Paranoyak Adam.

Günlük.

Sevgili günlük saat gece 01.18. Yanlızlıkla beraber oturuyoruz yine. Sigaralarımız yanıyor merak etme. Sana anlatacak pek bir şeyim yok aslında ama biriyle konuşmaya ihtiyacım var. Yanlızlık konuşmuyor ki sadece susarak bağırıyor karşımda. Nasılsın? Ben bi garibim şu sıralar. Uçmaktan sıkılan kuş gibiyim. Rakı olsam içilmem bu aralar. O derece. İçimde koca bir boşluk var sanki. Bir ara o kadar boğuldum ki içimde ki boşluktan atlayasım geldi ama olmadı. Herzaman ki gibi bunu da beceremedim. Dünyada milyonlarca insan var ve milyonlarca insan içinde görünmeden ilerliyorum. Ya biri görüpte omuz atmaz mı? Çelme takmaz mı? Yok işte. Şu karşımda duran yanlızlık var ya hani insanın bir zaman sonra kaybedeceği bi şeyi olmadığına kanıt olan yanlızlık. O bile görmüyor artık beni. İnsanı yanlızlık bile terk eder mi? Bak birazdan terk edip gidecek. Şimdi sorarım sana ne kaldı geriye? Dur! Bunada ben cevap veriyim. Bir Hiç!

Günlük baksana bana. Hiç mi sevilmeyeceğim ben? Mutlu olan insanlar varmış dünyada biliyor musun? Ne şanslılar. Sevdiği yanında olup hiç ayrılmayanlar. Çok büyük kavgalarda bile. İnanabiliyor musun? Kullar onları hiç ayırmasın. (AMİN.) Böyle şeyleri düşündükçe umudumu yitirmiyorum. Kim bilir bir zaman sonra bizde onların kervana katılırız. Ne dersin? Sana söz günlük. Eğer bende mutlu insanlardan biri olursam okunduğu zaman huzur veren kelimerimi ilk kez sana yazacağım. Çok kaptırma ama kendini ne zaman mutlu olacağım inan kestiremiyorum. Belkide hiç bir zaman.

Sana da üzülüyorum biliyor musun günlük? Benim yerime şimdi bir başkasının mutlu kelimerine şahit olabilirdin. Şimdi bir baksana hüzünden başka bir şeyi temsil etmiyorsun. Kusura bakma günlük seni de ortak etmek istemezdim karanlığıma....

Sevgili günlük. Değerini bil. Çünkü 'sevgili' kelimesini senin için feda ettim bu satırlarda. Geceler iyi....