We Only Part To meet Again

Chapter 10: Love and Hate

Due to too much emotion, Samantha didn’t know that she fell deeply asleep on Albert’s car.

On the other hand, Albert continue to drive his car somewhere, where they can be alone and feel peace.

Albert’s POV

Naaawa ako kay Samantha.. She doesn’t deserve this.

Kung ako lang ang asawa nya, hinding hindi ko sya pagtataksilan.

Mahal na mahal ko si Samantha, siguro nga dahil nakit ako sa kanya si Cesca, pero mahal ko na din sya bilang si Samantha..

Then I kissed her forehead.

Suddenly, her eyes opened.

“Albert?” she stared at my eyes with deep curiosity.

“Nakatulog ka kasi kanina, sasobrang pag iyak mo… I hope you feel better now..” I told her but obviously, she’s not. How can she forget the pain?

“Thank you Albert.. but, I guess, hindi na maalis ang galit na nararamdaman dahil sa nalaman ko..” Samantha said and look at the window.

“Sa totoo lang, hindi ko alam kung ano nga ba ang ikinaka galit ko sa kanya ngayon..” she whispered.

Sa mga oras na ito, alam kong gulong gulo pa si Samantha, I do not want to take advantage of her pero gusto ko lang talaga na maging okay sya. Lahat gagawin ko makalimutan nya lang ang pang loloko sa kanya ni Jerome.

“What do you mean?” I asked her.

“Hindi ko alam kung nagagalit ba ako dahil niloko nya ako, o dahil nagagalit ako sa sarili ko dahil hinayaan kong lokohin nya ako, at higit sa lahat, nagagalit ako bakit sya pa ang napili kong pakasalan..”

Then tears suddenly fell from her eyes again..

“Samantha..what are you saying?” I asked her kasi parang ako na ang naguguluhan sa mga sinasabi ni Samantha.

“The moment you asked me a while ago if I still love my husband, I really don’t know if I should tell you the truth that’s why I told you a lie..” She said habang inalis nya ang suot nyang necklace. If I’m not mistaken, yun ang necklace na bigay sa kanya ng asawa nya.

“You mean…” I’m trying to convince myself nab aka mali lang ang pagkakarinig ko sa sinabo ni Samantha.

“Yes Albert, I’m no longer in love with my husband..” she said and looked at my face.

Tama ba itong nangyayari? Mahal na din kaya ako ni Cesca? I mean ni Samantha???

“Bakit ngayon mo sinasabi sa akin yan Samantha? Kanina nung pinapaalis mo ako, sabi mo mahal mo ang asawa mo.. dahil ba sa nalaman mo na pinagtataksilan ka nya?” tinanong ko sya kasi gusto kong malaman ang lahat.

“I don’t know why I am telling you these.. but I think I should open up to someone else..  Siguro naman willing kang pakinggan ako?” and looked at me even more convincing. Parang gusto ko na lang shang yakapin ng matagal..

“Okay, I’m willing to listen..” I said and she started to tell her story.

“Matagal na akong hindi sigurado sa asawa ko,kay Jerome.. Simula ng mamatay ang anak naming na si Jacob, our adopted son, pero tinuring naman naming syang parang tunay na anak.. Simula noong mawala sya, parang nawalan na kami ng connection sa isa’t isa..  Jerome is incapable of giving me a child, you know.. but all these years, we’ve been trying our best for our relationship to work out, pero alam ko sa puso ko, hindi na ako masaya sa marriage namin.. Kaya nung nalaman ko kanina na pinagtataksilan nya ako, hindi ko na napigilan ang sarili ko.. Kasi I’ve been miserable for so many years sa pagtitiis ko sa pagsasama naming wala ng patutunguhan tapos malalaman ko na niloloko nya lang pala ako.. That’s the most painful part…” then she wiped her eyes.