"Sehun !!!! မင္းဘယ္ႏွစ္နာရီ ရွိျပီလဲ အခုထိ ေသလို႕ေကာင္းတုန္းပဲလား .."
ေအးစက္တဲ႕ မနက္ခင္းမွာ ျပင္းထန္တဲ႕ မာေႀကာေႀကာအသံ....
sehun အလန္႕တႀကား ဖုန္းမွာေပၚေနတဲ႕ contact name ကို
အေယာင္ေယာင္အမွားမွားႀကည့္မိေတာ့... " My lu "တဲ႕
aww. . . ကြ်န္ေတာ့္ ခ်စ္သူ ... အင္း သူ႕ဘက္ကေတာ့ အဲ႕လိုမဟုတ္ဘူးထင္ပါတယ္..
သူ႕အခိုင္းအေစ သာသာေပါ့ ကြ်န္ေတာ္က..
ထားပါေလ ... ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ..
"Oh..se!!!!! ငါ ဂါးေနျပီေနာ္ မင္းအခုခ်က္ခ်င္း ငါ့အိမ္ကို လာခဲ႕ "
"ok .. lu.."
luhan ဘက္က ေဒါသတႀကီး ဖုန္းခ်သြားေတာ့ အိပ္ရာကေန အျမန္ကုန္းထလိုက္တယ္...
မနက္ခင္းတိုင္းက ဒီလိုပါပဲ...
ေဒါသထြက္ေနတဲ႕ luhan အသံေတြ နဲ႕ ဆူညံေနတတ္ဆဲ....
အင္း ... သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ပတ္သတ္မႈကေတာ့...
. . .
" သခင္ေလး luhan ေစာင့္ေနပါတယ္ "
အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုနဲ႕ ဦးေလးကို ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ျပဳံးျပလိုက္ရင္း
luhan အိမ္ထဲကို တိတ္တဆိတ္ဝင္လာခဲ႕တယ္
ေမွာင္ရိပ္ရိပ္ အေရာင္ေတြနဲ႕ ဘယ္သူမွသိပ္မရွိတဲ႕ အိမ္အေနအထားက မြန္းက်ပ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ...
ကြ်န္ေတာ္ ဝတ္ထားတဲ႕ အနီေရာင္ လက္ရွည္ကို ဆြဲစိလိုက္ရင္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္...
အရမ္းေအးစက္တဲ႕ အိမ္ပါပဲ ...
အိမ္ထဲမွာေတာ့ ဘာအနံ႕မွမရွိေပမဲ႕
ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တဲ႕ေကာင္ေလးရဲ႕ အထီးက်န္ေနမႈကို ခံစားမိသေယာင္ေယာင္....
သူ . . ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ မေတြ႕ခဲ႕တုန္းက ဘယ္ေလာက္ နာက်င္ေနမွာပါလိမ့္...
သူ နာက်င္မႈေတြကို လြဲေျပာင္းခံယူေပးမယ့္လူ မရွိဘူးမလား...
ကြ်န္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြ အခန္းတစ္ခုေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္တယ္...