29.Bölüm "Ona Aşık Falan Değilsin!"

1.4K 76 0
                                    


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


                          Zeynep'i eve bıraktıktan sonra Can'ın evine gittim. Kendimi salondaki koltuğa attım. Gülüyordum.


"Noluyo oğlum? Ne gülüyon?"

"Canım sıkılıyo gülüyom. Nolcak Can? Zeynep'in yanındaydım."

"Ooo.. Kanka anlatsana."


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


                   Kahkaha attım. Daha sonra Can'a baktım. Ve yüzündeki o salak şaşkın ifadeye güldüm.


"Noluyo be? Kafan mı güzel?"

"Kafam değil de.. Oğlum bu kız çok güzel. Sanırım.. Zeynep'e-" o an yüzüme sertçe bir tokat attı, bende ona attım. "Ne vuruyosun lan!"

"Sus Kerem. Hayır."

"Ne hayır?"

"Kendine gel.. Kendine gel Kerem. Kerem Sayer gelsin."

"Oğlum sen ne diyorsun? Benim işte."

"Kerem manyaklaşma! Sen Zeynep'e aşık falan değilsin. Sadece öyle sanıyorsun. Barış onu da elinden alacak diye öyle sanıyorsun. Yok öyle bir şey. Yok değil mi?"

"Yok mu?" dedim saf bir şekilde.


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Lütfen.. Arkadaşımın duygularıyla oynama. Zeynep-"

"Bildiğim kızlardan değil.. Haklısın. Haklısın Can."


                          Tek bir noktaya kilitlendim. Haklı mıydı? Bilmiyordum. Şuan hiçbir şey düşünemiyordum.


**


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


                      Can'ın yanından çıktım ve arabama bindim. Ellerim titremeye başlamıştı. Hemen eve gittim. Çekmeceyi açıp baktım.


                       İlaç bitmişti. Beni ayakta tutan ilaç bitmişti. Kafayı yiyecek gibi oldum o an. Komidine tekme attım. Koşarak babamın odasına gittim.


"B-ba-ba-baba.. baba.. Yalvarırım.. İlaç.. İlaç ver. Baba.. İlaç bitmiş. Nolur.. Baba.. Baba.. Yalvarırım. Babaa!"


                   O an kulaklarımda sesler yankılanmaya başladı. "Kimse benim kardeşime vuramaz!" "Gözüm açık gider." "Aslan oğlum! Seni çok seviyorum. Helal olsun sana be!" "Kerem eziğin tekisin sen!" "Kerem sus!" "Kerem odana git!" "Kerem gel" "Kerem gelme!"

Eylül Akşamı | TAMAMLANDI |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin