya.
"Drop the formality, just call me Sehun." Nakangiting sagot ko. I smiled back, mukang ngayon pa lang alam ko ng makukuha ko ang deal na to. Actually, parang bidding to, pero kinakausap kami ng isa isa.
"Okey, Sehun. Nagdala ako ng mga sample menus namin. At kung may gusto kang ipadagdag, just let us know para maprepare namin."
"Yeah, good. Anniversary kasi namin ng asawa ko. I want to surprise him when we came back from abroad. Mahirap talaga magkaroon ng asawang sobrang busy."
Anniversary? Im stunned by the word. How can such a word makes me incomplete. How ironic. Bigla kong naalala si Namjoon. I sighed and washed the thoughts away.
"Problem?" Tanong bigla ni Sehun.
"Nothing. So pang-ilang anniversary celebration niyo na ba?" Interesadong tanong ko. Minsan, para makuha mo ang bid , dapat magpakita ka ng interes. Not that Im not interested, medyo naiingit nga ako eh.
"Second. Last year kasi nasa abroad kami. Ikaw ba, may someone ka na ba?" He asked back.
Di ko alam kung guni guni ko lang pero pagtingin ko sa entrance, si Namjoon at Yoongi ang nakita ko. I clenched my fist, trying to control myself from the anger and wanting to make a scene. I looked at Sehun and smiled bitterly.
"I dont have." I answered as I looked at Namjoon. Umupo sila sa pinakadulo, at nagorder agad. Mga walanghiya! Kaya siguro di niya ako pinupuntahan o tinatawagan man lang kasi busy siya sa iba. Ano to pinagsasabay na naman ba niya kami. That fucking jerk! Di pa nila ako napapansin. Actually si Namjoon nakaupo paharap sakin at nakatalikod naman si Yoongi. I smirked, mga judas talaga.
Pinag-usapan na namin ni Sehun ang lahat ng mga putaheng ipapadagdag niya at kung san ang venue. Nagkapirmahan na ng contracts.
"Nice to have a deal with you, Jin. I have to go." Paalam ni Sehun. I nodded, and take my seat again. Di ako aalis. Titingnan ko sila habang masaya silang nag-uusap. Grabe, ang sakit! Medyo masokista ako kasi gusto ko pang makita kung pano sila maglandian eh.
Banas! Ni hindi man lang nila ako napapansin. Damned you Namjoon. I dialled his number, at narinig kong nagring yun at tiningnan niya lang, sabay patay ng phone niya. Di nako nagdalawang isip pa, tumayo ako at nilapitan sila.
They seemed to be surprised. Aba dapat lang, kasi kanina pako nagngangating balatan ng buhay si Yoongi.
"Hi. Nice seeing you here." I said between gritted teeth. Namjoon stood up and held my hand. I looked at him smiling.
YOU ARE READING
DANGER (NamJin FanFic)
FanfictionTrying to forget someone that is always on your mind is something that is hard to do. I tried to forget but I end up remembering those times when were together. Im always the loser. I cant resist him- he seemed to be irresistable to me, and I cant d...