Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nihayet babamın yanına girmeme izin verdiler, hemen girdim. Yatağın yanındaki sandalyeye oturdum.
Elini tutup yanağıma getirdim. Daha sonra saçlarını sevdim. Onu bu halde görmek bana çok acı veriyordu. Hemde benim yüzümden bu haldeydi..
"Özür dilerim babacım.."
"Zeynep.." dedi gözlerini açmadan.
"Benim babacım.." yüzüne doğru eğildim. "Nolur beni affet."
"Tamam prensesim.. Üzme kendini.. Ben iyiyim.."
"Seni çok üzdüm, çok sinirlendirdim. Sen benim iyiliğimi istiyorsun sadece, bunu geç olsa da anladım."
~Kerem~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Camın önüne geçtim. Zeynep'e bakıyordum.. Perişandı. Sürekli kendini suçluyordu.
Ve nihayet Cihan baba gözlerini açtı. Gülümsedim.. İçim rahatlamıştı. Derin bir nefes alıp verdim..
"Çok şükür.." dedim gülümseyerek.
**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eylül Akşamı | TAMAMLANDI |
FanfictionHER EYLÜL YENİ BİR BAŞLANGIÇ... Birine aşık olmak güzel.. Ya birinde "aşk" olmak? Sahi.. Aşk nedir sevgili? Aşk ölümdür. Aşk her saniye yavaş yavaş ölmektir. Gözünü bile kırpmadan gireceğin bir savaştır AŞK... kadın çok sevdalandı. a...
