Ιστορίες τρόμου (Κύκλος τρίτος) {TYS_GR}

Απελπισία (μέρος πέμπτο)

     Άνοιξα τα μάτια μου και η θεά με την ανθρώπινη μορφή κοιμόταν δίπλα μου.
Την σκέπασα με το σεντόνι και απομακρύνθηκα. Ο ήλιος έμπαινε από το ανοιχτό παράθυρο και έλουζε με το φως του όλο το σπιτάκι.
Ήταν όμορφο κτήριο, μικρό και τακτοποιημένο. Κάκτοι και κάθε λογής λουλούδια διακοσμούσαν τους τοίχους και τα τραπέζια του. Άνοιξα το ράδιο και απαλή χαμηλή μουσική έντυσε την εικόνα.
Η κοπέλα γουργούρισε και διπλώθηκε περισσότερο στα σεντόνια. Χαμογέλασα, πήρα το τζιν, ένα καινούργιο εσώρουχο και ένα φανελάκι που ήταν ακουμπισμένα με προσοχή πάνω στον καναπέ και τα φόρεσα.
Η κουζίνα ήταν γεμάτη με κάθε λογής προϊόντα, πήρα αυτά που ήθελα και έφτιαξα ένα γρήγορο πρωινό. Το συνδύασα με 2 ελληνικούς μέτριους καφέδες και τα ακούμπησα πάνω στο τραπέζι.

Η θεά είχε ξυπνήσει και με κοιτούσε. Πήγα δίπλα της και την φίλησα. Χωρίς να ξέρω γιατί, χωρίς να ξέρω και αυτήν. Απλά την φίλησα και ανταποκρίθηκε χωρίς κάτι παραπάνω αλλά ούτε και κάτι λιγότερο. Αιώνες μετά η ηλεκτρική ενέργεια έσβησε, τα χείλη μας ξεκόλλησαν. Σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα. Έδιωξε τα σεντόνια από πάνω της και κατέβηκε επιδεκτικά από το κρεβάτι. Οι κινήσεις της μου έκοβαν την ανάσα, ήταν με απίστευτη χάρη, σαν αιλουροειδές έβγαλε ένα μαύρο ιδιαίτερα όμορφο και ελαφρός αποκαλυπτικό νεγκλιζέ από την ντουλάπα μαζί με ένα επίσης μαύρο μικρό εσώρουχο και με απίστευτη ευελιξία τα φόρεσε.

Το όνομά της ήταν Υακίνθη όπως η ίδια μου είπε. Η ηλικία της άγγιζε τα 142 χρόνια. Η μεταμόρφωση της έγινε από ένα αγαθό και χαζό πλάσμα και σαν φυσική εξέλιξη τον κυνήγησε, τον σκότωσε και τον έφαγε όπως μου αποκάλυψε κοιτάζοντας με στα μάτια. Το κράτησα σαν προειδοποίηση και την άφησα να συνεχίσει. Η διήγηση κρατούσε ώρες ολόκληρες. Η ηρεμία του πανέμορφου μικρού σπιτιού βοηθούσε την κατάσταση. Κομμάτια από την δεύτερη ζωή της αποκαλυπτόντουσαν μπροστά στα μάτια μου με έναν διδακτικό και δηκτικό τρόπο ως το πώς να χειρίζομαι τον δαίμονα.

Ήταν απόγευμα όταν αποφάσισα να μαγειρέψω κάτι. Με τα γεμάτα ντουλάπια και το παραγεμισμένο ψυγείο η επιλογή ήταν εύκολη. Κοφτό μακαρονάκι με σάλτσα ντομάτας και φρέσκου δυόσμου χωρίς ίχνος κρέατος. Το τελευταίο ιδικά με έκανε αρκετά χαρούμενο.
Την στιγμή που έσβηνα το τσιγάρισμα των υλικών ρίχνοντας την ντομάτα η Υακίνθη ήρθε πίσω μου, με αγκάλιασε εφαρμόζοντας όλο το σώμα της πάνω στο δικό μου και ακούμπησε το κεφάλι της στον ώμο μου "δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ περίμενα να εμφανιστείς..." την άκουσα να ψιθυρίζει...
Πρόσθεσα το νερό χαμήλωσα μηχανικά την φωτιά γύρισα και την φίλησα για δεύτερη φορά εκείνη την ημέρα. Η Υακίνθη έκλεισε το μάτι της κουζίνας με άκρος αισθησιακές κινήσεις και με παρέσυρε σε μία δίνη που κάθε ίχνος σκέψης απλά είχε σβήσει...

Είχε ξημερώσει, για άλλη μια φορά βρισκόμασταν ξαπλωμένοι πάνω στο διπλό κρεβάτι, με τα λευκά σεντόνια να καλύπτουν τα σώματα μας. Λευκά σεντόνια που είχαν βαφτεί κόκκινα σε αρκετά σημεία όπως παρατήρησα. Το σώμα μου ήταν γδαρμένο παντού. Σύντομα θα επουλωνόταν οπότε δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα.
Πεινούσα σαν λύκος κυριολεκτικά στην προκειμένη περίπτωση. Φόρεσα το μποξεράκι και το μαύρο φανελάκι και έτρεξα στην κουζίνα. Το κατσαρολάκι με την σάλτσα ήταν εκεί άναψα το μάτι και ετοίμασα την μεγάλη κατσαρόλα για τα μακαρόνια. 28 λεπτά μετά το φαγητό ήταν έτοιμο. Οι μυρωδιές είχαν ενθουσιάσει και την Υακίνθη που ήταν ήδη όρθια και περίμενε γυμνή. Επίτηδες το έκανε;

Έπιασα τα πιάτα και πλησίαζα το τραπέζι ήμουν χαρούμενος, μετά από πολύ καιρό πραγματικά χαρούμενος, χαμένος σε μία παράλογη ευφορία. Ήμουν έτοιμος να ακουμπήσω τα πιάτα στο τραπέζι όταν η Υακίνθη έκανε ένα άλμα στο αέρα προς το μέρος μου και μεταμορφώθηκε σε λύκο μπροστά στα μάτια μου... γρυλίζοντας απειλητικά! Τα έχασα, τα πιάτα προσγειωθήκαν πάνω στο τραπέζι με θόρυβο, έκανα βήματα γρήγορα πίσω τρομαγμένος και ο λύκος προσγειώθηκε μπροστά στα πόδια μου άλλαξε μορφή και με φίλησε.