DANGER (NamJin FanFic)

CHAPTER 3

NAMJOON'S POV

Sobra kong nasaktan si Jin kaya alam kong sobra siyang galit sa kin. Di ko siya masisisi. Pero nagsisisi naman na ako, alam kong mali ang ginawa ko noon. Muli akong uminom sa hawak kong bote ng alak, I want to fight this feeling. This feeling that only Jin can make me feel. I cursed when I felt someone's arm wrapped around my waist.

"Stop thinking about him, Namjoon. Im always here." He said. I turned and looked at his eyes, down to his nose and lips. Sh*t umeepekto na ata ang alak na ininom ko. I felt my pants tighten.

Naramdaman niya siguro yun kaya bigla niys akong niyakap at hinalikan sa mga labi. Tasting his lips, I dont know but everytime we do this , Jin was always on my mind. I deepen the kiss and explore his mouth, I sucked his tongue, caused him to moaned in pleasure.

I stopped the kiss, causes him to looked at me. Hinila ko siya at isinandal sa pader, then kiss him on the lips. He kissed back- like he always did. My hands went under his shirt and slowly touching every part of it. I felt his hand to my crotch, he touch it, and it makes me hard. My lips went to his neck while his hand now unzipping my pants. Nahubad niya agad ang pants ko, gaya ng pagtanggal ko sa shirt niya.

"Urgh... damned." I whispered as he massaged it. He smiled at me, he really know my spot. "Nhggg...god do it again, Yoongi. Ahhh..."

---

JIN'S POV

"Kamusta pakiramdam mo, Eomma Jin?" Tanong ni Taehyung pagpasok ko sa shop, dala ang mga pinamili ko.

"Okey naman ako. Bakit?" Tanong ko, himala kasi nag-alala siya eh. Dumeretcho ako sa kusina at isa isang inayos ang mga pinamili ko. Naramdaman kong lumapit si Taehyung sakin. Asan kaya si Jimin, si Taehyung at yung ibang staff ang nakikita ko rito eh.

"Muka ka kasing matamlay at malungkot." Sagot naman ni Taehyung. Napahinto ako sa ginagawa ko at nagtatakang napatingin kay Taehyung. Pero mas nabigla ako sa expression ng muka niya- muka kasi siyang nalugi eh. Ano kayang problema ng alien na to?

"Ikaw ata ang may problema Taehyung eh." Sabi ko. Natahimik siya at saka lumabas ng kusina. Napabuntong hininga ako, bigla ko na naman kasing naalala yung nangyari sa grocery store. Bakit kaya nandun si Namjoon? Malapit lang ba siya sa lugar namin?

Umiling ako. Bakit ko ba iniisip ang bakulaw na yun? Siguradong di na kami magkikita pa. Lalo na at alam niya kung nasan ako. Diba siya pa nga ang may gustong lumayo ako. Para sa kanya isa lang akong laruan. Pagkatapos niyang gamitin ay itatapon na lang ng basta.

Muli akong napailing. Di ko na dapat siya iniisip pa. Siguradong masaya na siya ngayon. Lumabas ako ng kusina para icheck ang mga costumer. Okay madami-dami, marami na naman kaming kita nito. Dejowk lang. Di talaga pera ang habol ko kundi yung kasiyahan na ipagluto ang iba. Kinabahan ako ng may makitang kamay sa ilalim ng upuan ko sa counter. Dahan-dahan akong lumpit at laging gulat ko ng gumapang ang kamay papunta sakin at nakita ko si. . . Si. . . Si sadako! Charing lang. Aatakihin ako sa puso dahil sa alien na to.

"Anong ginagawa mo jan ,Taehyung?" Takang tanong ko, malungkot pa rin ang expression ng muka niya.

"Nagtatago ako Eomma Jin. Di pa din bumabalik si Jimin, baka kung san nagtatago yun." Sagot niyang parang nawawalang bata. Huh? Nagtatago? Oo nga pala asan pala yung pandak na yun?

"Nagtatago?"

"Oo Eomma. Naglalaro kami ng hide and seek. Di ko pa din siya nahahanap kaya ako pa din ang taya. Nagtagi lang ako kasi baka hinahanap niya ako eh. Tago muna ako Eomma Jin. Wag kang maingay ah." Sabi niya at dali-daling bumalik sa pwesto niya sa ilalim ng counter. Napapikit ako sa sobrang bilib ko sa kanilang dalawa. Sobrang close at laging nagbabangayan. Pero laging magkasundo sa katarantaduhan. Napailing na lang ako habang pabalik sa kusina.

