A Runaway Love (HIATUS)

A Runaway Love

This story is a work of fiction. Names, characters, places and incidents are the product of imagination.

Copyright by Everqing

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, or stored in a database or retrieval system, without the prior permission of the author.

Dit verhaal is een werk van fictie. Namen, karakters, plaatsen en gebeurtenissen zijn het product van mijn verbeelding.

Copyright bij Evaswagg

Alle Rechten Voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, gedistribueerd of overgedragen in enige vorm of op welke wijze, of worden opgeslagen in een database of retrieval systeem, zonder voorafgaande toestemming van de auteur.

Haayhaay allemaal, I know I know, weer een verhaal x'D ik krijg het maar druk, maar je zult zien dat ik deze heel snel ga finishen ;D

1. Liefde zoekt je op

ik mis je ik zie je alleen nog maar in mijn dromen.. waarom ging je weg? waarom verliet je me? ik kan nu alleen nog maar naar een foto staren en denken:

"Waarom koesterde ik niet elke seconde? wrm heb ik onze tijd verwaarloosd?" ik voel een diepe steek in mijn hart. ik hoorde de bel dus ik deed de deur open....er hing een briefje.

"Please follow me....I know the way to your love"

ik pakte het briefje en er hing nog een adres in. ik wilde niet denken aan 'hem', maar mijn hart liet mijn ledematen bewegen. ik snelde naar het adres en hoopte met alle geluk. er hing weer een briefje.

"Je bent er bijna, nog een klein stukje!"

ik wilde het niet geloven en dacht dat er iemand een grapje met me uithaalde. toch liep ik weer naar het nieuwe adres. ik liep naar de voordeur en klopte aan. er deed een man open.

"Kan ik je helpen jongedame?" vroeg hij.

ik liet het briefje wanhopig zien. hij knikte en gaf me een foto. ik keek naar de foto. het was een foto van een lieve hond. namelijk die van 'hem'. ik aaide over de foto. de man gaf me nog een briefje erbij.

"Ik wacht nog steeds op je, mijn hond ruikt je zoete parfum al "

ik vond het alsmaar gekker en gekker worden....Het begon te regenen. De man vroeg ik naar binnen wou, omdat ik anders nat zou worden. ik vond het zelf niet zo verstandig dus bedankte ik hem ervoor en ging verder. het adres vervaagde een beetje. ik werd wanhopig en nat. Daar stond ik dan: nat en wanhopig buiten met een paar briefjes. ik werd gek. ik voelde een pijn vanbinnen zo vaag. het leek net een gat in mijn borstkas.ik knielde neer en huilde. ik wou het niet, maar door de pijn en verdriet die ik had, vlogen ze eruit. er snuffelde een hond aan me. "Diego!" schreeuwde ik. ik omhelsde de hond heel stevig. aan Diego hing een adres.

"Low Heaters Street. 9302"

ik keek waar ik nu was. Diego likte mijn broek. er zat nog een briefje vast aan zijn halsband.

"Ik wacht voor eeuwig op je. Als je niet komt verga ik hier van de pijn. "

ik sprong op, maar de pijn bleef me volgen. ik zette de eerste paar stappen en viel alweer op de grond van pijn. de tranen bleven maar komen. Diego hield zijn hoofdje schuin en likte me weer. ik kromp in elkaar. mijn mobieltje ging af. ik wou hem opnemen.

"Hallo?!" zei ik bitterig. "Waar ben je?!" vroeg de persoon terug. "Wie ben je?!" vroeg ik. er gaf niemand antwoord. "Doet er niet toe. Waar ben je?" zei hij. ik antwoordde niet en zei: "Ik vertrouw je niet! shit!" schreeuwde ik. Mijn hand die mijn buik vasthield, was rood. "Wat?!" hoorde ik door de telefoon. ik vertelde hem maar waar ik was, omdat hij de enige was die me nu nog kon redden. mijn buik deed te pijn voor woorden. ik liep de stoep op en bleef ineengekrompen zitten. "JE GELD!" schreeuwde er iemand. ik keek op en er viel weer een traan over mijn wang. het regende nog harder. het was een zwerver met een mes in zijn hand. hij trilde helemaal. "Het spijt me. Ik heb geen geld...Ik voel me verschrikkelijk. Doodt me maar..." zei ik. ik knielde weer neer en huilde. de zwerver keek verward. hij schudde zijn hoofd en liep weg.

Diego ging naast me zitten. ik aaide hem over zijn bolletje. zo lief. ik hou van die hond. ik knuffelde hem hevig. Diego begon te grommen en ik liet hem los. hij keek me aan met die puppy-oogjes. hij begon weer te grommen en draaide zich om. hij blafte naar iemand in een zwarte jas. ik kon niet zien wie het was. ik voelde me warm en de pijn in mijn buik. ik kromp weer in elkaar. ik viel in slaap....

OKE TIJD OM TE STEMMMEEEENNNNNN <3