Kalmışım ben karanlığın gölgesinde.. Yürüyorum.
Bastığım yeri görmeden gittiğim yeri bilmeden yürüyorum.
Bağırsam çığlık atsam burdayım diye konuşamıyorum.
Biri bana seslense duymuyorum duyamiyorum.
Bulacak olsalar beni tutacak olsalar elimden karanliktayim. Bulamiyorlar tutamiyorlar.
Güneş doğsada gökyüzüne bilemiyor hissedemiyorum.
Ben karanliktayim! Ne duyabiliyor biri beni ne görebiliyor.. Varlığımdan haberdarlar ama ne ulasabiliyor ne de karanlikta bulabiliyorlar.
Güneş doğmuş gökyüzüne arama çalışmaları devam ediyor.
Günler, haftalar sonra umutlar kesilmiş ölmeden mezar taşı dikilmiş.
İşte beni yaşarken tabutada koydular yaşarken mezarada..Instagram: Abdullahcan066
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Paranoyak Adam.
Fiksi RemajaBen aslında hiç bir şeyle dalga geçmiyorum. Ben kendimi delirmeye karşı koruyorum.