Ιστορίες τρόμου (Κύκλος τρίτος) {TYS_GR}

Απελπισία (μέρος ενδέκατο)

  "Υακίνθη τι έκανες;"
"Κάτι που θα έπρεπε να είχα κάνει από καιρό" μου είπε αινιγματικά.
"Μα γιατί;"
"Όταν δουν το λευκό τρίχωμά σου θα σε σκοτώσουν αγάπη..." απάντησε μεταφέροντας μαζί και την θλίψη της στο μυαλό μου.
"Δεν καταλαβαίνω... για ποιόν λόγο;"
"Αιώνες πριν σε μία εποχή που οι άνθρωποι ονομάζουν μεσαίωνα. Βρικόλακες κυριαρχούσαν τον κόσμο..."
"Βρικόλακες;" Ρώτησα ξαφνιασμένος
"Βρικόλακες αγάπη μου... μην διακόπτεις όμως την ροή δεν έχουμε πολύ χρόνο. Λοιπόν βρικόλακες όπως είπα με σάρκα και οστά. Έστω και αν αυτή η σάρκα είναι νεκρή..." αποτύπωσε με αηδία την τελευταία λέξη και συνέχισε "...Ακόμα και εμείς οι λύκοι ελεγχόμασταν, ήμασταν σκλάβοι υπό επιτήρηση.
Η δύναμη που έχουμε μας έκανε πολύτιμους εργάτες για όλες τις βρόμικες δουλειές ώσπου εμφανίστηκε ένας λύκος από το πουθενά. Λευκός και τεράστιος... Κάβειρο τον φώναζαν και κατάφερε να ενώσει όλες τις αγέλες κάτω από την αρχηγία του. Ο πληθυσμός μας τότε ήταν τεράστιος, οι βρικόλακες φρόντιζαν να δημιουργούν κοινότητες 60-70 λύκων ώστε να αποδίδουμε καλύτερα. Ο πληθυσμός των βρικολάκων από την άλλη κυμαίνεται πάντα σε μικρά νούμερα μιας και η αλαζονική_ εγωιστική_ ανταγωνιστική φύση που έχουν τους εμπλέκει συνεχώς σε εμφύλιες συρράξεις.

Μπορείς να φανταστείς τι ακολούθησε μετά αγάπη... Πόλεμος σκληρός, άγριος και ανελέητος... Λύκοι εναντίων βρικολάκων. Πολλοί και από τις δύο παρατάξεις χάθηκαν. Οι δε απώλειες από την μεριά των λύκων... ανυπολόγιστες όμως νικούσαμε! Κερδίζαμε εδάφη κάθε νύχτα, ο αριθμός των βρικολάκων μειωνόταν συνεχώς.

Ο Κάβειρος ήταν ο τρόμος και ο φόβος των αιματορουφίκτρων. Όπου εμφανιζόταν άφηνε μόνο πτώματα πίσω του.

Βρισκόμασταν λίγο πριν την τελική νίκη όταν στο πεδίο της μάχης εμφανίστηκαν οι πρωτόπλαστοι... τέσσερις βρικόλακες που η δύναμη τους ξεπερνούσε κάθε φαντασία.
Τέσσερις γιγάντιοι πέλεκεις υψώθηκαν στον αέρα και κατέβηκαν στο κέντρο της σύγκρουσης. Δεν γνώριζαν έλεος σκότωναν δικούς τους και δικούς μας ανεξέλεγκτα. Εκατοντάδες πτώματα βρισκόντουσαν διάσπαρτα δίπλα τους. Το φως της ημέρας αναγκαστικά σταμάτησε την μάχη.
Ο Κάβειρος είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά και ήταν πεσμένος στο έδαφος.

Τότε ο ένας από τους τέσσερις αρχαίους ύψωσε το χέρι του στον αέρα και φώναξε δυνατά ότι ο πόλεμος έληξε.
Ο πληθυσμός των βρικολάκων μετρούσε μόλις 9 με τους 4 αρχαίους μέσα ενώ η δική μας παράταξη είχε μόνο 76 λύκους και ο Κάβειρος σχεδόν ετοιμοθάνατος.