Ben bir kez daha bölüm günü olduğunu unuttum. Biri bana pazartesi, çarşamba ve cuma günleri bölüm yayımlamayı unutursam lütfen hatırlatsın :))
İyi okumalar :))
Yorucu bir günün ardından eve dönüyordum. Gülümseyerek ve ıslık çalarak kapıya doğru yürüdüm. Daha zile basmama bile izin vermeden kucağında Taemin'le Luhan kapı açtı.
"Hoş geldin sevgilim."
"Fazlasıyla hoş buldum bebeğim. Kyungin uyuyor mu?"
"Televizyonda bir şeyler izliyordu. Belgesel.."
"Belgesel? O daha üç yaşında değil mi?"
"O mükemmel bir çocuk Jongin. Her şeyi yapabilir."
"Babaaaaaaaaa!"
İçerden koşarak gelip kollarıma atladığında yorgunluğumu unutup onu kucakladım.
"Bebeğim nasılsın?"
"İyiyim biyas."
"Neden biraz?"
O arada Luhan bana Taemin'i uzatmıştı. Doğal olarak Kyungin'i kucakladı.
"Kardeşi mamasını yemedi babası. Bugün biraz keyifsizdi. Sütünü içti ama abisi yine de mama yemediği için aç duracağını söylüyor. Ne yaptıysam yediremedim."
"Luhan'ın sözünü dinlemiyor musun?"
"Jongin!"
Kaşlarını çatarak bana bakan eşimi görünce öksürüp konuşmama devam ettim.
"Aç durmamalısın oğlum. Hem sen yemezsen kardeşin hiç yemez."
"Huh?"
"Sen onun abisisin. Örnek olman gerek. Yani sen ona örnek olup yemeğini yersen eğer o da yer. Çünkü büyük olan sensin. Sen ne yaparsan onu yapar."
"Huh?"
Bu kez de söylediklerimin onayını almak için Luhan'ın gözlerinin içine bakıyordu.
"Baban doğru söylüyor bebeğim. Kardeşler abilerini izleyip onlar ne yaparsa aynısını yaparlar. Sen yersen o da yer."
"Tamam Yuhan yiyoyum."
Başını Luhan'ın omzuna yasladığında birlikte mutfağa gittiler. Ben de minik oğlumla ilgilenmek için salona geçtim. Tabi havadisi vermek için Luhan'ı yanıma çağırmam gerekti.
"Sana güzel bir haberim var sevgilim."
"Mamayı yaptıktan sonra geleceğim Jongin."
"Bisi kıskanıyoy."
"Seni duyuyorum ufaklık."
Bazen Kyungin'in Luhan'ı benimle paylaşmak istemediğini düşünüyordum. Çünkü özellikle ben varken Luhan'ın ona sarılması hoşuna gidiyordu. Onu tercih etmesi ekstra bir mutluluk veriyordu. Bu durum sanırım beni ondan daha fazla mutlu ediyordu.
Birlikte salona döndüklerinde mükemmel eşimin elinde bir tepsi vardı.
"Yemek hazırladım sevgilim."
"Ne o? Sen yemeyecek misin?"
"Bugün midem biraz mutsuz. Sanırım yediğim bir şey dokundu. Şu yemediğin tavuklar.. Onları yemiştim. Tüm gün içim dışıma çıktı. Acıkırsam daha sonra yerim."
"Hastaneye gitmek ister misin?"
"Hayır, o kadar da değil Jongin. Sen yemeğini ye. Biz de telefon edip geleceğiz. Gözün Taemin'de olsun."
