High School Life

17HSL

17HSL

 

Gerald POV

 

"What are we doing here?" Tanong ni Mommy pagkapark na pagkapark ko ng kotse. Halatang alam na alam niya ang lugar na ito.

"I told you, someone needs my help." Sabi ko at lumabas na ng kotse. Dapat pagbubuksan ko si mommy pero siya na ang nagbukas. Magpapaka-gentleman pero ayaw, masyadong independent siya. Hindi pa kami nakakapasok sa loob ng biglang bumukas ang pintuan.

"Thank god! You are here!" Biglang isang napakagandang babae ang yumakap sa akin. Relax, si Kathryn yung sinasabi kong magandang babae.

"Hey, hey. Anong bang nangyayari sa loob at bakit ganyan na ang mukha mo?" Nag-aalala kong tanong. Halatang haggard na siya parang sobrang problemado.

"Sobra na silang nagpapanic. Sinabi ko na ngang may nakuha na kong kapalit nung model na nagkaroon ng chickenpox pero ayaw pa rin kumalma. Even my mum got headache dahil sa kanila." Sabi niya at kitang kita mo sa mukha niya yung pagpapanic. I got nothing to do to hug her until she calms down.

"Oh my, may kasama ka pala nag-PDA tayo rito." Sabi niya at paglingon ko si mommy nakangiti ng sobra. Parang alam ko na itong susunod na mangyayari.

"Are you Kathryn, my dear?" Tanong bigla ni mommy. Kilala niya si Kathryn? Paano? Ay shunga! Syempre, anak siya ng paborito niyang fashion designer.

"Yes po. How do you know me po?"

"I am the one who called." Sabi lang ni mommy at nakita kong namula si Kathryn at parang nahihiya.

"Ay kayo po yung mommy ni Gerald? Ang ganda niyo po." Sabi niya.

"Finally na meet na rin kita. Don't be insecure towards me we have different kind of beauty." At inakap ni mommy si Kathryn. Close na sila kaagad? At anong call yun?

"Ay, where is my manners po. Pasok na tayo sa loob ng shop. Gerald sorry talaga, wala na talaga akong maisip na ipapalit kung hindi ikaw." Sabi niya.

"That's nothing I am willing to help." Sabi ko.

"Anong ipapalit? Gerald, you didn't tell me what we are doing here." Sabi ni Mommy.

"Hindi mo sinabi?"

"Malalaman rin naman niya. Kaya hinay lang." Sabi ko at tuluyan na kaming pumasok sa loob.

Kathryn POV

 

Hindi makapaniwala yung mommy ni Gerald na napapayag kong maging model si Gerald. Marami na raw ang gustong kunin siya bilang model pero tinatangihan niya pero nung ako raw, oo kaagad at walang alinlangan.

"Tita, isang beses lang ito. Nakakainis kasi yung model namin nagkaroon ng chickenpox, gusto kong tawagan nga kuya ko pero masyado na pong gabi at mukhang tulog na pero baka po sabihin niyo ginambala ko po ang anak niyo, hindi po ah! Actually, nag-advance good morning message sa akin kaninang twelve so I thought na gising pa siya at hindi po ako nagkamali. Okay lang naman po sa amin kung humindi siya." Sabi ko.

"Hija, relax. I am not saying na sapilitan mong pinagmodel ang anak ko. Actually, I find it sweet." Sabi ni Tita.

"Paano pong naging sweet?" Tanong ko.

"You only saw the Gerald who is afraid to fall in love but now he is showing you the Gerald who is willing to do anything for the sake of love." Sabi ni tita. Tinignan ko si Gerald at napangiti ako. Tama nga sila Selena, hindi dapat ako lumandi sa kanya.

Halos mag-one hour din kami naghintay sa pagtapos ni Gerald sa photoshoot. It is almost three in the morning at wala pa rin kaming tulog dalawa ni Gerald. Naku! Lagot baka magalit si Gerald sa akin.

"Gerald sorry, three na tapos hindi pa tayo nakakatulog. Sorry talaga." Sabi ko ng paglapit niya.

"Ayos lang yun. Si mommy nasaan pala?" Tanong niya. Napaikot rin ang tingin ko sa paligid dahil nasa tabi ko lang kanina si tita pero ngayon magkasama na ang mga mommy namin. They are talking happily pero something I saw in my mother's eyes, I see overjoyed and relief.

Wait?! Relief? Then suddenly I remembered something.

*Flashback*

 

"Mom why don't you get married, come on! Ang swerte mo nga sa kanya tapos pinakawalan mo pa? Nag-propose na siya mommy!" Sabi ko. Pagkatapos niyang sabihin na nag-propose sa kanya ang boyfriend niya.

"Ryn, naiintindihan naman niya kung bakit hindi ko tinanggap ang proposal niya." Sabi niya.

"Then tell me para maintindihan ko rin."

"Gusto ko may isang tao munang mag-aalaga sa iyo. I want to be relief if someone will take care of you then that will be the time I will take his proposal." Sabi niya.

*End of Flashback*

 

"Oh my!" The last thing I said.