Simula ng makasama ko silang dalawa, nagagawa ko ng makalimutan ang problema ko. Sa lakas ng bagyo nilang dalawa sa utak, sila na lang ang paproblemahin mo eh. Asan kaya yung pandak?

----
JIMIN'S POV

Nakangiti ako habang pinagkakasya ko yunv sarili ko sa gilid ng basurahan. Nagtatagu taguan kasi kami ni alien eh. Siya taya kaya pahihirapan ko siyang hanapin ako. Bubu nun, siguradong di niya ako makikita. Hehehe.

Pilit kong pinagkakasya ang sarili ko sa gilid eh alam ko namang kakasya ako, maliit lang ako eh. Yeah right I know. Bigla na lang akong nagulat ng mabuhusan ako ng mainit na likido. Gosh, what is this? Napatayo tuloy ako bigla na siya namang pagsigaw ng isang tao. Hala napagkamalan ata akong dwende nitong hayop na to-

"Jimin?" He asked.

"Jungkook?" Sa dinami rami ng taong makikita ko dito bakit siya pa. Unti unti kong nararamdam ang panlalagkit ng damit ko sa balat ko. Ano bang likido to, huwag mong sabihing, yung ano to? Biglang nanlaki ang mata ko sa naisip ko.

"Im sorry. Di ko kasi nagustuhan yung milk tea eh." Sabi ni Jungkook. Taena iba pa lang milk to. Akala ko yun na eh.

"Di okey lang. Magpapalit na lang ako sa restaurant." Yari ako kay Jin kapag nalaman niyang wala ako run.

"No. Sa condo ko na lang ikaw pagpalit. Kasalanan ko naman eh. Malayo na yung restaurant niyo rito eh. Bakit nga pala anjan ka sa gilid ng basurahan?"

"Napagkamalan akong basura kaya dinampot nila ako." Sagot ko na nagpakunot noo sa kanya." Joke lang. O sige tara na sa condo mo." Sumama ako sa kanya sa kotse niya na nakapark malapit sa convenient store. Di ako nagsasalita habang nagmamaneho siya. Parang mali kasing sumama ako sa kanya. Bilang isang Pilipinang binabae dapat di ako basta basta na lang sumama kung kanino lang. Kahit gwapo pa siya.

Tumingin ako kay Jungkook habang nagmamaneho siya. Alam kong crush siya ni alien. Siguradong magagalit sakin yun pag nalaman niyang kasama ko ang ilong ng buhay niya.

"Anong iniisip mo Jimin?" Nagulat ako pagtatanong niya. Bigla akong tumingin sa labas. Nakakahiya naman ako.

"Wala." Maikli kong sagot. Tumawa naman siya.

"Sanay nakong matitigan ng malagkit." Sagot niya kaya bigla akong napatingin sa kanya. Eh, sanay daw. Yabang naman ng ilong na to.

"Hows your friend? Yung pinakamaganda sa lugar niyo?" Napangiti ako sa tanong niya. I sensed something. Baka magkalablayp na ang alien naman. Naku mukang mauunahan pa niya ako.

"Okey lang siya. Dalaw ka minsan sa shop para magkausap kayo."

"Yeah. Im planning to do that." Seryosong tanong niya. Di ko alam pero parang nakaramdam ako ng kakaiba. This feeling is new to me. Di ko maidentify eh. Pero alam kong di ko to dapat maramdaman.

Tumingin ulit ako kay Jungkook na seryosong nagmamaneho. Bigla na lang bumilis ang tibok ng puso ko...

---
How was it. Anong ishiship niyo.
NamJin? NamYoon? VKook o JiKook? Anyway dun sa 'something' scene, di ko talaga inelaborate para di naman lumabas na spg talaga ang story ko. Im still working and studying for that part para naman di maging lame. Just wait and lets congratulate our beloved leader and my ultimate bias- Kim Namjoon para sa pagiging top 1 smartest korean idol. And also , he got ranked second for being a good leader to his group. (Sabog confetti) !!!