hoi ik heet Rosalinda, ik ben eigenlijk een Princes maar ik werd naar Engeland gestuurd zodat ik een normaal leven kan leiden als ik in het paleis woonde zou ik niks leren over het tienerleven. over 2 jaar word ik 18 en dan moet ik terug naar Spanje...
Ik liep naar de auto en stapte in ik moet het houden. Ik kan niet anders ik kan het niet over mijn hart heen halen om het weg te halen. Ik voelde Stephano's hand op mijn been. "We komen er samen wel uit" zei hij. Hij starten de auto en reed naar het centrum hij stapte uit en was binnen vijf minuten terug met een kaartje en een pen. "Hier je kan een brief aan Rosa schrijven vertel dat je zwanger bent en allemaal shit we gaan ook naar het park ik heb een wegwerp telefoon gekocht dus je kan haar ook even bellen" zei hij en starten de auto en ik begon met schrijven.
Hey Rosa, Ik ben het kim. Ik had het nooit verwacht dat dit zou gebeuren maar ik ben zwanger 2 maanden van Stephano. En nee ik wou het niet. Ik wil het kind eigenlijk ook niet maar ik hou het toch. Maak je geen zorgen met mij gaat het goed en ik hoop dat ik je nog kan zien voordat ik beval of tijdens mijn bevalling. Ik hoop dat je naar me zoekt doe rustig aan want de komende 10 maanden ga ik toch nergens heen maar beloof me dat je blijft zoeken. Ik wil je nog zo veel vertellen maar ja dat gaat niet want ik ben aan het einde van deze kaart. Mis je hou van je kim Ps. Doe de groeten aan je bodyguard tylor
Ik veegde een traan weg deed het kaartje in de envelop en deed hem in de brievenbus van de gemeente. Ik liep terug naar de auto en we reden naar het park. Ik pakte de telefoon uit zijn handen en liep naar een meertje toe en ging op de bank zitten. Ik typ Rosa haar nummer in na twee keer overgaan nam ze op.
"Hallo?" "Hey rosa" "Kim? Ben jij dat ik maak me zo'n zorgen we zijn bezig met je op te sporen" "Rosa ik heb niet zoveel tijd en ik heb een kaartje geschreven hij is naar je gestuurd. Ik wou alleen zeggen dat ik je mis en dat je rustig aan kan doen met zoeken. Want Euhm ik weet niet hoe ik dit moet zeggen maar ik ben zwanger" "Je bent wat?! Van wie? Hoelang?" "Zwanger. Van Stephano en 2 maanden ik kan het niet meer weghalen" zei ik huilend tegen haar
"WOW oke gefeliciteerd. Sorry kim maar ik weet echt niet wat ik moet zeggen"
"Geeft niet maar we gaan de komende 10 maanden toch nergens naar toe hoop ik. En je moet me haar zien ongelofelijk ik heb het geknipt en geverfd." "Welke kleur?" "Grijs. Maar rosa ik heb nog maar 2 minuten en ik wil tylor ook nog even spreken" "Ja is goed ik mis je hou van je. Hier is tylor"
"Hallo?" "Tylor met kim luister goed. Vertrouw Jimmy niet hij werkt samen met Stephano. Maar doe alsof je niks weet. En ik ben zwanger van Stephano" "Ik wist dat ik hem niet kon vertrouwen die vieze klo- wacht je bent zwanger" "Ja ik ben zwanger maar ik moet nu ophangen en gaan maar zorg goed voor Rosa. Doei" ik hing op en gooide de telefoon in het water en begon te huilen.
Waarom waarom ik. Ik ben nog zo jong ik hoor te feesten. Dronken zijn en zorgen te maken of ik het schooljaar haal. Niet over kind.
Ik zag Stephano aankomen lopen en veegde mijn tranen af. Ik stond op en liep naar hem toe. "We kunnen gaan" zei ik terwijl ik naar de auto liep Stephano kwam naast me lopen en pakte mijn hand en hield hem vast.
"Gaat het ik zag je huilen" zei hij.
