Bu sabahta babamla birlikte Sayer Holding'e gittim. Bahçede Yağmur'la konuşuyorduk. Kerem sürekli bana bakıyordu. Göz göze geliyorduk ve göz kırpıyordu.
"Ay sabahtan beri bakıyor ya."
"Eee artık bir kere bulaştın sen Kerem'e. Bundan sonra peşini bırakmaz."
"Niye ya? Çok belalı bir tip mi?"
"Hayır kızım.. Sen çok safsın." dedi.
"Ay o ne demek şimdi?"
"Kerem Sayer'i tanımayan yok. Herkes onun ne kadar pis biri olduğunu biliyor. Keşke bulaşmasaydın."
**
~Kerem~
Yattıktan 1-2 saat sonra uyandım. Çok uykum vardı. Ayağa kalktım. Gözlerim kapalı banyoya gittim.
Elimi yüzümü yıkadım. Kafamı kaldırdığımda karşımda bir ayna gördüm. Kendimi görünce ellerim titremeye başladı. Aynaya istemsizce yumruk attım. Ve bağırdım.
"Anneee! Babaaaa!" yukarıya çıkıp salona gittim. "Bu aynayı kim buraya koydu!"
"Ne aynası?"
"Odamdaki banyoya aynayı kim koydu!"
"Bizim bir haberimiz yok Kerem."
"Kahretsin ya! Kahretsin!"
Döndüm ve hırkamı alıp dışarıya çıktım. Arabama doğru ilerlerken Melis'i gördüm. Gelip sarıldı.
"Eline ne oldu?"
"Yok bir şey."
"Kerem? Naptın?"
"Ya sanane! Ha! Sanane!"
"Seni merak ediyorum." dudaklarıma yapıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eylül Akşamı | TAMAMLANDI |
FanficHER EYLÜL YENİ BİR BAŞLANGIÇ... Birine aşık olmak güzel.. Ya birinde "aşk" olmak? Sahi.. Aşk nedir sevgili? Aşk ölümdür. Aşk her saniye yavaş yavaş ölmektir. Gözünü bile kırpmadan gireceğin bir savaştır AŞK... kadın çok sevdalandı. a...