Kerem, kahvaltıdan sonra hazırlanmak için odaya inmişti. Ama uzun süredir gelmedi. Onu merak edip aşağıya indim. Yatağın ucuna oturmuş öylece duruyordu.
"Aşkıım? Noldu?" dedim yanına oturarak.
"Hiç.."
"Yalan söylemeyi hiç beceremiyorsun biliyor musun.."
Gülümsedi. "B-bu-bugün babamın doğum günü."
"Ya aşkım şey.. Doğum günü dedinde, bugün şirkete geç gitsen. Beraber pasta yapsak. Canım çok çekti valla."
"Pasta mı? Ben bilmem ki pasta yapmayı. Dışarıdan alıp gelsem olmaz mı?"
"Amaaa.." dedim dudaklarımı büzerek.
"Peki tamam hadi bir deneyelim."
**
Mutfağa gittik. Kerem gömleğinin kollarını sıyırdıktan sonra ona önlüğü giymesinde yardımcı oldum. Kendimde önlük giydim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eylül Akşamı | TAMAMLANDI |
FanficHER EYLÜL YENİ BİR BAŞLANGIÇ... Birine aşık olmak güzel.. Ya birinde "aşk" olmak? Sahi.. Aşk nedir sevgili? Aşk ölümdür. Aşk her saniye yavaş yavaş ölmektir. Gözünü bile kırpmadan gireceğin bir savaştır AŞK... kadın çok sevdalandı. a...