DANGER (NamJin FanFic)

CHAPTER 5

NAMJOON'S POV

Birthday celebration  ngayon ni Chanyeol, isa sa kasama kong rapper, kaya nandito kami sa restaurant ng asawa niyang si Baek. Hindi ko alam pero may parte sakin na gusto kong kamustahin si Jin. Alam kong hindi ito dahil lang sa guilt na nararamdaman ko. I missed Jin, so much.

"Jin, this is my husband Park Chanyeol, birthday niya kasi eh." Nabigla ako sa narinig kong pangalan na binanggit ni Baek. Jin.

Agad akong tumingin kay Jin na kaya ko ay nabigla rin. Naramdaman ko ulit yung pagbilis ng tibok ng puso ko, gaya ng yung araw na nakita ko siya. Tumingin ako ulit sa bintana sabay inom ng hawak kong bote ng alak. I want to erased this feeling, the feeling of wanting him, needing him.

Hindi ko alam kung bakit kami nagkita in the first place. Is it fate? Gusto ko siyang kausapin pero alam kong ayaw niya. I dumped him four years ago, at alam ko at nakita ko kung gano ko siya nasaktan nun.

I want him back to my life. I decided to court him again, and win his heart and keep it this time. Sana hindi pa ako huli. Cause I dont know if I can live without him this time.

"Guys, parating na daw siya." Narinig kong sabi ni Hoseok. I sipped again to my beer before focusing my eyes to the door. Biglang bumukas, nakita ko ang gulat sa mga mata ni Jin. At ang pagtingin niya sakin, I smiled at Yoongi na mas ipinagtaka ni Jin, at dali dali siyang tumakbo palabas.

Hinabol ko siya at di na pinansin ang pagtawag nila. I want to make it up to him this time. I wont let him go this time. Ill make him mine again.

----
JIN'S POV

Tumakbo lang ako ng tumakbo hanggang sa mapadpad ako sa park malapit sa shop ko. Bakit ba minamalas ako ngayon. Una nakita ko ang ex ko , pangalawa nakita ko ang dahilan kung bakit ako iniwan ng ex ko. So, this means theyre still together? The heck, wag naman nilang ipamuka saking basura ako!!

"AAAAHHHHHH!!" I shouted out of my lungs.

"Jin, magusap tayo." Napapikit ako pagkarinig ko sa boses ni Namjoon. Hinarap ko siya at nilapitan. Bigla ko siyang sinampal, at inulit-ulit ko yung. I have this feeling I need to do it. Di siya pumalag at hinayaan niya lang ako. Pasalamat siya at nanghihina ako dahil na rin sa nainom kong beer, dahil kung hindi baka sinapak ko na siya at inilibing ng buhay rito sa park.

"Mag-usap. Ano pa bang kailangan mo, Namjoon! Nanjan naman si Yoongi ah. Bakit ginugulo mo pa ako! F*ck leave me alone!" I shouted on his face. Hindi siya sumagot pero nakatingin lang siya sakin.

"Tell me what you need , para matapos na to Namjoon. Nananahimik nako. Bakit, hindi ka na ba nasasarapan kay Yoongi? Mapakla na ba ang timpla niya. You want this?!" Tanong ko at kasabay ng paghalik ko sa kanya ng marahas. I kissed him as if theres no tomorrow. Di siya natitinag st hinayaan lang ako, I tasted the beer on his lips, but I didnt care.Bumaba ang kamay ko sa ano niya, na siyang bigla niyang pinigilan.

Di ko napansin na tumutulo na pala ang mga luha ko. "Ayaw mo to, then what you want. F*ck you Namjoon. Arent you contented with what you did to me four years ago!"

"Im sorry, Jin. Give me another chance, and Ill do my best to make it up to you. Please. Please Jin." Nagmamakaawang sabi niya. Bigla akong napaupo sa lupa, gosh kakawala naman ng poise tong nangyayari na to.

I looked at him, ipokrita ako kapag sinabi kong di ako naaapektuhan sa presence niya. I admit after all these passing years, mahal ko pa rin siya. I still loved him that it hurts so much, knowing he is just around and I can do nothing but to fight the feeling of wanting him. Lumuluha na siya, which I cant bear to see. Di ko talaga siya matiis, isa sa mga bagay na nadiscover ko nung naging kami. Kahit anong selos ko, pag-aaway namin at galit ko, konting salita lang sa kanya, nagiging maamong tupa ako.

