Paranoyak Adam.

Geceye Bir Hikaye.

İki yakın arkadaş bir kafede otururlar. Sohbet arasında biri arkadaşından konuştuğu kız için bir söz söylemesini ister. Etkileyici bir söz. Adam der ki:
- Sizi her gördüğümde solumda ölen kelebeklere 1 güncük borçlusunuz. Biraz gülümseseniz yeter.
Sözü isteyen adam.
+ Çok fenaydı bu.
- Sevgilimi olacan bu kızla.
+ Evet
- Kaç gündür konuşuyorsun.
+ 2 gün oldu
- Şimdi bu kızla çıkacan. İlk bakışma ilk el ele tutmalar ilk sarılmalar ilk öpmeler ilk özledimler ilk seni seviyorumlar ilk hayaller. Bunları kaç kez yaşandın sen?
+ Bir çok kez
- Sonuç bi iki hafta sonra kız gelecek yanına. Yapamıyorumlar sen daha iyilerine layıksınlar sen çok değiştinler falandı falandı. Asıl o zaman gelecen bana 'bu çok fenaydı' diyecen. Şimdi söyleme bana.
+ Bunun öyle olacağını nerden biliyon?
- Sevgi zaman ister kardeşm. Öyle iki günlük tanıdığın kişiyi nasıl sevebilir insan. Beraber hiç zaman geçirmeden sadece onun sana kendini anlattığı kadar biliyorsun. Ya anlatmadıkları? Vaya anlatamadıkları? Bu kadar kolay mı sevmek sevilmek? İki günlük bi konuşmaya nasıl emanet edecen hayallerini geleceğini umutlarını. Diyecek mi bu kadın o kadar çektiğin acılara? İki gün lan iki gün. Yaralarını iki günlük biri mi saracak? Bırak git kardeşim. Yaramı kapatıyım diye yara açma kendine.
+ Ne yapayım peki yanlız mı öleyim.
- Sana yanlız öl demiyorum. Sana sadece bu kadar kolay yapma sevgiyi diyorum. Tanı gez dolaş onu anlatmadıkları anlamaya çalış sevebilir misin tart diyorum. Emek ver biraz sevgiye. Bu kadar kolay yapmasanız sevgi denen şeyi belki de sevgiye aç olmazdık.