Paranoyak Adam.

Hissettin Mi?

+Çok mu seviyorsun? dedi. (Sanki bu sorunun cevabını bilmiyormuş gibi bakıyordu.)
- (Güldüm) Çok değil.
+Eee o zaman neden vazgeçmiyorsun? (Kelimeler ağzından çıkarken hiç hissetmemiş sanki beni.)
-(Uzaklara baktım) Çok kolay sorular soruyorsun.
+Basit sorular mı sanıyorsun bunları?
(Ona olan duygularımdan haberi yok gibiydi.)
- Daha zorları da var.
+ Neymiş onlar söyle de bizde bilelim. (İnanmıştı artık gitmeye kendisini ellerini masaya bile koymadı.)
- Bir insandan gidilecekse eğer neden geleceğe inandırılır?
+(Sustu. Kafasını eğidi. Biliyordu cevap veremeyeceğini.)
- Peki birisinden vazgeçmeyen insana çok mu seviyorsun? Sorusu gerçekten sorulur mu?
+(susarak bağırıyor du karşımda)
- Bir insan sevmediği biriyle kaç gün geçirir? Seviyorum yalanlarıyla?
+ (Güzel gözlüm karşımda ağlıyordu)
- Benim kızdığım falan yok senin gitmelerine. Bana aşkı inandırıp gittiğin için nefret te etmiyorum. Bana çektirdiğin bunca acılar için de sövmüyorum. Aslında dua ediyorum sana her gün. Bana aşkı, sevgiyi, mutluluğu, güzel hayalleri, acıyı, hüznü, kalp ağrısını, bir başkasının kendinden bile daha önemli nasıl olur onu öğrettin. Bundan sonra biriyle birlikte olacağım zaman neleri yapıp yapmayacağımı öğrendim senden. Bir nevi aşk öğretmenimdin. Benim en çok kızdım ne biliyormusun? Seninle beraber olduğumuz zamanlar ne kadar sevdiğimi hissettirdim sana. Her gelişinde kabul ettim. Bütün hatalarına rağmen hep sarıldım. Sana papatyam dedim. Hayallerimiz sadece hayal kalmasın diye çok çaba gösterim ben. Elini tuttuğumda dünyanın en güçlü adamı olduğumu milyonlarca kez söyledim sana. Herkezleşmeyip burnundan öptüm seni. En çok ta saçlarını kokladım. Bunlara rağmen karşıma geçip çok mu seviyorsun? Diye soruyorsun ya! buna kızıyorum ben. Hayır papatyam hayır. Çok sevmiyorum seni.

İlla seviyorum mu demem lazım? Göz yaşlarını öpsem olmaz mı?