Yaralı bir adamım ben. Sarılmayı özlemiş. Gözlerimin semasında süzülmeyi bekleyen bir adam. Beklemek denilince akla hep kalan gelir. Gidenler kalanlara göre daha mı ağır sever yoksa kalanlar gidenlere göre mi ağır Sever bilemem. Bana öyle hüzünle bakma kitap. Sana anlatacak mutlu anılarım yok. Bana acıyarak da bakma. Acımı dindirecek bir kalemde yok. Sen bana hiç bakma ben seni gözümden sakınırım. Sen olsanda dönecek dünya olmasan da. Sen olsan da atacak kalbim olmasan da. Sen olsan da acı çekecek Yüreğim olmasan da. Sen olup da kalabalık etme hayatı, Hayatım yine yalnız kalacak. Sen benimle biz olmayı istemezken, Ben seninle hiç olmaya razıydım. Fark ettin mi bilmiyorum ama Cümlelerim hep sen'le başlıyor. Ben sen'le başlayan cümleleri sevdim. Ben senin yokluğunun verdiği acıyı benimsedim. Sen ben değilken Ben hep sendim. Gitmesin bitmesin Dediklerim kalmadılar. Ben bir sen yüzünden bütün doğrulara küskünüm. Ama yine de senle başlayan cümleleri sevmeye küsmedim. Sana gel demiyorum. Gel Desemde gelmeyeceksin biliyorum. Ve susuyorum, su içiyor ama boğazımdan geçiremiyorum. Acın büyük Kendimden biliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Paranoyak Adam.
Teen FictionBen aslında hiç bir şeyle dalga geçmiyorum. Ben kendimi delirmeye karşı koruyorum.
