HER EYLÜL YENİ BİR BAŞLANGIÇ...
Birine aşık olmak güzel.. Ya birinde "aşk" olmak?
Sahi.. Aşk nedir sevgili?
Aşk ölümdür.
Aşk her saniye yavaş yavaş ölmektir.
Gözünü bile kırpmadan gireceğin bir savaştır AŞK...
kadın çok sevdalandı.
a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kerem beni eve bıraktı. Eve girmeden dönüp gülümseyip el salladım, el sallayarak karşılık verdi. Ve gülümsedi..
Eve girdim. Odama geçip pijamalarımı giyindim ve kendimi yatağa attım. Gülüyordum sürekli.
Ve ben ilk defa bir adama karşı böyle değişik hissediyordum..
**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah erkenden uyandım. Sırtımı yatağın başlığına yaslayıp günlük yazmaya başladım.
Sayfalar dolusu yazmıştım onun hakkında. Daha yeni tanışmamıza rağmen hemde.. O sırada kapı açıldı. İçeriye Melis girdi. Günlüğümü saklamaya çalışırken elimden çekti ve okumaya başladı. Ayağa kalktım.
"Ya abla ver şunu! Meliis! Sana ver dedim!"
"Vermezsem nolur? Ahaha.. Bu ne kızım? 'Yeşil gözlerinde kaybolduğum adam..' Aşık mı olmuş minik prenses?"
"Melis şunu ver dedim sana!"
"Bana bak saçını başını yolarım senin! Çek ellerini!" defteri üstüme fırlattı. "Bubahsettiğin çocuğu elinden almazsam adım Melis değil."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odadan çıktı. Günlüğümü sakladım ve aşağıya inip kahvaltı yaptım. Daha sonra salona gidip babamın yanına oturdum.
"Kavga mı ettiniz siz yine?" dedi.
"Her zamanki Melis işte.. Baba.. Sana bir şey sorucam."
"Sor prensesim?"
"Kerem.. Nasıl bir adam?"
"Adam gibi adam.. Biraz sinirlidir, hırçındır. Kimseyi sevmez. Ama bakma sen öyle olduğuna. Yaşadıkları onu bu hale getirdi."
"Ne yaşadı ki.."
"Canından çok sevdiği Koray abisini kaybetti. Kerem bir gün okulda dayak yemiş. Daha 9-10 yaşlarında. Küçücük.. Koray'da görmüş yüzünü. Çok sinirlenmiş. Beraber çıkmışlar o gece dışarıya. Kerem'e vuran bir çocuğun abisiymiş. Koray bulmuş onu. Yanında bir sürü arkadaşı varmış. Hepsini halletmiş tek tek. Ama o çocuğun abisi bıçak çekmiş ve defalarca saplamış Koray'ın karnına.. O gece gözlerinin önünde can vermiş çok sevdiği abisi. O günden sonra babası onu bi başına yurtdışına yolladı. Ben orada yardım ettim ona. Korudum kolladım. Böyle işte."
"Ç-çok üzüldüm.."
Konuşamıyordum, gözlerim dolmuştu. O kadar çok üzüldüm ki.. Şimdi daha iyi anlayabiliyordum onu.