Dati kapag malungkot siya, niyayakap ko lang siya at ngingiti na siya. Can we still go back to those times. I fight this urge of wanting to hugged him, but in the end I lose. I again lose to myself.

"Please Jin, please. Come back-" I didnt let him finished his words. I hugged him and touched his back gaya ng madalas kong gawin. My tears started to flow, is this the place where I belong.

"Chances? Marami ako nun Namjoon. But if I give you one this time, dont let it be wasted for nothing. Kasi mapapatay na talaga kita. Sa ganda kong to , pinaglalaruan mo lang! Di mo ba alam na ako na ang susunod na miss universe."

I heard him laughed and he touched my face. I looked into his eyes, those eyes that makes me fall and dont know how to stand.

"Pano si Yoongi?" I asked.

"No one else, Jin. From the start, its always you Jin." Sagot niya. Errrr, nganga. Napangiti ako at pilit na tinatago ang kilig ko pero kasi epic fail na naman, ngumiti kasi siya kaya nasilayan ko ulit yung dimples niya.

Shockss, heaven talaga ang feeling. Niyakap ko ulit siya kasi feeling ko di to totoo. Baka kasi bigla siyang mawala eh. Pero may naalala akong sabihin sa kanya.

"I wont bring the past but atleast let me know why you left me before." I said , biglang nagbago ang expression ng muka niya. Am I ruining the moment now. I touched his forehead and kissed the tip of his nose. He closed his eyes, and hugged me again. So puro lang kami hugged, di ba to maglelevel up, ang tagal ko ng tuyo eh, hehehe, ang beshtosh ko na be. Sarreh naman.

"Halika , balik na tayo sa party." Aya niya. I nodded, and we walked holding hands. Pagpasok sa loob ay tila nakakita ng multo ang lahat. Natawa ako sa reaction ni alien, umiinom kasi siya ng juice tapos naudlot lang malapit sa bibig niya, kaya natapon tuloy.

"Eomma Jin, what is the meaning of this?" Exaggerated na tanong ni alien. Hala siya, nanay lang. Este lola pala dapat.

"Namjoon, and Jin? Kayo?" Takang tanong ni Baek, I nodded telling him his right even if he didnt say any word.

"So, congrats Jonnie, may baby na ba?" Tanong naman ni Chanyeol na biglang siniko ni Baek. Nagblush ako sa tanong na yun. Baby, why not? Hahaha kaya lang di pa me reydi kasi meron aketch today. One month na akong nireregla eh.

"Thanks Yeol. Nope, no baby yet, but planning to make." Sagot ni Namjon sabay tingin sakin ng makahulugan. Ohuh yari na naman ang bataan ko. Shocksss kinikilig ako. Everyone in this room greeted us, except Yoongi, who only looked at us. Di ko siya pinansin, bakit ba? Mas maganda ako sa kanya kahit maputi siya. Mas makinis ako kasi skin white gamit ko eh siya, ano kaya?

Tahimik lang siyang nagpaalam makalipas ang ilang minuto. Siguro di niya kinaya ang atmosphere kasi nasasapawan ko siya. Di na ako uminom pa ng beer kasi ayokong malasing, samantalang si Namjoon, yakang yaka ang iniinom niyang alak.

Ngayon ko lang napansin, wala na si Jimin dito, tulog na si Hoseok at Jungkook at si alien, ayun nakakatitig lang kay ilong. Obssesed na ata ang mokong. Nilapitan ko siya kasi wala akong makausap. Umalis kasi si Baek.

"Taehyung di ka ba napapagod sa kakatingin kay ilong?" Tanong ko pero mahina lang ang boses ko.

"Shhhh. Wag kang maingay Eomma Jin, baka maistorbo mo siya." Parang lutang na sabi ni Taehyung na hindi man lang naaalis ang tingin sa bebelabs niya.

Lumipat ako sa ibang upuan dahil baka masapak ko lang si alien sa kalokohan niya. Alam kong panay ang tingin sakin ni Namjoon kaya naman todo ang pacute ko. Hekhekhek, ang gwapo niya talaga.

Sana lang di ako nagkamali sa desisyon ko. Sana lang di niya sayangin ang chance na binigay ko sa kanya. Cause if he did, I dont know if I can make it. If I can take it.

----

Okey, thats it. NamJin sailing now. Next chap pa mabibigyan ng magandang pov yung vkook , still working on the story. Hehehe. Gomaweo chigus