**Βonus chapter: Απελπισία (μέρος δέκατο τέταρτο)

72 4 11
                                    



Είχε ξημερώσει
Η σφαγή είχε ολοκληρωθεί

Δίπλα μου βρισκόντουσαν σωριασμένα τρία σώματα που δεν θα ξανάβλεπαν το φως της ημέρας
Περισσότερα πτώματα ήταν διασκορπισμένα γύρω από το μεταλλικό έκτρωμα
Μέσα σε αυτό ήταν ξαπλωμένο το σώμα της Υακίνθης
Το πλησίασα και γονάτισα δίπλα της.

Ήμουν ένα από τα ισχυρότερα πλάσματα πάνω σε αυτή την Γη αλλά απελπιστικά ανίσχυρος ως προς να τη σώσω. Αμέσως μετά φάνηκα απελπιστικά ανίσχυρος ως προς το να ελέγξω τον εαυτό μου και να τον διαχωρίσω από τα συναισθήματα μου. Απελπιστικά ανίσχυρος να καθορίσω την θέση μου μέσα στο σύμπαν που προδιαγραφόταν δυσοίωνο. Κυνηγημένος από πλάσματα του ίδιου μου του είδους και από εχθρούς που ακόμα δεν είχα συναντήσει.
Ένα σύμπαν που έδειχνε να βαδίζει αρμονικά στην τρελή λογική που είχε αποκτήσει.
Αυτό το σύμπαν είχα το δικαίωμα να το συνταράξω συθέμελα με την παρουσία μου η έπρεπε να το απαλλάξω από αυτήν;

Τέτοιες παρόμοιες σκέψεις κυλούσαν μέσα μου για ώρες όταν ένιωσα το πρώτο γνωστό γαργαλητό μέσα στο κεφάλι μου... "Το μυαλό σου βαδίζει σε επικίνδυνα μονοπάτια αγάπη" μου αποτύπωσε την σκέψη της μια γνωστή γαληνεμένη αύρα
"Υακίνθη;"
"Εδώ! Παρόν!! χμμ χωρίς σάρκα και οστά αλλά είμαι εδώ μωρό μου!!!"
"Μα πώς...;"

Ιστορίες τρόμου (Κύκλος τρίτος) {TYS_GR}Onde histórias criam vida. Descubra agora