"Gaan we nu lief doen omdat ik van je fucking kind zwanger ben die ik niet eens wil" zei ik en keek hem boos aan. "Ik kan ook gemeen doen alleen dat is zielig voor een zwangere vrouw" zei hij. Ik draaide me naar hem om en gaf hem een klap in zijn gezicht. "Dus als ik niet zwanger was, was het niet zielig" begon ik te schreeuwen. Ik liep snel naar de auto en stapte in. Hij stapte ook in met een chagrijnig gezicht. We reden naar het huisje. Ik liep de auto uit en liep naar de keuken ik heb honger en ik mag voor twee eten dacht ik bij mezelf. Ik maakte een cake en at hem voor een groot deel op. Ik liep naar boven en ging douchen ik deed een jogging broek aan en ging in het bed liggen in die stomme kamer.
Ik werd wakker en voelde me in eens heel misselijk ik wou opstaan en realiseerde me dat dat niet kon omdat er een arm om me heen geslagen was ik keek de kamer rond en zag dat ik de kamer van Stephano was. Ik sloeg hem op zijn arm en die trok hij abrupt weg. Ik hoorde hem nog au roepen toen ik in de badkamer was. Ik moest overgeven. Welkom in de wereld van 9 maanden misselijkheid zei ik tegen mezelf. Ik voelde iemand mijn haar vast pakken en in een staart doen. Ik wou me omdraaien om te zien wie het was totdat er weer een vlaag van misselijkheid kwam. Toen ik klaar was met overgeven spoelde ik door.
"Vaarwel lekkere cake van gisteren" zei ik. En keek wie er in de badkamer stond en het was bruno. "Dankje" zei ik. Ik ging mijn haar door borstelen en deed het in een knot. Ik liep naar de kamer van Stephano waar ik hem zag zitten op het bed. Hij keek me vragend aan maar ik negeerde hem ik ben nog steeds boos op hem. Ik keek naar de klok en zag dat het zeven uur in de ochtend was. Ik zuchtte en probeerde verder te slapen. Na twee uurtjes werd ik wakker en ging douchen en deed kleren aan
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik liep naar beneden waar een heel ontbijtbuffet stond met Amerikaanse pannenkoeken, aardbeien, brood, ei, wentelteefjes en sinaasappel sap. Ik keek wie er stond in de keuken en dat was Stephano. Ik ging zitten waar een bord stond met een pannenkoek erop en daar stond sorry op geschreven met aardbeien. Stephano ging ook zitten en keek me aan. Ik keek hem terug aan met een vragende blik.
"En?" Vroeg hij.
"O ja. Bruno bedankt voor het ontbijtje" zei ik tegen Bruno die voor de tv zat. "Ik heb het niet gemaakt het was Stephano" zei hij. Ik draaide me om naar Stephano. Keek hem aan en zei niks.
"Oké wat is er mis met jou ik heb dit helemaal gemaakt voor je en toch negeer je me" zei hij.
"Kijk kim het spijt me ik had gisteren niet moeten zeggen dat ik je pijn zou doen als je niet zwanger was ik zou je nooit pijn doen. Ik dacht dat Rosa de ware zou zijn voor mij maar ik denk dat jij dat bent anders zou je nu ook niet zwanger zijn. Ik hou van je en het spijt me" zei hij.
"Oké ik vergeef je van wat je zei." Zei ik. En at mijn eten verder op. "Kim?" Vroeg hij na het eten. "Ja?" Zei ik. "Wat vind je ervan als we ophouden met dit gedoe over Rosa en wij gewoon een huisje zoeken voor ons vieren jij de baby, ik en Bruno. En dan kan je Rosa bezoeken en alles doen wat je maar wilt" zei hij. Ik keek hem geschokt aan en daarna naar Bruno die ook met open mond aan het kijken was. "Ja! Ja omg ja dat zou geweldig zijn" zei ik blij en knuffelde hem
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤ HEY een groot hoofdstuk hoop dat jullie het leuk vinden laat me even weten of jullie wat meer kim pov's willen.
