DANGER (NamJin FanFic)

CHAPTER 27

YOUNG FOREVER!!!
----

JIMIN'S POV

We were playing like a kid, when two person came in the restaurant. One of them caught my attention.

Tinamaan na yata ako...

Nakatingin lang ako sa bawat galaw niya. He looked like a kid, a very sweet one. Taehyung, on the otherhand, was stunned still, lika a statue. Like me... Jin guided them to their reserved room.

Nakalipas na ang ilang minuto, pero hanggang ngayon kakaiba pa rin ang tibok ng puso ko. Ito ang unang beses na nangyari ito. Parang lalabas sa katawan ko ang puso ko at hindi mapakali ang isip ko. I just find this feeling...a bit unusual yet happy?

"Ano kayang pangalan niya?" Napatingin agad ako kay Taehyung na wala na sa sarili niya. Nakatulala siya, at nakatingin lang sa hagdan kung saan dumaan sila Jin. Ewan ko pero sa narinig kong tanong ni Taehyung, bigla akong nakaramdam ng takot.

Nakatitig lang ako sa kanya, hanggang sa naisipan ko na lang na yayain siyang maglaro. "Hoy alien, jack en poy, ang matalo maglalaba ng damit!" Pilit kong pinasigla ang tono ko para makuha ang atensyon niya. Bigla siyang tumingin sakin at ngumiti. I know him too well.

Nakailang puntos na ako ng dumating si Jin... Narinig ko na namang itinanong yun ni Taehyung. Pero di na ako nakinig pa. Hanggang sa utusan kami ni Jin na magserved sa room nila. Pagpasok sa loob, di ko alam pero sinapian ata ako. Di ko na napigilan ang sarili kong hindi siya lapitan.

Pero di ko inaasahan ang maoobserba ko. Baka...si Taehyung ang gusto niya...

Nagulat ako sa pagkalabog ng pinto ng isang cubicle. Ehhh sinong staff na naman ba ang badtrip ngayon, at pati pinto inaaway? Lumabas na ako ng cubicle pero nagsisi ako. Anong ginagawa niya rito???

Nabigla man ay umarte na lang akong walang pakialam sa presensya niya. Ayoko sanang magsalita o bumati man lang pero nagsalita kasi siya na ikinagulat ko. "Yeorom seems to like you."

I looked at his reflexion through the mirror and just casually shrugged my shoulders. Wala naman akong pakialam dun.

"You seemed to like him too, huh?!" Hindi ko alam kung mali ako ng dinig o ano pero may pang-uuyam ang tinig niya. And somehow sounds like...he's jealous?

I laughed sarcastically before completely faced him. "You know what, Jungkook. Whatever I feel for Yeorom, it was none of your business. Mabuti pang si Taehyung ang pagtuunan mo ng pansin."

"Im...I...I just want to warned you."

"Warned me huh? Bakit ano bang pagkakakilala mo kay Yeorom?" Inintay ko siyang makasagot pero wala akong narinig. "I guess you dont know him at all. Dont judge a book by its cover, sabi nga ng iba. Pero nakakapagtaka, di naman mukang hitman o murderer si Yeorom, in fact he's quite cute."

I saw his jaw clenched. Huli ka!!! Akala mo ikaw lang ang cute dito. Hmpp. Nilayasan ko na siya at hindi na hinintay pang makapagsalita. Sa totoo lang, wala talaga akong interes kay Yeorom, kahit pa may sense ang mga sinabi niya kanina. Ayoko lang maging bastos sa kaibigan ni Taehyung lalo pa at mukang close talaga sila.

Im just being friendly here. Pero ewan ko ba sa ilong na iyon at pano niya nasabing may gusto ako sa Yeorom na iyon?

----
Late update chingudeul. Mianhaeyo. Grabe di kinaya ng obaryo ko ang Fire ng BTS. Masyadong hot!!! Literally, it makes us 'burn it up'. Anyway, thanks for reading supporting this story. Kahit papano umuusad ang bilang ng mga nagbabasa. Chingudeul, kindly leave a message, comments for the story, o suggestion. Kamsahamnida!!!