DANGER (NamJin FanFic)

CHAPTER 8

These passed few days, naging busy na kami. Pinag-aaralan na namin ni Kyungsoo kung pano iluluto ang mga dagdag na dishes ni Sehun. Well, as of now, nakukuha na namin ang perfect taste.

"Its good, Jin." Comment ni Jimin, siya kasi tagatikim eh. Si Taehyung ngfile muna ng leave dahil sa restaurant naman siya ni Baek tatao. Mukang magbabakasyon yung dalawa eh. I sighed, as Namjoon came in my mind. Kelan kaya kami makakapagbakasyon?

"Jin. Kelan nga pala ang date?" Tanong ni Kyungsoo. I looked at my personal calendar. "Sa Tuesday na." Sagot ko. Itll be the day after tomorrow. Tumango-tango si Kyungsoo.

Nagring ang phone ko, si Namjoon tumatawag. I smiled instantly.

"Hello." I said.

"Susunduin kita, mylabs." Sagot niya. I smiled and ruffled my hair, mukang maganda ang gamit kong shampoo. Shampoo ng kabayo, si Hoseok ang endorser eh, so Id try. Effective naman. Hihihi.

"Sure. Wala naman akong lakad eh." Kinikilig kong sabi. Nagblink blink din ang mga mata ko.

"Taglandi ba ngayon. Ang baho kasi eh." Pasaring ni Jimin. Bitter ba tong gaga na to? I guess so. Narinig kong tumawa si Namjoon sa kabilang line. Then binaba ko na yung phone.

Tumunog ang chimes, indicating someone came. Pagtingin ko, si Jungkook.

"Hey, Jin? Si Taehyung?" He asked. Napaubo si Jimin at nakasimangot na tumingin kay Jungkook. Im smelling something crazy.

"Wala, nasa restaurant ni Baek. Bakit?" I asked. Nagpalingon-lingon siya at biglang umupo sa counter, pero di naman nag-order. Umalis nako at para magayos ng ibang accounts ng shop.

---
JIMIN'S POV

Nagulat ako sa biglang pagpasok ni Jungkook. As much as I wanted to, gusto kong iwasan muna si Taehyung. I know what he feel for Jungkook, ayokong makagulo sa kanila. And by the looks of Jungkook, mukang gusto niya rin si Taehyung. If I kept this feelings of mine, I might end up hurting myself and Taehyung.

"Jimin!" Napakurap ako sa malakas na pagtawag ni Jungkook sakin. Lumingon ako pero wrong move- kasi nasa likod ko lang pala siya. Mas matangkad siya sakin kaya napatingala ako. Halos magdikit na nga ang muka namin at sa isang maling galaw , magkakahalikan ba kami. Umubo ako at sabay alis sa pwesto ko.

"Oorder ka na?" I asked pretending that Im busy fixing something. Totoo naman eh, busy akong ayusin ang sarili ko at pakalmahin ang puso ko.

"No, kanina pa kasi kita tinatawag. Di moko naririnig." He answered smiling. Oh sampayan ng dammit! Dont smiled at me like that, baka igapos kita!

"May kailangan ka?" Baka kailangan niya yung number ni Taehyung? Email add kaya? O fb account?

"Yeah, pwede mo ba akong samahan?" He asked. By his looks, ito yung mukang di mo matatanggihan. Napabuntong hininga ako- stop it Jimin. Dream of someone else, except him.

"Okay." In the end, ako parin ang bumigay. Nagpaalam lang kami kay Jin at saka naglakad na. Di niya sinasabi kung san at wala akong balak mag-open ng topic. Gusto ko kasing isipin niyang boring akong kasama.

"Bakit di ka nagrereply? I texted you a couple of times eh?" He asked. Medyo malayo na rin ang nalalakad namin. Nagulat ako sa biglaan niyang pagtatanong. Yeah, he was righ. He texted me but I didnt bother to text back. Ayokong ientertain siya, thats all.

"Lah load." Maikli kong sagot na di tumitingin sa kanya. Im looking straight on the road. Kaya naman nagulat ako ng bigla niya akong akbayan. At first, I was stunned, I dont know how to react. Aalisin ko ba o pababayaan lang siya. In the end, pinili ko amg una. Pasimple kong inalis ang pagkakaakbay niya.

How would I be able to forget him when his the one taking advantage of everything.

"San ba talaga tayo pupunta. Maraming tao sa shop, ayokong magalit si Jin." Tanong ko sa kanya. He only smiled back at bigla niyang hinawakan ang kamay ko at tumakbo kami, huminto lang kami sa tapat ng isang apartment.

"Tara. Nandito na tayo." He said. Pumasok kami sa loob at namangha ako sa design at motif ng bahay. Its vey appealing to my eyes.

"You like it, huh?" He asked, teasing me. I nodded.

"Sayo to?" Balik tanong ko.

"Yeah. Dito ko plano buuin ang pamilya ko." Sa sinabi niya ay bigla akong napatingin sa kanya. Pamilya? Yeah , tama siya magkakapamilya siya , pero sino ang kasama niyang bubuo nun?

"Hmmm. Maganda ang place. Siguradong magugustuhan to ng taong mahal mo?" Comment ko. Lumingon ako at bigla akong kinabahan sa expressiong ng mga mata niya. His stares were like a diamond very sparkling.

"Ba...bakit?" I stuttered. Please lang Jungkook, wag mokong tuksuhin. Ano ba naman siya, lalo niya lang akong pinapahirapan eh. Sabagay di niya alam ang nararamdaman ko.

"Your the first one to come here." He said without breaking his stares to me. I gulped to control myself. Kasi baka mareyp ko siya, mapatay pako ni Taehyung.

"Ahh... ga...ganon ba. Nakakaproud naman." Sabi ko at sabay talikod. Bakit may pakiramdam akong may tinatagong kalandian tong taong to? Pumasok ako sa kusina at nagbungkal bungkal.

"Wala ka pa palang stocks?" Sigaw ko para marinig niya. He only hummed. Yung hummed na parang sexy at nag-aakit. Joysko po kailangan ko ata ng mineral water. Di pwede ibang klase ng tubig kasi nagtatae ako eh, kahit nga purified. Hanggang mineral lang.

"Ahh, ito lang ba ipapakita mo sakin?" Tanong ko makalipas ang ilang minuto. Naramdaman kong bigla siyang nasa likuran ko na. Ano ba to, ninja moves?

"Nope, I want to show you my room." He said then took the lead. Napalunok ako, kwarto raw Jimin. Kwarto raw!!! Anong binabalak ng ilong na to? Magpapagahasa ba siya o manggagahasa siya! Sheyt baka magkasala ako kay Taehyung ng di niya namamalayan. Gabayan sana ako ni Taeyang. Si Taeyang lang dapat ang minamahal ko at wala ng iba. Sorry na maybebelabsss Taeyang!!! Mahal pa di kita!!! Paalam!!!!

----
medyo may pagkamalandi si Kookie ditey, pero pagpasensyahan na. Hehehe. Lets bowed our heads for the sinful Jimin jowk lang. Atleast dito di si Jimin ang lumalandi. Matino po siya. Pramis. Slight lang pala. ♥