Gözlerimi açtığımda minik oğlum yatakta oturmuş, Minho'nun yeşil ayısıyla oynuyordu.
"Bebeğim? Neden beni uyandırmadın?"
"Yuhan uyuyken de oynuyoyum. Şen uyu."
Uyumam için saçlarımı okşaması içimi eritmişti. Hızla kollarıma çektim.
"Karnın acıktı mı?"
"Piskili mama mı yiyces?"
"Piskili?"
"Hmhm piskili."
Tatlı gülümsemesinden öptüm ve Luhan'ı aradım.
"Luhan üzgünüm rahatsız ettim ama piskili mama ne demek?"
"Ahh Tanrım.. Çok tatlı değil mi? Bisküvili mama demek istiyor. Hani süt ve bisküvi.."
"Gerçekten de öyle, teşekkür ederim."
Karşılıklı gülüşerek telefonu kapattık. Kyungin'i kucakladığım gibi mutfağa koştum. Mamasını hazırlayıp yedirdim.
"Günaydın sevgilim."
"Günaydın Hunnie. Minho uyuyor mu?"
"Siz uyanmadan önce onun karnını doyurdum. Biraz oyun oynadık ama uykusu geldiği için yatırdım."
"Kaydeşim uyuyoy mu?"
"Evet uyuyor tatlı surat."
Sehun, Kyungin'i kucaklayıp salona götürdüğünde ben de hızla bir şeyler atıştırdım. Sonra da yanlarına gittim.
Sehun'un ona karşı soğuk olduğunu düşünmekle ne kadar hata ettiğimi o an anladım. Ona bakışı, gülümsemesi ve sevgiyle saçlarını okşaması kalbime dokunmuştu.
"Ne zamandır oradasın?"
"Şimdi geldim sevgilim."
"Ah unutmadan söyleyeyim. Chanyeol aradı."
"Ben de bugün Baekhyun'u arayacaktım. Onu çok özledim."
"Aramana gerek yok Soo. Çünkü birazdan burada olacaklarmış. Bize sürpriz yapmak istemişler."
"Gerçekten mi? Yani yoldalar öyle mi? Aman Tanrııım.. Hemen bir şeyler hazırlamam gerek."
Arkadaşlarımız için güzel bir masa hazırlayıp salona döndüğümde Minho çoktan uyanmıştı. Kyungin'in böyle kardeşiyle oynadığını görmek içimi mutlulukla dolduruyordu.
Yanlarına gidip onları izlemeye başladım. O esnada kapı çaldı. Sehun koşarak gittiği için yerimden kalkmadım.
"Biz geldiiiiiik."
"Awwww Baekkieeee."
Birbirimize sıkıca sarıldığımızda diğer iki şapşal da sarılmıştı.
"Özledim kuzen."
"Ben de özledim Oh Şapşal Hun. Buraya taşınmak yerine yanımızda kalmalıydınız."
Chanhyun'u öperken Kyungin'in Minho'ya sıkıca sarıldığını gördüm. Bakışlarımı fark edince minik meleğim kaşlarını çattı.
"O benim kaydeşim."
Hepsi birden kahkaha atınca açıklamam gerektiğini anladım.
"Komşularımızın oğlu var ya hani anlatmıştım. Kyungin dün onu biraz kıskandı da."
"Gel bakalım buraya tatlım."
Baekhyun kollarını açtığında kardeşini bırakıp ona sarıldı. Bu da Luhan'dan öğrendiği bir şeydi. Ona sarılan veya kollarını açan herkese sarılıyordu. Sevgi dolu bir melekti o..
