Chapter 22: Restore

139 8 5
                                    

Mishca’s party is almost over, but then Peter and Luis are still looking for Albert.

“Hindi nya sinasagot ang phone nya..” Luis said to Peter.

“Saan naman kaya nagpunta ang lalaking ‘yun? Kanina lang kausap nya si Mishca eh..” Peter said and then they asked Mishca.

“Mishca, anak, saan daw nagpunta ang Tito Albert mo?” Her dad asked her.

“Sabi nya po naiwan nya ang phone nya sa car nya..” Mishca answered.

“Ganun ba, okay.. Hayaan mo na Peter, dito ka na lang mag stay, sa amin ka na lang sumabay bukas pabalik ng Manila… magpapakita rin ‘yung lokolokong ‘yun..” Luis said.

---

SAMANTHA’s POV

Habang nasa sasakyan kami ni Albert, bigla na lang sumakit ang ulo ko. Hindi ko maipaliwanag ‘yung sakit. I never felt this kind of headache. Random thoughts flashed on my mind. Hindi ko ma-explain.

Napansin siguro ni Albert na parang balisa ako..

“Samantha, Are you okay?” he asked. I just nodded

After a few moments,

“We’re here..” Albert whispered on my ears.

Ako naman, nagtataka, saan nya ba ako dinala? At kaninong bahay naman kaya ang tinigilan namin. Malakas pa din ang ulan kaya we have no choice kundi sumugod sa ulan.

“Come on, I’ll show you something…” Then he pulled me close to him. He kissed me again.  I automatically did the same thing.

Then he opened the door. We’re holding each other’s hand when we enter the house.

“We use to stay here before..” Albert said and he opened the lights.

Mukhang luma na ang bahay na ito pero maganda pa din, ang mga furnitures, hindi napabayaan. Then I noticed, ang daming pictures sa may living room. Binitawan ko muna sandali ang kamay ni Albert..

Agaw pansin sa akin ang isang picture na naka display.. A black-and-white picture of Albert and Cesca in front of this house. Hindi ko maiwasan na mapaisip.. kamukhang kamukha ko talaga si Cesca.. at bakit ganito ang pakiramdam ko dito sa rest house.. Hindi ko ma explain. Nakapunta na ba ako dito before? Then another random thought flashed on my mind.

Malabo ang image pero ang nakita ko lang, ako at si Albert, papasok sa rest house na ito.. ‘yun lang, wala na kong ibang matandaan sa nakita ko.

Baka dala lang nang pag sakit ng ulo ko kanina.

Bigla na lang akong kinilabutan ng may biglang yumakap sa akin mula sa likod ko..

“Giniginaw ka na..” Albert whispered and gave me a cup of coffee.

“Thanks..” I said as I take a sip of my coffee.

“Uhm, Albert…” I said as we walk towards the couch near the fire place..

“Yes?” He said.

“Paano mo ko nakita kanina??” I curiously asked.

“You wanna know how?” He asked. Tapos binigyan nya ako ng towel para hindi ako ginawin sabay nikayap nya ako.. We’re sitting across the fireplace.

“Of course.. sa dinami dami ng taong makakakita sa akin doon, bakit ikaw, pa?” I told him.

“Bakit, ayaw mo bang ako ang nakakita sa’yo?” He smiled.

“No, I’m just curious..” sabay sandal ko sa mga balikat nya..

“Okay.. I found out from Mishca nakakaka alis mo lang…” bigla akong napatingin kay Albert. Paano naman nya nakilala ang student kong si Mishca?

We Only Part To meet AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon