HAYAT DEVAM EDİYOR

~12. BÖLÜM ~

★PAPATYA'NIN AĞZINDAN★

Uyandığimda Doruk vardı ama sonra gitmişti. Ne kadar zamandır uyduğumu bilmiyorum ama hep yanımdaydı Doruk, biliyorum. Çünkü dediklerinin hepsini duydum. O kadar samimiydi ki. Hep böyle konuşsun diye uyanasim gelmedi. Bu arada abim Yiğit'i çok merak ediyorum. Acaba haberi var mı? Iyi mi? Bana gelince kollarım taşıyamiyacagim kadar ağırdı, başım ağrıyordu ve arada çok feci şekilde dönüyordu. Yinede iyiyim. Yanımda hemşire vardı. Bir çantadan iğne çıkardı. İğrenç görünüyordu. Hemen ona "o iğneyi bana batirirsan seni bitiririm" bakışı attım ve oda

-Merak etme. Sadece bir sakinleştirici. Ağrıların geçsin diye.
+ Bir yerim agrimiyor benim!
-Lütfen zorluk çıkarmayın. Bu iğneyi yapmak zorundayım.
+ Doruuuuuk! Yardım et! Öldürüyorlar beniii!

Hemşire bana gözlerini devirerek bakarken Doruk telaşla odaya girdi.

- Ne oldu Papatya? Kim öldürüyor seni?!
+ O hemşire bana iğne yapmaya çalıştı.
- Of Papatya! Öyle gerekiyordur. Sende be! Çocuk gibi şikayet ediyorsun. Bir dakika? Sen iğneden korkuyorsun!
+ Hiç de bile. Sadece o iğneyi istemiyorum. Bu arada abim nerede?
-Ameliyatta.
+Ne?! Ne diyorsun sen Doruk? Nasıl olur ya?

Doruk hemsireye çık işareti yaptı. Hemşire hemen çıktı. Ben konuşmaya devam ettim.

+ Doruk bunları hemen bana açıkla! Nasıl girdi ameliyata?
Nasıl şu anda?
- Merak etme Papatya. O iyi. Ameliyatı çok iyi geçiyor. Bu ameliyattan sonra burdan taburcu olacak ve evinize gideceksiniz.
+ Doruk?? Biliyorsun bizim evimiz yok!
- Artık var Papatya. Çok güzel bir ev. Yuzmeyi ogrensen iyi olur. Çünkü seni her an havuza atabilir--

Hemen ona sarıldım. Ben sarilinca o sustu. O da bana sarıldı. Ağlamaya başladım. Fısıltı ile

+ Çok teşekkür ederim Doruk! Her şey için. Bu arada Doruk? Sanirim bende kendime itiraf edemiyorum.
- Neyi?
+Uyurken seni duydum. Nasıl olduğunu bilmiyorum ama. Garipti. Aynı papatyalar gib--

Doruk dudaklarıma yapıştı. Ona karşılık veriyordum ama pek de istemiyordum bu öpücüğü. Onu yavaşça geri ittirirken o ısrarla bana yaklasiyordu. Beni hastane yatağının en uç tarafina ittirdi. Kalan kısmına kendi yattı. Ben ona kalk diyip ittirdikce daha da yaklasiyordu.

+ Doruk kalk ve git!
- Olmaz!
+ Doruk git! Sonra pişman olacaksın.

Beni dinlemeden iyice dibime girdi. Bende başka çare bulamiyip ona yavaş ve sert arası bir tokat attım. Bi anda kendine gelir gibi bir kafa sallayıp kalktı. Odadan hiç bir şey söylemeden çıktı. O sıra da da içeri doktor girdi. Bana müjdeyi verdi.

- Papatya? Abin ameliyattan çıktı. Çok iyi geçti. Şu an hala narkozun etkisinde. Yarım saate geçer. Sen de yarım saate kadar yürümeye başlayacaksin. Onun yanına götürecez seni görüşürsünuz.
+Tamam cok sevindim tesekkurler..

Doktor da odadan cikinca yalniz kaldim. Su an afallamistim. Doruk niye boye yapmisti? Offf! Her sey cok karisik.

★DORUK'UN AGZINDAN ★

Neden boyle yapmistim, bilmiyorum ama kendime engel olamadim iste. Su an hastanenin disina ciktim, hemen onundeki bir banka oturdum. Basimi kolarimin arasina aldim, dusunuyorum. Ne istiyorum bu kizdan? O sirada doktor yanima geldi ve Papatya'nin beni cagirdigini soyledi. Sasirmistim. Ayni zamanda utaniyordum. Fakat gittim. Kapiyi tikattim iceri girdim.

+Doruk seni buraya "neden demin oyle yaptin?" diye bir sorguya cekmek icin cagirmadim. Lutfen demin olanlari unutalim. Sana tesekkur etmek istiyorum. Gercekten cok iyi birisin.
-Beni seviyor musun?
+Efendim?
-Beni seviyor musun Papatya?!
+Hani anlamda olduguna bagli.
-Tamam Papatya. Cevaplama bosver..

Bir sure sesizlik oldu. Ardindan Papatya konusmaya basladi

+ Ne anlamda oldugunu biliyorum. Senin ben uyurken soylediklerini tekrar edicem. Garipsin. Sanirim kendime su an bunu itiraf edemiyo olsam da senden hoslaniyorum.

Biliyorumm. Dort gozle dorukun tepkisini bekliyorsunuz ama... Bolum bitti! Umarim begenmissinizdir. Vote vermeyi ve yorum yapmayi unutmayinn. Sizi seviyorummmm....